สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1005

เขาเดินเข้ามาใกล้โห้หลีเฉินสองก้าว เสียงทุ้มต่ำ เย็นชาสุดๆ

"โห้หลีเฉิน ไม่ว่าแกจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย เรื่องนี้ก็จะต้องตัดสินแบบนี้ ถ้าหากว่าแกไม่อยากจะสูญเสียตำแหน่งปัจจุบันของแกในตระกูลเย้น อยากจะปกป้องเมียแกให้ดีๆ ก็อย่ามาเป็นปฏิปักษ์กับฉัน

เมื่อพูดจบ หยูฉู่สองสะบัดแขนเสื้อหันหลังแล้วก้าวเท้าใหญ่จากไป

พลางเดินพลางกล่าวเหน็บแนม

"ฉันยังมีธุระ คงไม่อยู่ร่วมพิธีแต่งงานของพวกแกต่อ พวกแกเริ่มกันต่อแล้วกัน"

โห้หลีเฉินยืนนิ่งตรงอยู่ที่เดิม ทั้งตัวราวกับถูกปกคลุมด้วยชั้นน้ำแข็งหิมะ

ถึงแม้ว่าหยูฉู่สองจะไม่ได้บอกอย่างละเอียดชัดเจน แต่ว่าจุดประสงค์ของเขาโห้หลีเฉินนั้นเข้าใจดี

ตอนนี้เขามีแผนอยู่สองแผน

หนึ่ง คือการสู้ชนะตระกูลเย้นให้ได้ เมื่อได้ยาถอนพิษจากตระกูลเย้น ก็นำมารักษาโรคทางพันธุกรรมให้กับลูกหลานตระกูลหยู สามารถเข้าคลังสมบัติได้อย่างตามใจ แล้วก็ควบคุมลูกหลานของหลานชาย ก็จะสามารถควบคุมตระกูลหยูต่อไปได้

สอง คือทางถอยของเขา หากว่าไม่สามารถชนะตระกูลเย้นได้ ก็เริ่มลงมือจากลูกของเย้นหว่าน แย่งลูกของพวกเขามาเลี้ยงดูแลตั้งแต่เล็กๆ แล้วปลูกฝังทางความคิด เด็กจะได้เป็นทายาทสืบทอดทางชอบธรรม และจะเชื่อฟังคำสั่งของหยูฉู่สอง

เพียงแต่โห้หลีเฉินไม่ค่อยข้าใจ เด็กยังไม่เกิด และก็ยิ่งไม่แน่ใจว่าเขาจะสืบทอดโรคทางพันธุกรรมได้หรือไม่ มีความสามารถในการเปิดคลังสมบัติหรือไม่

ทำไมหยูฉู่สองกลับเหมือนไม่ได้คิดปัญหานี้ หรือว่าเขามั่นใจว่าเด็กจะต้องมี

หยูฉู่สองทำอะไรย่อมต้องมีเหตุผล โห้หลีเฉินสัมผัสได้ว่ามีอันตรายบางอย่างที่เขายังไม่รู้ กำลังซ่อนอยู่ในที่มืด

และอาจยิงธนูลับที่อันตรายถึงชีวิตออกมาเมื่อไหร่ก็ได้

เย้นหว่านจับมือของโห้หลีเฉินอย่างกังวล โดยที่มืออีกข้างกุมท้องของตัวเองไว้

แววตาของเธอประกายความวิตก "โห้หลีเฉิน ลูกของพวกเราจะยกให้เขาไม่ได้"

หากว่าเป็นไปได้ เย้นหว่านไม่อยากแม้กระทั่งที่จะให้เด็กคนนี้เป็นทายาทสืบทอดของตระกูลหยู ไม่อยากให้เขามีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องใดๆ กับตระกูลหยูอีกต่อไป

โห้หลีเฉินตกอยู่ในหล่มของตระกูลหยู ทุกข์ยากทรมานมามากพอแล้ว

เธอแค่อยากให้ลูกของเธอสามารถเจริญเติบโตได้อย่างมีแต่ความสุข แต่งงานมีลูกอย่างมีความสุข และใช้ชีวิตที่คนปกติทั่วไปควรมี

โห้หลีเฉินจับมือหงายของเย้นหว่าน หันหน้ามามองเธอ ฉับพลันแววตาก็กลายเป็นอ่อนโยนและผ่อนคลายลงทันที

เขายิ้มอย่างรักใคร่เอ็นดู "วางใจนะ มีผมอยู่ ไม่มีทางที่จะยกลูกให้เขาอย่างแน่นอน ต่อไปรอให้ลูกของเราคลอดออกมา แม้แต่แวบเดียวก็ไม่ให้ได้เห็น"

ท่าทางการปกป้องลูกน้อยของโห้หลีเฉิน ทำให้เย้นหว่านอดยิ้มไม่ได้

เธอเชื่อขอเพียงมีเขาอยู่ ลูกของเธอจะต้องปลอดภัย

มือลูบท้องน้อยเบาๆ เย้นหว่านก้มศีรษะลง แล้วกล่าวพึมพำด้วยความรัก

"ลูกจ๋า ไม่ต้องกลัวนะ แม่กับพ่อจะต้องปกป้องหนูให้ดีอย่างแน่นอน ให้หนูเจริญเติบโตขึ้นมาอย่างมีความสุข"

โห้หลีเฉินมองเย้นหว่านด้วยใบหน้าที่อบอุ่น แล้วมองท้องของเธอ

ฝ่ามือของเขาค่อยๆ ทาบอยู่ที่หลังมือของเธอ

"ผมจะปกป้องพวกคุณอย่างดีนะ"

นี่คือลูกที่มีค่าที่สุดในชีวิตของเขา เป็นคนที่จะต้องปกป้อง

ไม่ว่าหยูฉู่สองจะมีแผนการอะไร จะทำอะไร เขาก็ไม่มีทางยอมให้หยูฉู่สองได้เข้าใกล้ลูกของเขากับเย้นหว่าน

หยูฉู่สองจากไปแล้ว แต่ว่าการมาของเขาครั้งนี้ กลับทำให้บรรยากาศจากที่เดิมทีมครึกครื้นมีความสุขอันตรธานหายไป แม้แต่อากาศในตอนนี้ก็ยังปกคลุมด้วยบรรยากาศที่กดดัน

แขกเหรื่อต่างสบตากันก่อนค่อยๆ นั่งลงบนเก้าอี้

สีหน้าต่างเคร่งขรึม

พวกเขาต่างเลือกที่จะยืนข้างโห้หลีเฉิน คอยสนับสนุนเขา คำพูดของหยูฉู่สองในวันนี้ สื่อถึงความไม่สงบในวันข้างหน้า

เรื่องของตระกูลเย้นยังจบ เกรงว่าหลังจากที่เย้นหว่านคลอดลูก ตระกูลหยูจะยิ่งก่อพายุที่รุนแรงในสงครามการต่อสู้

หยูฉู่สองต้องการนำพาตระกูลหยูไปสู่จุดสูงสุดของโลก แต่ถ้าหากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป เกิดความขัดแย้งภายนอกภายในไม่หยุดหย่อน ตระกูลหยูต้องการเดินไปสู่การจุดสูงสุด หรืออยากตกลงไปสู่หุบเขาลึกกันแน่

บางทีอย่างหลังอาจเป็นไปได้มากกว่า

ตระกูลหยูเกิดปัญหา พวกเขาทั้งหมดก็ต้องรับกรรมไปด้วย เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับผมประโยชน์ตัวเอง อนาคตของตระกูลหยู ทุกคนต่างรู้สึกตกอยู่ในอันตราย กังวล และคร่ำเครียด

บาทหลวงเองก็ไม่เคยประสบกับสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน