บทที่ 45 วนลูป
ที่นั่งในตำแหน่งหลักเป็นหญิงวัย 40 ปีในชุดทำงานดูมืออาชีพโกย่านี ซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบหลักในการจัดการแข่งขันครั้งนี้ บนใบหน้าของเธอแต่งแต้มเครื่องสำอางบางๆ และริมฝีปากที่ทาลิปสติกสีแดงสดและเธอก็เต็มไปด้วยรสนิยมระดับมืออาชีพที่เฉียบแหลม
เธอมองเย้นหว่านแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เธอคือเย้นหว่าน?”
มีนักออกแบบนั่งอยู่ที่นี่ไม่น้อย แต่เย้นหว่านกลับถูกเรียกชื่อคนเดียว เธอหยุดเดินแล้วตอบอย่างสุภาพว่า“ใช่ค่ะ”
“เธอมาดูอันนี้สิแล้วเธอจะอธิบายว่ายังไง?” ใบหน้าของโกย่านีเย็นชามากแล้วก็ยื่นแท็บเล็ตให้เย้นหว่าน
เย้นหว่านถือแท็บเล็ตไว้แล้วก็ดูวิดีโอบนจอนั้น มู่จื่ออี้ที่ยืนอยู่ข้าง เย้นหว่านก็ขมวดคิ้วแล้วถามว่า “นี่คืออะไรหรอ?”
“ไม่รู้เหมือนกัน” เย้นหว่านจึงกดเปิดวิดีโอนั้น
ทันใดนั้นรูปภาพที่คุ้นเคยก็ปรากฏในวิดีโอซึ่งเป็นห้องเก็บข้อมูลที่อยู่บ้านพักริมชายทะเลและเนื้อหาในวิดีโอเป็นการสนทนากับพนักงานรักษาความปลอดภัยที่เพิ่งจะเข้ามาในห้องได้สักพัก
【คุณมาแล้วหรอ? หน้าตาก็ดูไม่เลว มานอนกับผมสิแล้วผมจะให้คุณดูข้อมูล】 เสียงของพนักงานรักษาความปลอดภัยดังออกมาจากแท็บเล็ตและเริ่มจากประโยคในวิดีโอดังขึ้นก็ทำให้ผู้คนเชื่อว่าเธอมาแลกเปลี่ยนกับพนักงานรักษาความปลอดภัยทันที เย้นหว่านขมวดคิ้วแน่นแล้วก็เห็นเธอพูดกับพนักงานรักษาความปลอดภัยไม่กี่คำและยามก็ด่าทอและบีบบังคับเธอจากนั้นวิดีโอก็ตัดหยุดทันที
เมื่อได้ดูทั้งหมดแล้ว แม้ว่าเธอทั้งต่อสู้ดิ้นรนต่อต้านแต่ก็ไม่ได้มีปี่มีขลุ่ยมันยิ่งเหมือนเธอไม่เต็มใจปฏิเสธและเหมือนไปส่งถึงประตูบ้าน
โกย่านีมองเธออย่างเยือกเย็นแล้วเอ่ยปากซักถาม “เย้นหว่าน เมื่อวานนี้เธอไปที่ห้องเก็บข้อมูลเพื่อแอบดูข้อมูลการแข่งขันใช่ไหม?”
“เมื่อวานฉันไปที่ห้องเก็บข้อมูลจริงแต่ว่าความจริงไม่ใช่แบบนี้ค่ะ” เย้นหว่านเลื่อนแท็บเล็ตไปมาว่าแต่ก็ไม่พบกับวิดีโออื่นๆ เธอมองโกย่านีแล้วพูดว่า “วิดีโออื่นละคะ ฉันต้องการดูวิดีโอทั้งหมดค่ะ”
เมื่อคำพูดนี้เอ่ยออกไป สถานที่นั้นก็เกิดเสียงซุบซิบดูหมิ่นขึ้นมาจำนวนมาก ทั้งหมดหรอ หลังจากนั้นคงไม่ใช่ภาพที่เย้นหว่านกับยามที่จะเอามาบรรยายไม่ได้ไหม? เธอไม่ละอายใจหรอที่พูดออกมาว่าอยากดูมัน หากไม่ใช่ว่าคณะผู้จัดงานกังวลกับหน้าตาจึงไม่เอาเนื้อหาวิดีโอส่วนท้ายออกมา ไม่อย่างนั้นเย้นหว่านจะยังมีหน้ามายืนพูดอยู่ที่นี่หรอ?
แต่เย้นหว่านกลับไม่สนใจว่าคนเหล่านั้นจะคิดอย่างไร ในเมื่อวิดีโอนั้นทำให้เธอกลายเป็นคนผิด ดังนั้นเธอต้องการใช้วิดีโอเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอ
“ผอ.โก วิดีโออื่นละคะ?” เย้นหว่านถามอย่างหนักแน่นอีกครั้ง
ผู้อำนวยการโกมองตาของเย้นหว่านอย่างเยือกเย็น สายตานั้นมองราวกับว่าเธอเป็นดอกบัวสีขาวที่ทำตัวใส่ซื่อบริสุทธิ์แต่จริงๆ แล้วเจ้าเล่ห์เพทุบาย เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “เมื่อคืนนี้ระบบได้ถูกแฮกเกอร์แฮกเข้ามาต้องการทำลายวิดีโอในบ้านพักนั้นแต่ฝ่ายเทคนิคของเราก็กู้กลับมาได้ทันเวลาแต่เหลือมาแค่วิดีโอนั้นเท่านั้น”
คุณโกไม่ได้อธิบายอย่างชัดเจนว่าทำไมแฮกเกอร์ถึงแฮกวิดีโอแต่ทว่าความหมายของคำพูดนี้กลับทำให้ทุกคนในที่นี้ชัดเจนมาก วิดีโอนี้เป็นของเย้นหว่านเธอต้องให้แฮกเกอร์มาทำลายวิดีโอนั้นอย่างแน่นอนดังนั้นเธอไม่ได้กลัวที่ขอหลักฐานอื่นๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...