สัมพันธ์สวาท นิยาย บท 12

ตัวของฉันถูกกดทับให้นอนราบไปกับเตียง แขนทั้งสองข้างของฉันถูกรวบขึ้นไปขึงตึงเอาไว้เหนือหัว ฉันพยายามใช้เท้าทั้งสองเท้าถีบเขาแล้วก็ดิ้นเพื่อที่ให้ตัวเองหลุดพ้นให้ได้ แต่ดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล กำปั้นเขาใช้เข็มขัดที่ถอดออกมามัดข้อมือของฉันเอาไว้ แล้วก็จ้องหน้าฉันราวกับว่าฉันเคยไปทำอะไรให้เขาโกรธ ทั้ง ๆ ที่ฉันไม่เคยทำอะไรเลย

“เพื่อนหรือผัว ?” เขาถามย้ำคำเดิมกับฉันอีกครั้ง

“พูดเรื่องอะไรของนาย ฉันไม่เข้าใจ” ฉันหยุดดิ้นและถามเขากลับ

“ไอ้นั่น! เพื่อนหรือผัว” นี่เขาจะไม่พูดคำอื่นเลยจริง ๆ งั้นหรอ โอเคฉันรู้ว่าเขาอาจจะเป็นคนพูดน้อย แต่เขาควรขยายความมากกว่านี้นะ

“คงจะมากกว่าเพื่อน” ฉันยังทำหน้างงอยู่เลย แต่เขาด่วนสรุปไปเองแล้ว

“ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายหมายถึงอะไร แต่ฉันไม่มีผัว”

“หึ !!” เขาเพียงแค่เค้นหัวเราะในลำคอเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นถอดกางเกงของตัวเองออก

พอเห็นแบบนั้นฉันก็ดิ้นหนีอีกครั้ง ฉันม้วนตัวกลิ้งไปอยู่อีกฝั่งหนึ่งของเตียง มือก็ถูกมัดเอาไว้อยู่

“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย มีคนจะข่ม อื้อ....อร้ายยย !!” ฉันหลุดร้องอุทานออกมาเสียงหลงเพราะถูกลากกลับไปอยู่ตรงกลางเตียงเหมือนเดิม ตามด้วยร่างหนาของกำปั้นที่ขึ้นมาคร่อมตัวของฉันเอาไว้

“เธอต้องชดใช้ !!”

“ชดใช้อะไรของนาย !!” นับวันเขายิ่งพูดไม่รู้เรื่อง ฉันว่าเขาต้องเป็นพวกโรคจิตอ่อน ๆ แน่ ๆ

ฉันดิ้นจนเหนื่อยหอบ แต่ก็ยังพยายามจะดิ้นอยู่ ด้วยความที่ฉันเป็นคนตัวเล็กมาก ๆ บวกกับเขากดทับร่างฉันเอาไว้มันทำให้ฉันทำอะไรไม่ได้เลย

“มีถุงยางมั้ย ?”

“ฉันจะพกทำไมห๊ะ ปล่อย!! ไอ้โรคจิต!!”

“ไม่มีก็ดี” เขามองฉันด้วยสายตาที่มันทำให้รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้า ก่อนที่เขาจะ !!!

แคว่ก !!! ชุดนอนของฉันถูกกระชากขาดออกจากกัน เม็ดกระดุมกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง ฉันเบิกตากว้างกำลังจะอ้าปากกรี๊ดแต่ก็ถูกริมฝีปากหนากดทับลงมาปิดปากฉันเอาไว้ซะก่อน

“อื้ออ ~” เสียงของฉันทำได้แค่ประท้วงในลำคอ คนด้านบนกดจูบลงมาอย่างหนักหน่วง อีกทั้งเขายังบีบเค้นหน้าอกของฉันแรง ๆ

กางเกงชุดนอนตัวบางของฉันถูกถอดออกอย่างง่ายดายทั้งที่ฉันพยายามดิ้นแล้ว ฉันขัดขืนจนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว

เรียวขาของฉันถูกจับแยกออกจากกันพร้อมกับริมฝีปากของฉันที่เป็นอิสระ ใบหน้าหล่อคมคายของคนดิบเถื่อน ก้มลงมาตะโบมดูดเลียหน้าอกทั้งสองเต้าของฉันอย่างหนักหน่วงรุนแรง มันไม่มีความรู้สึกอื่นเลยนอกจากคำว่าเจ็บ มันเจ็บไปทั้งตัว

“อึก!! กรี๊ด....” ฉันกรี๊ดออกมาเสียงดังเมื่อสัมผัสได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่อัดกระแทกเข้ามาในช่องทางคับแรงของฉันอย่างรุนแรง

“อ๊า แน่น ~” เสียงครางของเขาดังขึ้นและตามมาด้วยเสียงเนื้อที่มันกระทบกันดังก้องไปทั่วห้อง

ฉันได้แต่นอนตัวเกร็งน้ำตาคลอ มันเจ็บจนหมดแรงที่จะขัดขืน ถึงจะขัดขืนไปตอนนี้มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว

ท่อนเอ็นลำใหญ่ถูกดึงออกไปจากช่องทางคับแคบของฉัน เมื่อฉันเป็นอิสระฉันก็ล้มตัวลงหน้าฟุบไปกับหมอนพร้อมกับหายใจออกมาแรง ๆ

หลังจากที่เขาทำกับฉันเสร็จเขาก็ลุกขึ้นแต่งตัวโดยที่ฉันยังนอนขดอยู่ในผ้าห่ม เขาทั้งคู่ไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลยสักคำ แม้แต่หน้าฉันเขาก็ยังไม่มอง ต่างกับฉันที่มองทุกการกระทำของเขาแล้วก็ลอบกำมือแน่นจนเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

“เอาเงินของนายคืนไปฉันไม่ต้องการ” ฉันบอกเขาเพราะเห็นเขาเอาเงินวางไว้บนหัวเตียง ที่เดิมกับที่เขาเคยเอาไว้ครั้งก่อน เจ็บที่สุดก็คือการกระทำแบบนี้ของเขานี่แหละ มันดูถูกกันเกินไปแล้ว

“เอาผ้าขนหนูมาให้ฉันที” ฉันบอกเขาและเขาก็ยอมเดินไปหยิบผ้าขนหนูมายื่นให้ฉันแต่โดยดี

“ให้ช่วยมั้ย ?” เขาถามพร้อมกับทำท่าเหมือนจะมาช่วยพยุงตัวฉันให้ลุกขึ้น แต่ฉันผลักเขาออกไปไม่ยอมให้เขาช่วย

“ช่วยไปให้พ้น ๆ ฉันเกลียดนาย !!!”

“เรื่องของเธอ” เขาตอบสั้น ๆ แล้วก็หยิบซองบุหรี่ออกมาก่อนจะเดินออกไปนอกห้อง

หลังจากที่เขาออกไปแล้วฉันก็ค่อย ๆ พยุงร่างที่ไร้เรี่ยวแรงของตัวเองลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้า เสร็จแล้วฉันก็คว้าไปหยิบกุญแจรถ รถของเขานั่นแหละก่อนจะเดินออกไปนอกห้องนอน

ฉันโยนกุญแจรถไปถูกกับแผ่นหลังกว้างที่กำลังยืนสูบบุหรี่อย่างใจเย็นอยู่นอกระเบียงห้อง กำปั้นเขาค่อย ๆ หันหน้ามามองฉันด้วยสายตาเย็นชาแล้วก็ก้มลงไปหยิบกุญแจรถของตัวเองขึ้นมา สายตาเย็นชาจ้องมองฉันอีกครั้งก่อนที่เขาจะพ่นควันบุหรี่ออกจากปาก

“ออกไปจากห้องของฉันซะ เอารถของนายคืนไปด้วย !!”

“ใครบอกเธอว่าฉันจะกลับ ?”