สัญญาร้ายของประธานปีศาจ นิยาย บท 10

บทที่10 ช่างเป็นผู้หญิงที่โง่เสียจริง

ทันทีที่ที่ได้ยินเรื่องวางยาเข้า เผยลี่เชินดวงตาแคบลงพร้อมเปลวไฟที่เริ่มปะทุราวกับนกฟินิกซ์ สีหน้ากลับเต็มไปด้วยความโมโหแทบจะในทันที ส่งเสียง “อืม” ในลำคอตอบกลับก่อนจะว่าต่อ “ไปเตรียมรถ และก็ให้คนของโรงแรมไปเช็คดูว่าห้องของเผยอี้อยู่ไหน”

“รับทราบครับท่าน!”

คนขับรถรีบวิ่งออกไป

เผยลี่เชิยกมือขึ้นมาปลดเนคไทออกแล้วมองไปยังประตูบานนั้นที่ปิดสนิท

……

ภายในห้อง

เสื้อผ้าของไป๋เสว่เอ๋อร์ถูกดึงเสียจนยับยู่ยี่ เผยผิวขาวที่แสนเนียนปรากฏต่อสายตา แต่กลับยังคงเหลือร่องรอยรักครั้งก่อนที่ถูกทิ้งไว้เฉกเช่นกัน

จ้าวหยางหลินมองเห็นดังนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปราวกับหน้ามือเป็นหลังมือทันที “ยัยโสเภณีสกปรก! ฉันก็นึกว่าเป็นเด็กบริสุทธิ์ไร้เดียงสา แต่กลายเป็นถูกคนอื่นเล่นมาแล้วไม่รู้กี่คนต่อกี่คน แล้วยังจะมาตอแหลฉันอีกงั้นเหรอ? ไอ้เราก็นึกว่าเป็นคุณหนูที่ได้ยากแสนยาก แต่กลับกลายเป็นพวกขายบริการดีๆนี่เอง”

ไป๋เสว่เอ๋อร์ยังคงรู้สึกพร่ามัว ร่างกายไร้เรี่ยวแรงใดๆ ตอนนี้เธอทำได้แค่กัดปากตัวเอง

หญิงสาวรับรู้ถึงมืออวบอ้วนนั่นสัมผัสที่ตัว เธอเลยพยายามที่จะฝืนยันตัวลุกขึ้น “นาย...นาย ไสหัวออกไป....”

“ไสหัวไปงั้นเหรอ? เดี๋ยวไม่นานจะเปลี่ยนเป็นขอให้ฉันช่วยต่างหาก!” จ้าวหยางหลินตะโกนลั่นอย่างเดือดๆ ก่อนจะผลักหญิงสาวแล้วจัดการฉีกกระโปรงนั่นอย่างรุนแรง

จ้าวหยางหลินมองด้วยสายตานิ่งเรียบ มือเขาสั่นด้วยความโมโหไปเสียหมด “ไง แม่โสเภณี ยังจะมาทำเป็นเก่ง อยากตายหรือไง?”

ปัง!

เกิดเสียงดังขึ้นทางด้านหลัง ก่อนที่ประตูห้องจะถูกเท้าของคนปริศนาทำให้เปิดออก!

จ้าวหยางหลินถูกขัดจังหวะแทบจะทันที ปากหนาสบถคำหยาบรัว สายตาจ้องมองคนมาใหม่ดีๆใบหน้าที่เคยคิดจะหาเรื่องกลับซีดลงเสียแทบจะทันที มือไม้จัดเสื้อตัวเองให้เรียบร้อย ก่อนจะยิ้มอย่างประหม่า “ท่านประธาน ผ ...เผย ท่าน ท่านมาที่นี่ได้อย่างไรครับเนี่ย?”

เผยลี่เชินค่อยๆเดินเข้าไป ดวงตาคมเฉียบกวาดมองทั่วตัวไป๋เสว่เอ๋อร์ก่อนจะถอดสูทไปคลุมร่างของหญิงตรงหน้า ไม่มีรอยยิ้มในดวงตาของเขา “พอดีฉันได้ยินว่าประธานจ้าวก็อยู่ที่นี่ด้วยเหมือนกัน ก็เลยมาดู และมันก็จริงๆเสียด้วย”

จ้าวหยางหลินโค้งตัวเลขน้อยก่อนจะถามขึ้น “ประธานเผย ท่านอย่าพูดแบบนั้นเลยครับ ถ้าหากผมรู้ว่าคืนนี้ท่านจะมาที่นี่เหมือนกัน แน่นอนว่าผมจะรีบไปหาท่านโดยเร็ว อะไรทำให้ท่านมาที่นี่ได้? แค่เพียงถ้าหาก... ถ้าหากท่านตามหาผม มีอะไรจะสั่งการงั้นเหรอครับ?”

“ไม่ต้องเกรงใจหรอกประธานจ้าว จริงๆแล้วก็ไม่ได้มาสั่งงานอะไรหรอก”

“ความหมายของท่านคือ?”