SAVAGE MAFIA โลกันตร์คนคลั่งรัก นิยาย บท 36

ตอนที่ 36

"เอาบิ๊กไบค์ออก" มาเฟียหนุ่มออกคำสั่งเสียงเรียบกับเซนมือซ้ายคนสนิทในขณะที่กำลังเดินลงมาจากบันไดชั้นสองของบ้านพร้อมกับน้องสาว

"วันนี้นายจะขับบิ๊กไบค์เหรอครับ" เซนเอ่ยถามเจ้านายหนุ่มด้วยเป็นห่วงความปลอดภัยของคุณหนูคนเล็กของบ้าน

"กูบอกให้ไปเอารถออก" มาเฟียหนุ่มตวัดตามองมือซ้ายคนสนิทอย่างนึกลำคาญ

"นายจะขับบิ๊กไบค์ไปดื่มโดยที่มีคุณหนูไปด้วยเหรอครับ"

"มึงมีปัญหาอะไรกับคำสั่งของกู"

"เปล่าครับ" เซนรีบเดินออกไปเอารถบิ๊กไบค์ออกมาให้ผู้เป็นนายตามคำสั่ง

- - - - - - - -

"พี่ชาย..อุ้ม" น้ำขิงออดอ้อนพี่ชายเสียงหวานในขณะที่ไฟกำลังสวมเสื้อแขนยาวหนังสีดำอยู่ข้างๆเธอ

"ใส่ไว้" มาเฟียหนุ่มสวมหมวกกันน็อคให้น้องสาวอย่างเบามือก่อนจะก้าวขานั่งคร่อมบนบิ๊กไบค์สีดำคันหรูพลางออกแรงแขนยกใต้ข้อพับรักแร้ของน้องสาวขึ้นมานั่งคร่อมบนถังน้ำมันรถบิ๊กไบค์โดยที่มาเฟียหนุ่มจัดท่าทางให้น้องสาวนั่งหันหน้าเข้าหาเขา

"กอดไหม" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถาม น้ำขิงพยักหน้ารับอย่างไม่เรื่องมากพลางสวมกอดเอวสอบของพี่ชายเอาไว้แน่น

"ถ้าไม่อยากตกก็กอดแน่นๆ" น้ำขิงกระชับแรงกอดรัดเอวสอบของพี่ชายแน่นขึ้นตามที่พี่ชายบอก

"พี่ชายขับช้าๆนะน้องกลัว" น้ำขิงเอ่ยบอกพี่ชายด้วยน้ำเสียงสั่น

"หึ" มาเฟียหนุ่มหัวเราะในลำคอกับความขี้กลัวของน้องสาวก่อนจะบิดรถแกล้งน้องสาวเสียงดัง

บรื้น!!!ปี้น!!!ปรื๊นนน~

"ว๊ายย!พี่ชาย" น้ำขิงสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจพลางกรีดร้องสุดเสียง

"แค่สตาร์รถเองนะกลัวแล้วเหรอ..ถ้ากลัวก็ขึ้นไปนอน"

"ไม่เอาน้องจะไปด้วย" น้ำขิงขยับสะโพกลงมาแนบชิดกับพี่ชายมากขึ้นจนแก่นกายใหญ่ชนเข้ากับเนินสามเหลี่ยมบวมช้ำผ่านเนื้อผ้าที่กั้นความเป็นชายและหญิงของทั้งคู่เอาไว้

ปรื๊นนน!!!

เสียงสตาร์เครื่องยนต์ของมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์คันใหญ่ราคาหลักล้านคำรามดังลั่นมาเฟียหนุ่มบิดรถสองสามครั้งก่อนจะทะยานขับเคลื่อนมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์คันหรูออกไปจากคฤหาสน์ด้วยความเร็ว

"ฮือๆกลัว" น้ำขิงแขนขาสั่นเทาด้วยความกลัวพลางร้องไห้กอดกระชับพี่ชายแน่นขึ้นจนมาเฟียหนุ่มรู้สึกอึดอัดไม่น้อย

- - - - - - - -

23 : 23 น.

"ลงมาก่อน" มาเฟียหนุ่มจอดรถที่ถนนริมแม่น้ำเจ้าพระยาพลางอุ้มน้องสาวลงมาจากถังน้ำมันของรถบิ๊กไบค์คันหรูมาเฟียหนุ่มเดินจูงมือน้องสาวมาที่สะพานข้างแม่น้ำเจ้าพระยาที่มีเหล่าบรรดาหนุ่มสาวมาออกเดทกันในยามค่ำคืน มาเฟียหนุ่มเดินจูงมือน้องสาวมายืนอยู่อีกฝั่งห่างจากผู้คนพอสมควรไฟแสงสีจากเมืองหลวงในยามค่ำคืนบวกกับสายลมเย็นฉ่ำที่พัดโชยมาผ่านใบหน้ายิ่งทำให้บรรยากาศในค่ำคืนนี้ดูโรแมนติกมากยิ่งขึ้น

"หนาวนะ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นพลางสวมกอดน้องสาวเอาไว้จากด้านหลัง

"หนาวก็ใส่เสื้อแขนยาวสิคะพี่ชายมากอดน้องทำไม..แล้วพี่ชายจะถอดเสื้อหนังออกทำไมคะ"

"อยากกอดเธอ"

"แต่ตรงนี้คนเดินผ่านเยอะนะคะ"

"แค่กอดไม่ได้เสียบยอมๆให้ฉันหน่อยฉันไม่เคยใจดีกับใครมากเท่าเธอมาก่อน" ริมฝีปากหนากดจูบสูดดมกลิ่นหอมจากเส้นผมดำขลับของน้องสาวเข้าปอดฟอดใหญ่ "ฉันจูบฟินนะเผื่อมีเด็กแถวนี้สนใจ..บรรยากาศกำลังได้ที่เลย" มือหนาถือวิสาสะเลื่อนลงมานวดคลำกลีบดอกไม้งามบวมช้ำผ่านเนื้อผ้ากางเกงยีนส์ขาสั้นของน้องสาวอย่างหนักหน่วงนิ้วยาวแกร่งสอดเข้ามาใต้ขากางเกงยีนส์ขาสั้นพลางเกี่ยวขอบแพนตี้ตัวบางออกก่อนจะสอดนิ้วยาวแกร่งกระทุ้งเข้าออกในร่องสวาทบวมช้ำถี่ๆจนเกิดเป็นเสียงน้ำแตกในช่องทางรักบวมช้ำ

"อ๊ะอ๊า~" น้ำขิงเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นด้วยกลัวคนที่เดินผ่านไปมาจะได้ยินมือเรียวจับขอบสะพานไว้แน่นสะโพกมนบิดเร่าไปมาด้วยความเสียวซ่าน ลิ้นสากเลียรอบใบหูขาวผ่องของน้องสาวขบเม้มติ่งหูเบาๆพลางบีบขยำหน้าอกใหญ่ไปด้วยนิ้วยาวแกร่งกระทุ้งเข้าออกช่องทางรักบวมช้ำอย่างเนิบนาบมือหนาอีกข้างบีบยอดอกที่แข็งชูชันอยู่ใต้เสื้อยืดสีขาวตัวบางเบาๆ

"อ๊าอ๊ะ~ลามก" น้ำขิงใช้กำปั้นเล็กตีท่อนแขนแกร่งของพี่ชายอย่างไม่แรงนักใบหน้าสวยหวานแดงระเรื่อด้วยความเขินอายหัวใจดวงน้อยพองโตเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง

"เมื่อไหร่เธอจะใจอ่อนยอมหมั้นกับฉัน"

"รอน้องเรียนจบก่อนนะคะ"

"ฉันอยากนอนกับเธอทุกคืนแบบที่ไม่ต้องแอบปีนเข้าห้องนอนของเธอเหมือนทุกคืน..ไม่สงสารฉันบ้างเหรอถ้าฉันตกระเบียงตายไปเธอจะทำยังไง"

"ถามแปลกๆน้องก็บวชชีให้พี่ชายสิคะ..บวชชีสักเจ็ดวันก็น่าจะพอทำให้พี่ชายขึ้นสวรรค์ได้"

"ปากเก่งว่ะ..เอาปากมาจูบดิ" น้ำขิงแหงนคอขึ้นพลางทำปากจู๋ให้พี่ชายกดจูบลงบนริมฝีปากอวบอิ่มของเธออย่างว่าง่าย "อย่าอยู่กับไอ้วกวนเยอะฉันไม่อยากให้เธอติดนิสัยปากหมามาจากมัน"

"น้องไม่ได้เป็นแบบวกวนสักหน่อย"

"หึ..ไอ้วกวนมันหน้ามึนโดนฉันกระทืบขนาดนั้นมันยังกล้าส่งข้อความมาชวนฉันไปกินเหล้าอีก"

"แล้วพี่ชายไปไหมคะ"

"ไม่มีอ่ะขี้เกียจ..ไม่ชอบกิจกรรม" ชะเอมตอบ

"พวกเวร..กูแสบตาพวกมึงจะกดรัวชัตเตอร์อะไรกันนักหนาเพื่อนกูไม่ใช่ดาราไม่ต้องมาถ่าย..ถ้ายังไม่เลิกถ่ายกูจะไล่กระทืบพวกมึงเรียงตัวเลย" คำขู่ของวกวนได้ผลเหล่านักศึกษาปี1ต่างพากันเก็บโทรศัพท์ลงแต่ก็ยังไม่วายเดินตามน้ำขิงมาตลอดทาง "ลำคาญฉิบหาย" วกวนปรายตามองเหล่านักศึกษาปี1ด้วยอารมณ์หงุดหงิดและลำคาญ

"โอ้วมายก๊อด~ใครอ่ะสวยอย่างกับนางฟ้า" เฟย์เอ่ยถามลิลลี่พลางจ้องมองน้ำขิงไม่วางตาเธอตกตะลึงในความสวยของน้ำขิงจนไม่อาจจะละสายตาออกจากดวงหน้าสวยหวานของน้ำขิงได้ "อ่อนหวานบ้องแบ๊วมาก..ตากลมโตมาก"

"ก็น้องน้ำขิงไง..ที่แกถามว่าใครมาจัดงานมีตติ้งตรงนี้เมื่อกี้ไง" ลิลลี่ตอบ

"นี่น้อง..สนใจจะเข้าชมรมพวกพี่ไหม..ชมรมเรารับแค่คนสวยและรวยเท่านั้นนะ..น้องก็ดูเหมือนจะมีคุณคุณสมบัติข้อนั้นอ่ะนะ..สนใจเข้าร่วมชมรมของพวกพี่ป่ะ" นิชาประธานชมรมนางฟ้าสวยรวยเสน่ห์เดินเข้ามาหาน้ำขิงพลางยื่นกระดาษสีขาวสำหรับลงรายชื่อสมาชิกของชมรมให้กับน้ำขิงด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง

"ขอคิดดูก่อนได้ไหมคะ" น้ำขิงตอบอย่างขอไปที

"เดี๋ยวสิ..จะไม่ยอมเข้าร่วมชมรมกับพวกเราจริงๆเหรอ" นิชาคว้าท่อนแขนเรียวเล็กของน้ำขิงเอาไว้ในตอนที่น้ำขิงกำลังจะเดินผ่านหน้าเธอออกมา

"หนูขอคิดดูก่อนนะคะ"

"ให้เป็นหัวหน้าชมรมเลยก็ได้" นิชายื่นกระดาษลงรายชื่อสมาชิกชมรมมาตรงหน้าของน้ำขิงพลางเบือนหน้าไปอีกทางด้วยท่าทางติดจะเย่อหยิ่งแต่ภายในใจอยากจะตีสนิทกับน้ำขิงด้วยหน้าตาสวยหวานน่ารักของน้ำขิงทำให้ผู้คนที่พบเจอต้องอย่างเข้าใกล้อยากจะมาตีสนิทด้วยไม่เว้นแม้แต่ผู้หญิงหยิ่งยะโสอย่างนิชาชมรมของนิชาไม่ใช่ว่าใครจะเข้ามาได้ง่ายๆนักศึกษาผู้หญิงทั้งมหาวิทยาลัยต่างก็อยากจะเข้าชมรมของนิชากันทั้งนั้นถ้าใครได้เข้ามาเป็นสมาชิกในชมรมของนิชาจะต้องเป็นดังทุกคนและมีแมวมองมาทาบทามป้อนงานในวงการบันเทิงให้ทุกคนส่วนมากก็จะได้เป็นดารานางแบบกันซะส่วนใหญ่

"หัวหน้าชมรมเลยเหรอ" ชะเอมเอ่ยถาม

"เข้าไหม" นิชาเอ่ยถามน้ำขิงอีกครั้ง

"ชมรมนี้มันมีอะไรดีทำไมน้ำขิงต้องเข้า..ก็ไม่เห็นจะมีอะไรน่าสนใจก็แค่ชมรมลูกคนรวยกับคนสวย" วกวนเอ่ยถามนิชา

"ขอเก็บไปคิดสักคืนนะคะ" น้ำขิงรีบพูดแทรกขึ้นด้วยกลัวว่าวกวนจะปะทะฝีปากกับรุ่นพี่เหมือนอย่างเมื่อวาน

"ให้เป็นประธานชมรมเลยก็ได้..เข้าไหม" นิชาสั่นกระดาษลงรายชื่อสมาชิกชมรมดิกๆตรงใบหน้าของน้ำขิง น้ำขิงคลี่ยิ้มหวานให้รุ่นพี่สาวก่อนจะเดินเบี่ยงตัวออกไปอีกทาง

"ชิ..หยิ่งแฮะ" นิชามองตามแผ่นหลังบางของน้ำขิงอย่างนึกเสียดาย

***************************************

พี่โลกันตร์รักน้องแมวน้อยณัฐณิชา

น้องณัฐณิชาก็รักพี่โลกันตร์เหมือนกันค่ะ

หวานกันปานจะจบ..แต่ระยะทางยังเหลืออีกหลายepเลยยยย