สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1057

ป่ายฉีลงมาจากชั้นบนพอดี หยุดเขาไว้แล้วพูด "พี่ใหญ่ กลับมาทำไม?"

"กลับมาดูเฟยเอ๋อร์ เธอเป็นยังไงบ้าง?"

ได้ยินดังนั้น มุมปากป่ายฉีก็กระตุก เย้นโม่หลินยังหาเวลาจากงานยุ่งๆ ของเขากลับมาหากู้จื่อเฟย

นี่ไม่วางใจขนาดไหนกัน

เขาพูด "เธอสบายดี ฉันหาเรื่องที่เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจให้เธอไปทำแล้ว"

เย้นโม่หลินขมวดคิ้ว เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจ?

"เธออยู่ไหน ฉันจะไปหา"

"ตอนนี้ยังไม่ได้"

ป่ายฉีปฏิเสธอย่างเฉียบขาด "นายวางใจเถอะ ส่งกู้จื่อเฟยให้ฉัน รับประกันว่าเธอปลอดภัยแข็งแรงมีความสุข เรื่องทางนั้นเร่งด่วน นายไปทำก่อนเถอะ ตอนเย็นค่อยกลับมา กู้จื่อเฟยอยู่แน่นอน"

เย้นโม่หลินสงสัย ป่ายฉีให้กู้จื่อเฟยไปทำอะไรกันแน่ ยังไม่ปล่อยให้เขาเห็น?

แต่ในเมื่อป่ายฉีพูดแบบนี้ เขาก็วางใจได้หน่อย

เดิมทีเขาก็ยุ่งตัวเป็นเกรียว เพราะเป็นห่วงว่ากู้จื่อเฟยพึ่งมาจะปรับตัวไม่ได้ ถึงได้หาเวลากลับมาดูเธอ

"นายดูแลเธอให้ดี ตอนเย็นฉันจะรีบกลับมา ทำอาหารให้เธอ"

"พี่ใหญ่ นี่นายหลงรักห้องครัวเหรอ?"

ป่ายฉีอดไม่ได้ที่จะบ่น ยุ่งมากขนาดนี้แล้ว เย้นโม่หลินยังคิดเรื่องเข้าครัวทำอาหารอีก

เย้นโม่หลินไม่ตอบ หันตัวเดินไปอย่างเย็นชา

เขาไม่ได้สนใจห้องครัว แต่กู้จื่อเฟยชอบ เขาก็จะอยู่ที่นั่น

เห็นเย้นโม่หลินจากไป ป่ายฉีก็ถอนหายใจเงียบๆ

ดีที่เย้นโม่หลินไม่ดื้อดึงที่จะดูว่ากู้จื่อเฟยทำอะไรอยู่ ไม่งั้นเซอร์ไพรส์ก็เก็บไว้ไม่อยู่

เป็นแบบนี้ ก็ดีแล้ว

กู้จื่อเฟยมีเรื่องให้ทำ เย้นโม่หลินก็ไม่ต้องเป็นห่วงเธอมากเกินไป เรื่องที่ห้องควบคุม ยุ่งวุ่นวายมากจริงๆ

ภายในลานของเย้นโม่หลิน

กู้จื่อเฟยนั่งอยู่บนบันได ถือโทรศัพท์ กำลังวิดีโอคอลกับเย้นหว่าน

ในหน้าจอวิดีโอ ใบหน้าเล็กๆ ของเย้นหว่าน อ้วนกลมขึ้นจากสองเดือนก่อนหน้านี้เล็กน้อย

กู้จื่อเฟยยิ้มหยอกล้อ "สาวตั้งครรภ์ที่พึ่งแต่งงานของเราชีวิตชุ่มชื่นมากเลยนะ อ้วนขึ้นแล้ว"

"เด็กกำลังโต ฉันจะไม่อ้วนก็ไม่ได้"

เย้นหว่านลูบใบหน้าตัวเอง แสร้งทำเป็นเศร้าเล็กน้อย พูดขึ้นอย่างล้อเล่น "พวกเรายังเป็นเพื่อนรักกันอยู่นะ ขี้เหล่ก็จะขี้เหล่ไปพร้อมกัน"

"ยัยสาวท้องโต อย่าลากฉันลงน้ำนะ ฉันคนนี้จะขี้เหล่แค่เดือนสองเดือนเท่านั้น ก็สามารถผ่าตัดได้แล้ว รอยแผลบนใบหน้าก็จะหายไป กลับมางดงามอีกครั้ง เธอน่ะ ยังต้องขี้เหล่อีกหกเดือน พวกเรามันคนล่ะขั้นกัน"

มองใบหน้าที่เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงของกู้จื่อเฟย ยังคงมีท่าทางเปล่งปลั่ง เย้นหว่านก็อดที่จะยิ้มไม่ได้

ยังคงเป็นเฟยเฟยที่รักของเธอ

ผ่านเรื่องใหญ่ขนาดนั้นมา ทำให้ได้รับบาดเจ็บขนาดนี้ เธอก็ยังคงมีชีวิตชีวาขนาดนั้น

แบบนี้ดีแล้ว

"เสี่ยวหว่าน ลูกเป็นยังไงบ้าง?" กู้จื่อเฟยเอ่ยถาม

เย้นหว่านก้มศีรษะ มองดูท้องที่ปูดเล็กน้อยของตัวเอง แสงแห่งความรักที่อบอุ่นก็เกิดขึ้นในแววตาอย่างไม่รู้ตัว

เธอยิ้มเบาๆ แล้วพูด "พวกเขาสบายดี หมอบอกว่าเติบโตได้ดีมาก ตอนนี้ก็เป็นเด็กดี ฉันไม่อาเจียนแล้ว ความอยากอาหารก็ดีขึ้น"

"พวกเขา?"

กู้จื่อเฟยได้ยินประเด็กหลักอย่างถี่ถ้วน เอ่ยถามอย่างประหลาดใจ "เสี่ยวหว่าน นี่หมายความว่ายังไง หรือว่าเป็นฝาแฝด?"

"ชู่ว เสียงเบาหน่อย"

เย้นหว่านพูดอย่างประหม่า มองไปรอบด้าน แล้วถึงลดเสียงพูดกับวิดีโอ

"เป็นฝาแฝด"

"เยี่ยมเลย เรื่องดีๆ มาพร้อมกัน เรื่องใหญ่ดีๆ แบบนี้เธอปิดบังไว้ทำไม?"

"โห้หลีเฉินบอกว่า เรื่องที่ฉันท้องลูกแฝด ทางที่ดีอย่าให้คนตระกูลหยูรู้ ตระกูลเย้นตอนนี้ก็ไม่ปลอดภัย ไม่รู้ว่ามีสายลับจากตระกูลหยูไหม ดังนั้นจึงประกาศในตระกูลเย้นไม่ได้"