สัมพันธ์สวาท นิยาย บท 5

เขาเงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ที่แสนจะเย็นชา

“สักวันเดี๋ยวเธอก็รู้เอง”

และนี่คือคำตอบของเขา ให้ตายเถอะฉันไม่น่าถามคนอย่างเขาเลยจริง ๆ

“ลงไป ฉันมีธุระ” เขาออกปากไล่ฉันอีกครั้งฉันเลยลงจากรถตามที่เขาต้องการ ก็ไม่ได้อยากจะนั่งอยู่แบบนี้สองต่อสองกับคนเย็นชาพันนี้หรอก

เมื่อฉันลงจากรถอิตานั่นก็ขับรถออกไปจากคอนโดของฉันทันที เหอะ!! มีหรอคนอย่างสายธารจะขึ้นห้องไปนอนเวลานี้ ไม่มีทาง!!!

ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรศัพท์ออกไปหาลีโอเพื่อที่จะให้มันมารับฉันที่คอนโด แน่นอนว่าลีโอมันต้องมารับฉันอยู่แล้ว รอไม่นานเท่าไหร่ลีโอก็ขับรถสปอร์ตหรูคู่ใจมาจอดที่หน้าคอนโดของฉัน

“กลับมาทำไมวะอิเจ้” พอเริ่มสนิทกันพวกมันก็พากันเรียกฉันว่าอิเจ้หมดทุกคน

“ยุ่ง !! รีบไปเร็วๆ เดี๋ยวคลับปิดก่อนพอดี”

“เอ้า!!” ลีโอทำหน้า งงๆ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรฉันต่อ มันขับรถออกจากคอนโดของฉันด้วยความเร็วราวกับว่าถนนเส้นนี้มีแค่รถมันคนเดียว

พอมาถึงคลับฉันก็บ่นลีโอเป็นชุดที่มันขับรถเร็วมาก แถมยังปาดซ้ายขวาอีก ครั้งสุดท้ายแล้วแหละที่ฉันจะให้มันมารับตอนเมา

ตอนนี้มันดึกมากแล้ว Dj เปิดเพลงแดนซ์ ผู้คนในคลับต่างพากันโยกย้ายส่ายสะโพกกันไปมา บางคนก็นัวเนียกันราวกับที่นี่คือโรงแรม ส่วนฉันส่างเมาแล้วเรียบร้อย เพราะอิตาเย็นชานั่นคนเดียว

“ไปเข้าห้องน้ำที่คอนโดเลยหรอวะอิเจ้ ท่าจะเมามากขนาดรถยังไม่เอาไป แล้วไปยังไง ?” เลย์ถามฉัน ฉันไม่ตอบแค่ไหวไหล่ให้มันไปทีหนึ่งก่อนจะนั่งลงดื่มเหล้าต่อ

มาเที่ยวทั้งทีมันต้องสุด ๆ สิ ถ้าเที่ยวไม่สุดจะมาทำไมถูกมั้ย

“มา ๆ ชนแก้ว” เตชินยื่นแก้วขค้นมาตรงกลางวง จากนั้นเสียงแก้วกระทบกันก็ดังขึ้น

ฉันดื่มเหล้าติด ๆ กันหลายแก้ว พอเมาได้ที่แล้วฉันก็ลุกขึ้นเต้นตามประสาฉันนี่แหละ สายตาแพรวพราวของฉันก็มองผู้ชายคนนู้นทีคนนี้ที เป็นเรื่องปกติที่ฉันมักจะมองผู้ชายรอบ ๆ โต๊ะ ก็อย่างที่เคยพูดว่ามันเป็นเพียงอาหารตาเท่านั้น

เวลาล่วงเลยมาจนถึงตอนคลับปิดพวกเราทั้งสี่คนพากันเดินออกมาจากคลับ ตอนนี้เลย์มันเมามาก ส่วนเตชินก็ไปคุยกับต้นไม้แล้ว มีฉันกับลีโอที่ยังพอมีสติประคองตัวเองได้อยู่

“ไม่ได้ไปต่อนะอิเจ้วันนี้ ดูสภาพพวกมันแล้วคงไม่ไหว” ลีโอกำลังอยู่ในท่าที่ทุลักทุเลพยายามจะยัดเลย์ฝาแฝดของมันเขาไปในรถ เสร็จแล้วก็เดินไปลากเตชินที่กำลังยืนคุยกับต้นไม้มาขึ้นรถอีกคน

“โอเค ๆ ขับรถไหวใช่มั้ย” ฉันถามด้วยความเป็นห่วง

“ไหว ตัวเองเถอะยังไงจะให้กระผมไปส่งด้วยมั้ย”

“ฉันกลับเองได้ วันนี้ไม่ได้เมามากขับรถไหว”