SAVAGE MAFIA โลกันตร์คนคลั่งรัก นิยาย บท 33

ตอนที่ 33

"ฉันควรจะเป็นฝ่ายโกรธเธอมากกว่านะ" ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นอย่างหลงใหลมือหนาบีบขยำหน้าอกใหญ่อย่างเบามือ "ขอโทษที่เมื่อกี้กัดเธอ"

"อย่ามายุ่งกับน้อง" น้ำขิงผลักศีรษะของไฟออกอย่างไม่แรงนักก่อนจะเดินออกไปจากห้องแต่งตัว

"เมื่อกี้ฉันถือว่าฉันง้อเธอแล้วนะ..แล้วอย่ามาหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน"

"อ๊ะ!" ชายหนุ่มพุ่งตัวเข้าไปดันเด็กสาวให้แผ่นหลังติดกับผนังห้องนอนมือหนาสอดเข้ามาเกี่ยวขอบแพนตี้สีชมพูตัวบางออกอย่างรวดเร็วแก่นกายใหญ่อัดกระแทกกระทั้นเข้ามาภายในช่องทางรักคับแคบที่ไร้ซึ่งน้ำหล่อลื่นเป็นตัวเบิกทางจนมิดลำในคราวเดียว

"กรี๊ดดดด!..ฮือๆ..เจ็บ" เด็กสาวกรีดร้องดังลั่นห้องนอนด้วยความเจ็บปวดบริเวณใจกลางความเป็นสาวเมื่อยามโดนแก่นกายใหญ่กระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างไร้ความปรานีโดยที่ช่องทางรักคับแคบของเธอยังไม่มีน้ำหล่อลื่นเป็นตัวเบิกทาง

ปึก! ปึก! ปึก!

"เอาออกไปนะ..ฮือๆเจ็บ..เป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีกถ้าป่วยมากก็ไปหาหมออย่ามาลงกับน้องแบบนี้" น้ำขิงกระหน่ำกำปั้นเล็กฟาดลงแผงอกแกร่งอย่างแรง

"เดี๋ยวนี้พูดอะไรแบบนี้เป็นแล้วเหรอ" สะโพกสอบเร่งจังหวะกระแทกกระทั้นให้เร็วขึ้นหัวเห็ดบานเบอะครูดเข้ากับผนังมดลูกซ้ำแล้วซ้ำเล่า "อ๊าส์!.โคตรเสียว..ซี๊ดดดด" มือหนายกเรียวขาสวยข้างหนึ่งของเด็กสาวขึ้นมาพาดบ่าแกร่งพลางอัดกระแทกกระทั้นความเป็นชายเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง พั่บ! พั่บ! พั่บ!

"อ๊ะๆ...อ๊า!..ไฟ..อึก..อย่าทำแรง" เด็กสาวเป็นฝ่ายประกบจูบริมฝีปากหนาของชายหนุ่มฟันเล็กขบเม้มริมฝีปากล่างของชายหนุ่มเพื่อระบายความเสียวซ่านจนได้กลิ่นคาวเลือดในโพรงปากของชายหนุ่ม

"อ๊าส์!..ไฟ?..ฉันเพื่อนเล่นเธอเหรอ" ปึก! ปึก! ปึก! เสียงกระแทกกายหยาบโลนดังก้องอยู่ภายในห้องนอนร่างเล็กตัวสั่นเกร็งเมื่อโดนแก่นกายใหญ่กระแทกกระทั้นโดนจุดกระสันซ้ำๆ

"อ๊ะๆ..อื้อส์!..อ๊ายยยยยย" เด็กสาวกระตุกสั่นเกร็งสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยสายธารน้ำหวานออกมาชโลมแก่นกายใหญ่ชายหนุ่มหยุดเคลื่อนไหวสะโพกพลางดึงแก่นกายใหญ่ออกจากร่องสวาทเปียกแฉะก้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาดูดกลืนสายธารน้ำหวานตรงใจกลางความเป็นสาวอย่างมูมมาม

"อ๊า~" เด็กสาวเชิดหน้าเปล่งเสียงครางออกมาอย่างลืมอายเมื่อโดนลิ้นร้อนปรนเปรออย่างหนักหน่วง

"ลูกขิงกลับมาหรือยัง" เสียงของพริบพราวดังเล็ดลอดเข้ามาภายในห้องนอนทำให้น้ำขิงสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจก่อนจะผลักศีรษะของชายหนุ่มออกแต่ทว่าเขากลับขบเม้มติ่งเกสรของเธออย่างหนักหน่วงทำให้ติ่งเกสรสีสวยยืดออกมาติดปากของชายหนุ่มทำเอาเด็กสาวร้องอุทานออกมาด้วยความเจ็บ

"โอ๊ย!ปล่อย" น้ำขิงพยายามดันศีรษะของชายหนุ่มให้ออกห่างซ้ำๆจนชายหนุ่มนึกลำคาญจึงเป็นฝ่ายผละริมฝีปากออกมาเอง น้ำขิงรีบวิ่งแจ้นออกมาจากห้องนอนของตัวเองตรงเข้าไปหาผู้เป็นมารดาที่กำลังเดินขึ้นบันไดมาพร้อมกับคิมหันต์ผู้เป็นสามี

"คุณแม่..พี่ชายทำร้ายวกวนค่ะ" น้ำขิงรีบวิ่งเข้ามาฟ้องผู้เป็นมารดายกใหญ่ "ตอนนี้วกวนไม่รู้จะเป็นยังไงบ้างพี่ชายให้ลูกน้องรุมกระทืบวกวน..."

"ฟ้องแม่คิดว่าฉันจะกลัวเหรอ" ยังไม่ทันที่น้ำขิงจะได้พูดจบไฟก็พูดแทรกขึ้นมาก่อนไฟเดินออกมาจากห้องนอนของน้ำขิงพลางเลียริมฝีปากหนาของตัวเองไปด้วย

"ไฟ..ไปยุ่งกับเพื่อนน้องเหรอ" พริบพราวเอ่ยถามลูกชายด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด

"แค่สั่งสอนนิดหน่อย" ไฟตอบเสียงเรียบพลางเดินเข้ามาจับแขนของน้ำขิงเอาไว้

"สั่งสอนอะไรจะมายุ่งวุ่นวายกับเพื่อนของน้องทำไม..ลูกสั่งลูกน้องกระทืบเด็กเลยเหรอวกวนอายุเท่าน้องสาวของลูกนะ..กระทืบเพื่อนน้องแบบนั้นแล้วใครจะกล้ามาเป็นเพื่อนกับน้องอีก"

"เพื่อนบ้าอะไร..ไอ้เวรนั้นมันตามจีบลูกสาวแม่ตั้งแต่เด็กแล้ว" ไฟตอบกลับผู้เป็นมารดาด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด

"แล้วลูกจะมายุ่งวุ่นวายกับน้องทำไม"

"หึ" คิมหันต์หัวเราะในลำคอเบาๆด้วยรู้ดีว่าลูกชายตัวเองคิดยังไงกับลูกสาวบุญธรรมของเขา

"ทำไมถึงชอบมายุ่งวุ่นวายกับน้องนัก..อยู่แบบไม่ต้องมายุ่งวุ่นวายกับน้องมันจะตายไหม"

"แม่ตาบอดเหรอถึงไม่รู้..ไอ้เด็กเวรนั้นมันตามจีบน้ำขิงมาตั้งแต่เด็กแล้ว..ผมไม่ฆ่ามันก็ดีแค่ไหนแล้ว"