SAVAGE MAFIA โลกันตร์คนคลั่งรัก นิยาย บท 23

"มึงจะเอาน้องสาวมาทำเมียจริงๆเหรอไอ้ไฟ" พนาเอ่ยถามเพื่อนรักติดตลก คำถามของพนาทำให้น้ำขิงหันมามองสีหน้าท่าทางของพี่ชายตาแป๋ว ไฟไม่ได้ตอบอะไรเขาหยิบแก้วน้ำสีอำพันขึ้นมาดื่มอย่างใจเย็น

"ทีกับน้องสาว..มึงพูดมากจังนะ..ทีกับพวกกูเย็นชาใส่ตลอด" พนาว่าให้เพื่อนรักเพียงนิดก่อนจะหันใบหน้าหล่อเหลาลงมาคลอเคลียพวงแก้มนวลของนิลินเด็กสาวนั่งดริ้งค์ที่ทำหน้าที่ชงเหล้าให้พนาและอชิอยู่ตรงกลางระหว่างพนากับอชิ

"ชอบแบบเพื่อนพ่อเหรอเราอ่ะ" อชิเอ่ยถามน้ำขิง ทำให้น้ำขิงรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที

"หึ..แล้วทำไมถึงยอมคบกับมัน" พนาหัวเราะในลำคอพร้อมกับเอ่ยถาม

"หนูเลือกไม่ได้ค่ะ" คำตอบของน้ำขิงเรียกเสียงหัวเราะจากมาเฟียหนุ่มทั้งสองคนได้เป็นอย่างดี ผิดกับไฟที่หันหน้ามาจ้องใบหน้าไร้เดียงสาของน้องสาวเขม็ง

"ถ้าให้เดา..มันยัดเยียดตัวมันให้หนูใช่ไหม" อชิถาม

"คิดดีแล้วเหรอที่มาคบกับมัน..ไม่รู้เหรอว่ามันเป็นคนเซ็กส์จัด..จะทนมันไหวเหรอ?" พนายักยิ้มมุมปากเอ่ยถามน้ำขิงอย่างนึกสนุก "หรือโดนมันบังคับ?"

"พ่อกับแม่มึงรู้รึยัง..ที่มึงเอาน้องสาวมาเป็นเมีย" อชิเอ่ยถามไฟ

"ไม่เสือกเรื่องของกูสักเรื่องพวกมึงจะตายหรือไง" ไฟเค้นเสียงลอดไรฟันพลางจ้องใบหน้าหล่อเหลาของเพื่อนรักทั้งสองคนอย่างเอาเรื่อง

"หึ..ทนายบอกว่าคุ้มสินะ" อชิหัวเราะในลำคอเอ่ยแซวเพื่อนรัก

"ระวังน้องโตกว่านี้แล้วจะเปลี่ยนเป็นอีกคนนะ" พนาพูดเสริม

"ที่มึงพูดก็มีเหตุผล..ตอนนี้น้องไอ้ไฟยังเด็กยังไม่มีเขี้ยวเล็บเดี๋ยวมึงรอดูอีกสัก 2 ปี..คงจะบันเทิงน่าดู" อชิพูดเสริมขึ้นอย่างเห็นด้วยกับสิ่งที่พนาพูด

"ระวังเด็กจะเบื่อเอานะ" พนาพูด

"พูดจบหรือยัง" น้ำเสียงกดต่ำของไฟบ่งบอกได้ถึงอารมณ์ของเขาได้เป็นอย่างดี

"มึงก็ไปแซวมัน..เดี๋ยวมึงก็ได้กลับบ้านหรอก" อชิพูดขึ้นพลางหัวเราะในลำคอเบาๆ

"บ้าน?" พนาขมวดคิ้วเป็นปม

"กลับบ้านเก่า" อชิพูดคล้ายความสงสัยให้เพื่อนรัก

23 : 00 น.

@คฤหาสน์ของไฟ

"อ๊า~อื้อ~" เด็กสาวส่งเสียงครางในลำคอร่างเล็กตัวอ่อนปลวกเปียกเมื่อยามโดนลิ้นร้อนของมาเฟียหนุ่มตวัดเลียติ่งเกสรสีสวยหยอกเย้าจนน้ำหวานสีใสไหลออกมาให้ชายหนุ่มได้ลิ้มลอง

"อ๊ะ..อื้อ~" ลิ้นร้อนสอดเรียวลิ้นแหย่แยงรูสวาทเข้ามาภายในช่องทางรักคับแคบกระตุ้นอารมณ์กระสันให้เด็กสาวเผลอไผลไปกับรสสวาทที่เขากำลังจะมอบให้ มือหนาเคล้นขยำเต้าใหญ่ทรงหยดน้ำอย่างแรงจนหน้าอกใหญ่เปลี่ยนเป็นสีแดงเถือก ลิ้นร้อนลากลงมาจนถึงเนินสามเหลี่ยมอวบนูนของเด็กสาว น้ำขิงบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อยามโดนลิ้นร้อนตวัดเลียรอบกลีบดอกไม้งามหนักหน่วงอย่างไร้ความรังเกียจ

"อ๊ะ..พะ..พอแล้ว..อ๊า~" มือเล็กพยายามดันศรีษะของชายหนุ่มให้ออกจากกลางระหว่างขา นิ้วยาวของชายหนุ่มบดขยี้ติ่งเกสรสีสวยเน้นๆถี่ๆจนเด็กสาวสะบัดหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่านร่างเล็กสั่นเกร็งสะท้านเมื่อความซาบซ่านแล่นผ่านทั่วร่างนิ้วยาวแกร่งสอดเข้ามาในโพรงสวาทสีชมพูระเรื่อขยับนิ้วเข้าออกอย่างเนิบนาบลิ้นร้อนตวัดเลียกลืนกินน้ำหวานสีใสที่ไหลออกมาจากโพรงสวาทอย่างมูมมามจนร่างเล็กสั่นกระตุกเกร็งถี่ๆ "อ๊ายยยย" ก่อนจะปลดปล่อยสายธารน้ำหวานออกมาล้นทะลักโพรงปากหนาเปียกชุ่มไปทั่วใบหน้าหล่อเหลา

หลายวันต่อมา

@ห้องสมุดโรงเรียนนานาชาติxxx

วกวนเดินเข้ามาหาน้ำขิงและชะเอมที่นั่งติวหนังสือกันอยู่ที่โซนด้านหลังสุดของห้องสมุดด้วยใบหน้าที่บูดบึ้ง

"ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะวกวน..สอบตกอีกแล้วเหรอ" น้ำขิงที่เห็นใบหน้าบูดบึ้งของวกวนจึงเอ่ยถามขึ้นเพราะวกวนเรียนหนังสือไม่ค่อยเก่งแถมยังสอบตกทุกภาคเรียน

"ตกไปนิดเดียวเอง" วกวนตอบ "น้ำขิงไม่ต้องดูหรอก" วกวนรีบพับกระดาษผลการสอบปลายภาคใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงนักเรียนสีแดงขายาวลายสก๊อตทันที

"ไหน..ขอดูผลสอบหน่อยสิ" น้ำขิงผายมือออกขอดูผลสอบของวกวนทำให้วกวนต้องจำใจยื่นกระดาษผลสอบปลายภาคให้น้ำขิง

"ก็มันร่านอ่ะ" ชะเอมพูด

"แค่แรดก็พอมั้งหมายถึง..มึงนะ..แรด" วกวนตอบกลับ

"เเรดกับร่านไม่เหมือนกันนะ..เเรดคือการชอบเเซวผู้ชายซึ่งกูไม่เคยแซว..ส่วนแบบมึงเขาเรียกว่าร่าน"

"ด่ากันไปด่ากันมา..ระวังจะตกหลุมรักกันเองนะ" น้ำขิงเอ่ยแซว

"ไม่มีทาง!/ไม่มีทาง!" วกวนและชะเอมพูดค้านขึ้นเสียงดังพร้อมๆกันโดยมิได้นัดหมายทำเอาน้ำขิงสะดุ้งตกใจกับน้ำเสียงกระแทกของทั้งสองคน

"ตกใจหมดเลย..เดี๋ยวก็โดนครูดุอีกหรอก" น้ำขิงเอ็ดเพื่อนรักทั้งสอง

"ขอโทษครับ" วกวนขอโทษน้ำขิงเสียงหวานพลางทำเนียนวางแขนลงบนเก้าอี้ด้านหลังของน้ำขิงทำราวกับว่าตนกำลังโอบกอดน้ำขิงไว้อยู่

"วกวน..ไม่ลองสมัครจีบชะเอมหน่อยเหรอ..ชะเอมสวยนะโตขึ้นจะสวยกว่านี้อีก" น้ำขิงเอ่ยถามวกวน

"ยังไม่สมัคร..แต่ขอลาออกก่อนครับ..ไม่ไหวจริงๆแบบนี้" วกวนตอบพลางมองใบหน้าสวยของชะเอมแล้วขนแขนของวกวนลุกขึ้นมาตั้งตรงทันทีเพียงแค่เห็นใบหน้าของชะเอมวกวนก็รู้สึกสยองแล้ว

"ฮ่าๆ..ลัดขั้นตอนไปเลยว่างั้น" น้ำขิงหัวเราะเบาๆนึกขำกับคำพูดของวกวน

"โธ่ๆๆ..พ่อคุณคนหล่อพ่อเทพบุตรจุติมาเกิดบนโลกมนุษย์หล่อเหลือเกินหล่อจริงๆหล่อจนกูอยากจะสอยหน้าเข้าให้" ชะเอมยกนิ้วกลางใส่วกวนอย่างนึกหมั่นไส้

"หล่อกว่าพ่อมึงก็แล้วกัน" วกวนตอบกลับชะเอมพลางยกนิ้วกลางส่งคืนให้ชะเอม "ปิดเทอมอาทิตย์หน้าไปเที่ยวทะเลกันไหมน้ำขิง" วกวนเอ่ยถามน้ำขิงเสียงหวานผิดกับเมื่อกี้ที่เพิ่งแยกเขี้ยวใส่ชะเอมไป

"เสียงที่สามร้อย..เป็นตัวของตัวเองหน่อยเพื่อนวก..ไอ้จอมสร้างภาพเอ๊ย" ชะเอมกระแนะกระแหนวกวนอย่างนึกหมั่นไส้

"อะแฮ่มๆ..เนียนนะ..ตาวิเศษเห็นนะ..ระวังจะขิตเอานะ" ชะเอมเอ่ยแซวอย่างรู้ทันพลางแอบส่งสายตาเตือนสติของวกวนเมื่ิอเห็นว่าวกวนสอดแขนเข้ามาในกลุ่มผมตรงท้ายทอยของน้ำขิงถ้าหากเรื่องนี้ถึงหูพี่ชายของน้ำขิงวกวนคงโดนหนักแน่