SAVAGE MAFIA โลกันตร์คนคลั่งรัก นิยาย บท 2

ตอนที่ 1

“บอกแม่ไปสิ..ว่าฉันแกล้งเธอรึเปล่า” มาเฟียหนุ่มหันมาบอกน้องสาวบุญธรรมด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “เมื่อคืนฉันแกล้งอะไรเธอ?” วาจาห้าวห้วนมีเลิศนัยของชายหนุ่มทำเอาเด็กน้อยก้มหน้าเงียบไม่พูดไม่จา

“พอเลย..ทำไมชอบแกล้งน้องตลอดเลย” เมื่อเห็นว่าลูกสาวตัวน้อยเริ่มมีน้ำตาคลอพริบพราวจึงอุ้มลูกสาวขึ้นมานั่งบนตักพลางหยิบช้อนตักข้าวต้มมาจ่อที่ริมฝีปากเล็กของลูกสาวบุญธรรมไปด้วย

“ส่งน้องให้ถึงห้องเรียนล่ะอย่าปล่อยน้องไว้ที่หน้าโรงเรียนเด็ดขาด” พริบพราวกล่าวกำชับลูกชายอย่างเอาเรื่อง

“ผมไม่เคยทำแบบนั้น” ใช่ เขาจะทำแบบนั้นทำไมล่ะในเมื่อเขาเองก็แอบชอบน้องสาวต่างสายเลือดอยู่นานแล้ว แล้วมีเหตุผลอันใดที่เขาจะปล่อยเธอไว้ที่หน้าโรงเรียนโดยที่ไม่เดินเข้าไปส่งเธอให้ถึงห้องเรียน

@ภายในรถลีโมคันหรู

มาเฟียหนุ่มอุ้มน้องสาวต่างสายเลือดขึ้นมานั่งบนตักแกร่งของตนอย่างคุ้นชินก่อนจะถักผมเปียให้น้องสาวอย่างชำนาญ

“ที่โรงเรียนมีผู้ชายมายุ่งด้วยรึเปล่า” มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามน้องสาวเสียงเรียบไม่แสดงความรู้สึกใดๆออกมา เด็กน้อยรีบส่ายหน้าปฏิเสธพัลวันเพราะรู้ดีว่าพี่ชายต่างสายเลือดนั้นไม่ชอบให้มีผู้ชายคนอื่นเข้ามายุ่งเกี่ยวพันกับเธอ

“ก็ดี..ถ้ามีผู้ชายเข้ามายุ่ง เธอต้องมาบอกฉันเป็นคนแรก” เด็กน้อยที่ได้ฟังอย่างนั้นจึงพยักรับอย่างไม่เรื่องมาก

“วันนี้ฉันมีเรียนต่อตอนสี่โมงเย็นเดี๋ยวเธอเลิกเรียนฉันจะให้ไอ้เซนไปรับเธอมาที่มหาวิทยาลัย”

15 : 30 น.

@มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง

@คณะวิศวกรรมศาสตร์

ไฟนั่งคุยกับพนาและอชิแก๊งเพื่อนสนิทของเขาอยู่ตรงลานใต้ถุนของคณะ

“คืนนี้เจอกันที่คลับไอ้พนาตอนสองทุ่ม” อชิพูดขึ้น

“ถามกูรึยัง” พนาจ้องมองเพื่อนรักเขม็ง

“นั่นลูกใครวะ” อชิเหลือบไปเห็นเด็กน้อยหน้าตาจิ้มลิ้ม แต่งกายด้วยชุดนักเรียนโรงเรียนนานาชาติชื่อดังแห่งหนึ่งกำลังเดินตรงเข้ามาพร้อมกับมีเหล่าบอดี้การ์ดเดินนำประกบด้านข้างตลอดเวลา

บ่งบอกว่าเด็กน้อยหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มราวกับตุ๊กตาบาร์บี้มีชีวิตคนนี้ต้องไม่ใช่เด็กน้อยธรรมดาเป็นแน่ พนา ที่ได้ยินเพื่อนรักพูดจึงหันไปมองตาม เท้าเล็กของน้ำขิงเดินเข้ามายกมือไหว้สวัสดีพี่ชายต่างสายเลือดพร้อมกับหันไปประนมมือไหว้สวัสดีเพื่อนสนิทของพี่ชายทั้งสองคนที่นั่งอึ้งตาค้างกันอยู่

“น่ารักจังว่ะ..ลูกมึงเหรอไอ้ไฟ” พนาเอ่ยถามเพื่อนรักพลางจ้องน้ำขิงไม่วางตา

“น้องสาว” ไฟตอบกลับเพื่อนรักเสียงเรียบพลางอุ้มน้องสาวบุญธรรมขึ้นมานั่งบนตักแกร่งของตัวเอง

“แน่ใจเหรอว่าน้องสาว” อชิเลิกคิ้วเข้มกล่าวถามพลางจ้องมองเพื่อนรักอย่างจับผิด

“มึงไปมีน้องสาวตอนไหน?” พนาถาม

“ตั้งแต่สองปีที่แล้ว” ไฟตอบกลับเสียงเรียบพลางหอมแก้มป่องของน้องสาวฟอดใหญ่

“น้องสาวบุญธรรม?” พนาเลิกคิ้วเข้มถาม

“อืม”

“ที่แท้ก็น้อง..ไม่แท้นี่เอง” อชิยักยิ้มมุมปากอย่างนึกสนุก “จะทำอะไรก็ระวังคุก” อชิเอ่ยขึ้นติดตลก

“ใครจะกล้าจับกู” ไฟตอกกลับเสียงเรียบ

“จะทำอะไรก็ระวังด้วยรอให้น้องบรรลุนิติภาวะก่อนก็ดี” อชิกล่าวตักเตือนเพื่อนรักลอยๆทำทีหันหน้าไปมองอีกทาง