SAVAGE MAFIA โลกันตร์คนคลั่งรัก นิยาย บท 22

"พี่ชาย" น้ำขิงวิ่งหอบเข้ามาหาพี่ชายต่างสายเลือดที่นั่งคุยโทรศัพท์กับพนาเพื่อนรักของเขารอเธออยู่ในรถยนต์คันหรูของเขาเอง

"แค่นี้ก่อน" ไฟตอบกลับคนปลายสายก่อนจะกดวางสายไป

"เรียนเหนื่อยไหม" มาเฟียหนุ่มกดจูบลงบนหน้าผากมนของน้องสาว

"นิดหน่อยค่ะ..แต่หิวข้าวมากกว่า" น้ำขิงตอบพี่ชายเสียงใสพลางยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มสากของพี่ชายฟอดใหญ่

"อยากกินอะไร" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามน้องสาวเสียงเรียบ

"พี่ชายอยากกินอะไรคะ" น้ำขิงถามกลับ

"อยากกินเธอ" ริมฝีปากหนากดจูบแนบชิดกับริมฝีปากอวบอิ่มลิ้นสากสอดแทรกเข้ามาควานหาความหวานในโพรงปากเล็กทั้งคู่แลกน้ำลายกันอยู่นานนับนาทีกว่าที่น้ำขิงจะเป็นฝ่ายถอนริมฝีปากออกมาก่อน ริมฝีปากหนาตวัดลิ้นเลียคราบน้ำลายออกจากริมฝีปากอวบอิ่มให้น้องสาวอย่างละเมียดละไม

"อยากกินอะไร" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามน้องสาวอีกครั้งพลางเลียริมฝีปากของตัวเองไปด้วย

"น้องอยากทานชาบูค่ะ"

"ถ้าชาบูเธอจะไปเรียนคาบบ่ายไม่ทันนะ"

"งั้น..ลาคาบบ่ายก็ได้ค่ะ" น้ำขิงตอบกลับเสียงหวานพลางส่งยิ้มหวานให้พี่ชายจนตาหยี

"ไหนบอกว่าช่วงนี้จะสอบไม่อยากขาดเรียนไง"

"ก็น้องอยากกินชาบูหนิคะ"

"กินตอนเย็นก็ได้ร้านมันไม่หายไปไหนหรอก"

"วันนี้น้องอยากอยู่กับพี่ชาย~" น้ำขิงกัดริมฝีปากอย่างยั่วยวนพลางยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ๆพี่ชาย

"อย่ามายั่ว..ฉันไม่อยากทำเธอเลือดออกอีก" มาเฟียหนุ่มหายใจติดขัดแก่นกายใหญ่ผงาดดีดขึ้นแข็งชันอยู่ภายใต้กางเกงยีนส์ราคาแพงแก่นกายใหญ่ดีดดันขึ้นมาจนรู้สึกปวดหนึบ ใบหน้าหล่อเหลาติดเย็นชาเบือนหน้าออกไปอีกทางด้วยไม่อยากสบตากับแววตายั่วยวนของน้องสาวเพราะเมื่อคืนเขาเพิ่งทำรุนแรงกับเธอไป

"น้องล้อเล่น~" น้ำขิงฉีกยิ้มกว้างเมื่อได้กลั่นแกล้งพี่ชายสำเร็จ มาเฟียหนุ่มพ่นลมหายใจออกมาหนักๆก่อนจะหันหน้ากลับมาคุยกับน้องสาวเสียงเข้ม

"คืนนี้ฉันจะไปกินเหล้ากับเพื่อน..เธอนอนคนเดียวได้ไหม"

"น้องขอไปด้วยได้ไหมคะ" น้ำขิงออดอ้อนพี่ชายตาปริบๆ

"เธอไม่ชอบกลิ่นบุหรี่..ที่นั้นมีแต่กลิ่นเหล้ากับกลิ่นบุหรี่..เดี๋ยวพอไปถึงก็งอแงอยากกลับบ้านอีก"

"พี่ชายจะไปเอากับผู้หญิงคนอื่นใช่ไหมคะ" น้ำขิงทำหน้ามุ่ยมองใบหน้าหล่อเหลาของพี่ชายผ่านม่านน้ำตาพร่ามัว

"จะบ้าเหรอ..ฉันมีแค่เธอคนเดียว"

"เพราะน้องตัวเล็กทนแรงพี่ชายไม่ได้ใช่ไหมคะ"

"คิดมาก" มาเฟียหนุ่มเช็ดคราบน้ำตาให้น้องสาวอย่างเบามือ

"คืนนี้พี่ชายจะไปเที่ยวกับเพื่อนจริงๆเหรอคะ"

"น้ำขิง" มาเฟียหนุ่มถอนหายใจออกมายาวๆ "เชื่อใจฉันหน่อยฉันยังเชื่อใจเธอกับไอ้วกวนเลย" มือหนาลูบศีรษะทุยของน้องสาวอย่างเบามือ

"น้องกับวกวนเป็นแค่เพื่อนกันและก็จะเป็นแบบนี้ตลอดไปค่ะ"

"ฉันรู้"

"ถ้าจะไปด้วยก็อย่างอแง" ริมฝีปากหนากดจูบลงบนสันจมูกเชิดรั้นของน้องสาว

"ค่ะ"

"ถ้าพวกมันยื่นอะไรให้ก็อย่ากิน..ไม่ต้องคุยอะไรกับพวกมันมาก" น้ำขิงพยักหน้ารับอย่างไม่เรื่องมาก

"เข้าใจแล้วค่ะ" น้ำขิงกอดลำคอหนาของพี่ชายแน่น "พี่ชายคะ" น้ำขิงเรียกพี่ชายเสียงหวาน

"น้องขอเรียกพี่ชายว่า..เบบ..ได้ไหมคะ"

"ไม่ได้..ฉันไม่ใช่เด็ก"

"แล้วเรื่องว่าหมีเท็ดดี้ได้ไหมคะ"