สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 46

บทที่ 46 ดูสิว่าใครอยู่เบื้องหลัง

"ไม่เป็นไรนะ" ในเวลานี้ทำได้แค่ตบไหล่เย้นหว่านเบาๆ เพื่อปลอบโยนเธอ มู่จื่ออี้ยังคงยืนอยู่ข้างๆ เธอ เขาแผ่รังสีคุกคามออกไปแสดงออกถึงอารมณ์ที่แตกต่างจากปกติที่เป็นคนสบายๆ โดยสิ้นเชิง เขามองไปที่โกย่านีแล้วพูดว่า “ในเมื่อไม่มีหลักฐานมายืนยันว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อสองปีก่อน ใครก็เอามาพูดเท็จได้ แล้วเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนก็ต้องมีการพิจารณา ในวิดีโอนั้นตั้งแต่ต้นจนจบเย้นหว่านก็ไม่ได้ยอมรับการติดสินบนกับยามคนนั้นและเป็นไปได้ว่าบางทียามคนนั้นจำคนผิด เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวข้องกับอาชีพนักออกแบบจึงไม่สามารถตัดสินอย่างลวกๆ ได้แน่นอนต้องมีการตรวจสอบให้ชัดเจน”

“ความจริงทั้งหมดก็อยู่ตรงหน้าแล้วไงยังจะต้องตรวจสอบอะไรอีก?” โอวน่อหย่าพูดอย่างไม่พอใจ “อย่างไรก็ตามวันนี้ก็ต้องแถลงกฎเกณฑ์การแข่งขันถัดไป หรือว่ายังอยากให้คนทุจริตอย่างเย้นหว่านเข้าร่วมการแข่งขันต่อไปหรอ?”

“ใช่แล้ว ถ้าให้เธอเข้าร่วมแล้วการแข่งขันยังมีความยุติธรรมอะไรอีกหรอ?”

“ไม่ยอมให้เธอเข้าร่วมต่อหรอกมันสมเหตุสมผลที่สุดแล้วที่ให้เธอออกไป”

นักออกแบบคนอื่นๆ ก็เริ่มเปิดปากซุบซิบนินทาถึงเย้นหว่านอย่างรังเกียจและสีหน้าของมู่จื่ออี้ขรึมลงอย่างเห็นได้ชัดแล้วมองไปที่โอวน่อหย่าอย่างเย็นยะเยือก เธอดูเหมือนจะไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ แต่เป็นเธอที่ใช่จังหวะในช่วงเวลาสำคัญ

“ผอ.โก คุณจะว่ายังไง? ฉันเชื่อว่าคุณไม่ใช่คนไร้เหตุผล” มู่จื่ออี้มองตรงไปหาโกย่านีมีการเอ่ยเตือนแฝงอยู่ในน้ำเสียงนั้น

โกย่านีตกใจเล็กน้อย เมื่อเธอมีประสบการณ์ที่โชกโชนในตำแหน่งงานนี้และยิ่งเคยพบบุคคลที่มีชื่อเสียงที่มีทั้งอำนาจและอิทธิพลมามากมายและมู่จื่ออี้ที่อยู่ตรงหน้านี้ทำให้เธอรู้สึกถึงอันตรายเช่นกัน เธอเกือบจะพึ่งพาสัมผัสที่หกของเธอแล้วและรู้สึกว่าเขาจะไม่ใช่ผู้ช่วยธรรมดา มีคนแบบนี้มาช่วยเย้นหว่าน ทำให้เธอลังเลที่จะไล่เย้นหว่านออกไปในเวลานี้......

“ผอ.โก ฉันยินดีให้ความร่วมมือในการตรวจสอบตราบใดที่ฉันเป็นผู้บริสุทธิ์ค่ะ” เย้นหว่านพูดด้วยสายตามั่นคง “ก่อนที่ผลการตรวจสอบออกมา ฉันจะไม่รู้กฎเกณฑ์การแข่งขันครั้งนี้” นี่คือการประนีประนอมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอแล้ว ในการแข่งขันรอบถัดไปมีเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ การออกแบบเป็นเรื่องของเวลา หากได้รับเกณฑ์ล่าช้าไปสองวันคุณอาจจะไม่สามารถออกแบบออกมาได้และยิ่งไปกว่านั้นการตรวจสอบเรื่องนี้อย่างเร็วสุดก็สองถึงสามวันช้าสุดก็อาจจะไม่มีผลหลังการการแข่งขันจบแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีเสียงไม่พอใจพูดขึ้นมา “ก็เมื่อคืนเธอดูข้อมูลไปหมดแล้วถึงจะไม่บอกเกณฑ์เธอยังไงเตรียมมันเป็นการส่วนตัวได้”

เย้นหว่านขมวดคิ้ว "ฉันสาบานว่าฉันยังไม่เคยอ่านข้อมูลเลย"

“มีวิดีโอเป็นหลักฐาน เธอมาพูดข้างๆ คูๆ แบบนี้ ใครจะเชื่อในคำสาบานของเธอกัน?” โอวน่อหย่าว่าอย่างเหน็บแนมแล้วยิ้มเยาะใส่

“เธอ!” เย้นหว่านกัดฟันแน่น เรื่องที่โอวน่อหย่าถนัดที่สุดก็คือการทุ่มหินซ้ำให้คนตกบ่อ

โกย่านีขมวดคิ้วแน่น สถานการณ์ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่สามารถจัดการอะไรได้มาก อีกด้านหนึ่งโอวน่อหย่ากับนักออกแบบทุกท่านได้แสดงความคิดเห็นอย่างชัดเจนว่าอยากให้เย้นหว่านออกจากการแข่งขันและเบื้องหลังของน่อหย่ายังมีอำนาจของตระกูลซืออยู่ ในอีกด้านที่เธอไม่รู้จักฐานะเขาแต่มู่จื่ออี้ให้ความรู้สึกอันตรายและในใจลึกๆ เธอก็ไม่กล้าทำให้เขาขุ่นเคือง ในขณะที่เธอกำลังลังเลอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรแล้วโทรศัพท์ภายในของเธอก็ดังขึ้น โทรศัพท์นี้เป็นโทรศัพท์พิเศษมีเพียงหัวหน้าเท่านั้นที่รู้

"ฉันขอรับสายสักครู่" โกย่านีพูดกับทุกคนแล้วรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วรีบเดินออกไปข้างนอก

เธอรับสายด้วยเสียงนอบน้อม “สวัสดีค่ะ ท่านประธานกรรมการ” ในระหว่างการโทรศัพท์ก็ได้ยินน้ำเสียงที่ออกคำสั่งของชายคนหนึ่งว่า “ไม่อนุญาตให้ไล่เย้นหว่านออกจากการแข่งขันออกแบบ” โกย่านีตกตะลึง แม้แต่ท่านประธานก็รู้เรื่องนี้หรอ? ยิ่งไปกว่านั้นประธานยังสั่งโดยตรงซึ่งหมายถึงว่าต้องทำตามคำสั่ง ความหมายคิดให้รักษาเย้นหว่านไว้