สัญญาร้ายของประธานปีศาจ นิยาย บท 80

ตอนที่80 ลูกนอกสมรสที่ไร้ความสามารถ

เผยลี่เชินยืนขึ้นทันที รีบเดินไปรับ “พ่อครับ”

ไป๋เสว่เอ๋อก็ลุกขึ้นยืนตามเขาทันที ค่อยๆเดินตามเผยลี่เชินไปทางนั้น

“ลูกรัก! กลับมาจากหนานไห่ก็ไม่มาหาพ่อก่อน!” คุณท่านเผยพูดว่าเขาแบบขำๆ ยื่นมือมาตบบ่าของเผยลี่เชิน

เผยลี่เชินขำเล็กน้อย “งานที่บริษัทค่อนข้างยุ่ง ตอนเพิ่งกลับมายุ่งจนไปไหนไม่ได้เลยจริงๆ”

ไป๋เสว่เอ๋อยืนอยู่ด้านข้าง มองดูความสัมพันธ์อันชื่นมื่นของพ่อลูก ห้วงเวงลานั้นเองเธอรู้สึกเป็นส่วนเกินขึ้นมา

ทันใดนั้นเอง คุณท่านเผยสังเกตเห็นเธอที่อยู่ด้านข้าง หันหลังกลับมามอง เมื่อเห็นไป๋เสว่เอ๋อ มองอย่างจดจ้องไปที่เธอ หัวเราะขึ้นอย่างมีความสุข “นี่คือคุณหนูตระกูลไป๋สินะ!”

ไป๋เสว่เอ๋อยิ้ม รีบเอ่ยปากทักทาย “คุณลุงเผยสวัสดีค่ะ ฉันคือไป๋เสว่เอ๋อ เป็นเลขาของประธานเผยค่ะ”

“ผมรู้จักคุณ!” พลางหัวเราะดัง มองเธอด้วยความชื่นชม

“เมื่อก่อนผมเคยทำธุรกิจร่วมกันกับพ่อของคุณไป๋เจิ้งตง รู้ว่าคุณคือลูกสาวของเขา! ได้ฟังลี่เชินเล่าให้ฟังว่าไปทำงานต่างเมืองรอบนี้คุณช่วยเขาได้เยอะเลย ทุ่มเทเป็นอย่างมาก!”

ไป๋เสว่เอ๋อหัวเราะ ตอบกลับอย่างถ่อมตัว “ฉันเพียงแค่มุ่งมั่นทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด สิ่งสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุด สมควรที่จะยกให้ประธานเผยค่ะ ฉันทำเรื่องเพียงเล็กน้อยแค่นั้น ไม่ถือว่าเป็นเรื่องอะไรหรอกค่ะ”

คุณท่านเผยได้ยินเช่นเดียว หัวเราะขึ้นเสียงดัง ชมเชยไม่หยุดยั้ง “สาวน้อยคนนี้ช่างพูดจริงๆ! ลี่เชินมองคนถูกมาโดยตลอด เธอนี่ฉลาดจริงๆเลย!”

ไป๋เสว่เอ๋อหัวเราะ เผลอเงยหน้าขึ้นมา เธอรู้สึกได้ว่าเผยลี่เชินแอบมองเธออยู่ด้านข้างมาโดยตลอด สบตาเขาครู่หนึ่ง และรีบเบี่ยงสายตาออกมา

คุณท่านเผยให้คนรับใช้จัดเตรียมอาหารบนโต๊ะ จากนั้นก็เรียกเผยลี่เชินกับไป๋เสว่เอ๋อมานั่งที่โต๊ะอาหาร

อาหารเย็นมีมากมายละลานตา อาหารเต็มโต๊ะหลากหลาย พวกเขาเพิ่งจะนั่งลง ลุงหวาผู้ดูแลบ้านรีบเดินเข้ามา ถามคุณท่านเผยด้วยเสียงทุ้มต่ำ “คุณท่านครับ คุณชายสองยังไม่กลับมา คุณท่านคิดว่าต้องรออีกไหมครับ?”

ไป๋เสว่เอ๋อได้ยินเช่นนั้น รู้สึกตกใจขึ้นมา เธอคิดมาตลอดว่าการมาทานข้าวครั้งนี้จะมีแค่เธอกับเผยลี่เชินและท่านเผย คิดไม่ถึงเลยว่าเผยอี้ก็จะมารวมด้วย

สีหน้าคุณท่านเผยนิ่งไป โกรธจนพึมพำออกมา “ไม่ต้องรอเขา เขามาสายเองจะไปโทษใครได้? งานการก็ทำแย่ เรียกให้กลับบ้านยังต้องให้คนทั้งโต๊ะรอ ถ้ายังจะเอาอกเอาใจเขาอีกคงต้องไปเป็นเทพแล้วล่ะ!”

ลุงหวาพยักหน้าตอบรับ พลางถอยหลังกลับ “รับทราบครับ งั้นผมขออนุญาตไปเอาเหล้าที่แช่แข็งไว้ก่อนหน้านี้มาเสิร์ฟนะครับ”

หลังจากที่ลุงหวาเดินออกไป ท่านเผยหันมามองที่เผยลี่เชินและไป๋เสว่เอ๋อ “ไม่เป็นไร พวกเราถึงเวลาจะทานก็ทาน ไม่ต้องรอใครแล้ว”

แน่นอนว่าไป๋เสว่เอ๋อมองออกและเข้าใจดีว่าท่านเผยกำลังโมโหเผยอี้อยู่ เหตุผลส่วนใหญ่ก็คงมาจากการที่เผยอี้ไปอนุมัติทำสองสามโครงการนั่น

ลุงหวาเดินเข้ามา รินเหล้าให้พวกเขา จากนั้นก็เดินออกไป

คุณท่านเผยหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาก่อน เดินตรงไปหาเผยลี่เชินและไป๋เสว่เอ๋อ พูดไปขำไป “พวกเธอทั้งสองเป็นขุนนางใหญ่ที่นำทัพไปรบชนะจนได้โปรเจคหนานไห่มา มาๆ พวกเราชนแก้ว”

ไปเสว่เอ๋อรีบยกแก้วขึ้น หันไปชนกับคุณท่านเผย และหันไปชนกับเผยลี่เชิน ต่อด้วยยกกระดกขึ้นดื่ม

“คุณหนูไป๋ ดื่มแล้วรู้สึกว่าเหล้านี้เป็นอย่างไรบ้าง?”

เมื่อครู่ไป๋เสว่เอ๋อเพิ่งจะดื่มไปอึกเดียว แต่รสชาติพูดได้ไม่ยากว่าเป็นไวน์ขาวชั้นดีแน่นอน เธอยิ้ม ตอบด้วยเสียงแผ่วเบา

“เปรี้ยวแต่ไม่ฝาด รสชาตินุ่มนวล กลิ่นหอมยาวนาน หอมละมุนติดลิ้น เป็นไวน์ที่มีการหมักมายาวนานและมีคุณค่า”