สัญญาร้ายของประธานปีศาจ นิยาย บท 3

บทที่3 ถูกนักข่าวแอบถ่ายภาพ

ท้องฟ้ายังไม่ทันสว่างทั่ว ไป๋เสว่เอ๋อร์ก็รู้สึกตัวเสียแล้ว

ผู้ชายด้านข้างยังคงหลับไม่รู้สึกตัว ไป๋เสว่เอ๋อร์หันไปมองเพียงเล็กน้อย... คนที่ไม่ได้สติในตอนนี้ช่างไม่เหมือนคนแสนเย็นชาเมื่อตอนกลางวันเลยสักนิด

เมื่อมองย้อนกลับไปเมื่อคืน เธอก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงทำเรื่องแบบนั้นลงไปได้ ก็อาจจะเป็นเพราะเรื่องมันเข้ามาเยอะเกินกว่าที่เธอจะแบกรับไว้ ทำให้เหตุผลที่เคยมีถูกอารมณ์กลบจนเสียหมด

ตอนนี้ไล่กวาดสายตามองดูทั่วห้องที่เละไม่เป็นท่าก็อดที่จะรู้สึกใจสั่นๆไม่ได้

ถอนสายตากลับมาที่เดิม ก่อนที่เธอจะค่อยๆหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาใส่อย่างเงียบๆ

ตั้งใจมองนิ่งที่คนบนเตียงอีกครั้ง ก่อนที่อีกไม่กี่วินาทีต่อมาก็ตัดสินใจหันร่างทั้งร่างเดินออกไป

ทันทีที่ประตูถูกงับปิดลง คนที่เอนตัวหลับอยู่บนเตียงก็ลืมตาตื่นขึ้น สายตาที่เผลอไปมองเห็นรอยแดงบนเตียงก็ทำให้ดวงตาหนาหนักอึ้ง

ไป๋เสว่เอ๋อร์ทันทีที่ออกมาจากคฤหาสน์ได้ก็รีบเรียกแท็กซี่กลับออกไป

คนเป็นแม่นั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น สีหน้าตอนนี้ก็ดูไม่ดีนักสภาพตอนนี้เหมือนคนที่ไม่ได้นอนมาทั้งคืน

“เสว่เอ๋อร์ หนูไม่ได้กลับบ้านทั้งคืน เรื่องที่ไปจัดการเป็นยังไงบ้าง?”

ช่วงระยะเวลานี้สิ่งที่ไป๋เสว่เอ๋อร์กลัวที่สุดก็คือคำพูดนี้ แต่เรื่องนี้ก็ไม่สามารถว่าคุณแม่ของเธอได้ แม่ของเธอก่อนที่จะแต่งงานกับพ่อแทบไม่เคยที่จะต้องทำอะไรเอง มาจนถึงวันนี้ที่ตระกูลไป๋กำลังจะล่มสลาย เป็นใครก็คงรับไม่ได้

ร่างบางดึงสติกลับมา ควบคุมอารมณ์และยิ้มตอบกลับอีกคนไป “ไม่ต้องห่วงนะคะแม่ หนูมีลู่ทางแล้ว”

“จริงเหรอลูก?” คุณแม่ไป๋แสดงสีหน้าประหลาดใจ ดวงตาที่เคยอ่อนแรงทอแววเป็นประกาย “เผยอี้รับปากว่าจะช่วยแล้วใช่ไหม?” “เปล่าค่ะแม่ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขาเลย”

“ไม่ใช่เผยอี้หรอกเหรอ? งั้นทางออกที่ลูกว่าคืออะไร? เสว่เอ๋อร์เมื่อคืนลูกไม่ได้ไปอยู่กับเขามาเหรอ รอยที่คอของลูกมัน...”

คนที่ถูกทักเรื่องรอยจูบมากมายที่ลำคอใจสั่นแทบจะหลุดออกมา ไป๋เสว่เอ๋อร์รีบเฉไฉถามเรื่องอื่นขึ้นมาแทน “เมื่อคืนแม่ไม่ได้นอนเลยใช่ไหมคะ? เรื่องพวกนี้ปล่อยหนูเป็นคนจัดการเอง แม่รีบไปพักเถอะค่ะ หนูกินข้าวเช้าเสร็จยังต้องเข้าบริษัทอีก ไว้หนูกลับมาเราค่อยมาคุยกัน”

“แม่...”

แม้จะอยากถามให้ชัดเจนแต่ใบหน้าที่ซีดลงไปอย่างถนัดตาของลูกสาวก็ทำให้เธอไม่ได้ถามออกไปทำ คนอายุมากกว่าได้แต่ถอนหายใจก่อนจะเอ่ยออกมา “งั้นก็ตามนั้น ลูกขึ้นไปอาบน้ำก่อนเถอะไป”

“ไม่ใช่ค่ะ...”

คนที่ขึ้นชื่อว่าเลขาลังเลไปสักพัก ก่อนสุดท้ายจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเบาหวิว “ค คือ...คือว่ามีคนแอบถ่ายประธานไป๋แล้วเอารูปไปลงในเน็ตค่ะ”

สีหน้าของไป๋เสว่เอ๋อร์เปลี่ยนไปก่อนจะหยิบโน๊ตบุ้คมาเปิด มันเป็นรูปเมื่อคืนตอนที่เธอออกมาจากห้องของเผยอี้ ตอนที่ตากฝนที่ถูกแอบถ่ายนั่นเอง

ไป๋เสว่เอ๋อร์ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการสะกดกั้นอารมณ์โกรธของเธอในตอนนี้ ถึงแม้ว่าเมื่อคืนเธอจะถูกเผยอี้บีบให้ยอมรับความพ่ายแพ้อย่างราบคาบ แต่การที่ข่าวออกมาแบบนี้ก็เหมือนกับกล่าวให้ทุกคนได้รับรู้ว่าตระกูลเผยไม่ยินดีที่จะให้ความช่วยเหลือกับเธอ ในที่สุดตระกูลไป๋ก็เสียคู่ค้ากลุ่มสุดท้ายไปจนได้

ตระกูลที่โดนทิ้งอย่างโดดเดี่ยวกำลังจะล้มละลาย ใครหน้าไหนจะบ้ามาช่วยกันล่ะ? การขอกู้ยืมธนาคารแน่นอนว่าเรื่องฉาวแบบนี้ก็คงถูกปฏิเสธ

ข่าวนี้เธอขอคอนเฟิร์มเลยว่าต้องเกี่ยวข้องกับเผยอี้แน่ๆ เธอมั่นใจว่าเขาไม่มีทางไม่รู้

เรื่องนี้แน่นอนว่ายังนำความเสียหายในชื่อเสียงมาให้ตระกูลเผยแน่ เพราะถ้าหากไม่มีการยอมรับจากตระกูลเผย ข่าวบ้าพวกนี้ไม่มีทางที่จะอยู่ในการค้นหายอดนิยมมาในระยะเวลานานพอดูแบบนี้

หรือถ้าจะให้พูดให้ถูก ตั้งแต่ที่เผยลี่เชินวางมือ ไม่แน่นี่อาจจะเป็นกุญแจสำคัญก็เป็นได้