ฝู้ยวนเห็นดังนี้ แทบจะตะโกนสั่งให้ถอนกำลัง
เสียงดัง "ปัง" ระเบิดขึ้น
แต่ว่า ไม่ใช่ประกายไฟที่ระเบิด หากแต่เป็นหมอกหนาทึบ
ทั้งห้องมองเห็นไม่ชัดเจน
ฝู้ยวนสำลักจนทนไม่ไหว แต่เขาไม่สนใจที่จะกระแอมไอด้วยซ้ำ ตะโกนเสียงตื่นตระหนก
"โห้หลีเฉินจะหนี! จับตัวเร็ว!"
บอดี้การ์ดที่อยู่ตรงหน้าต่างและประตู ไม่สนใจหมอกทึบ รีบพุ่งเข้าไปทันที
ในห้องแคบๆ ชั่วอึดใจก็อัดแน่นด้วยคนนับไม่ถ้วน ความวุ่นวายสุดขีดขึ้นในพริบตา
แต่ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ ก็ไม่มีเสียงร้องไห้กระจองอแงของแรบบิทอีก
หมอกหนาจางลงเรื่อยๆ พอจะมองเห็นสถานการณ์ในห้องได้ ฝู้ยวนแทบจะขอบตาโมโหแดงก่ำ ในห้องมีแต่บอดี้การ์ดของเขาเต็มห้อง
แต่พวกของโห้หลีเฉิน ราวกับหายตัวได้ ไม่มีแม้แต่เงา
"พวกมันล่ะ คนไปไหน"
ฝู้ยวนตะโกนสุดเสียง ไม่อยากจะเชื่อเลย ต่อหน้าเขาจะเกิดเหตุไม่คาดฝันเช่นนี้
ไม่กี่นาทีก่อนเสิ่นเคอหานยังต้องการตายไปพร้อมกับโห้หลีเฉิน แต่กลับหายตัวไปอย่างเหลือเชื่อ
ความคิดกังวลในใจ แทบจะถึงขีดสุดในพริบตา
เขารีบให้คนตามหา บอดี้การ์ดที่เขาพามาล้อมรอบบ้านสามสี่ชั้น จ้องมองตลอดเวลา ร้อยทั้งรอยแม้แต่มดก็ยังเล็ดลอดไปไม่ได้
ไม่มีทางที่โห้หลีเฉินจะหายตัวไปท่ามกลางสายตาคนมากมายโดยไม่มีใครรู้สึก
แต่แน่ชัดว่าไร้ร่องรอยของพวกเขาในห้อง
คนเป็นๆ ตั้งห้าคน หายตัวไปราวกับเวทมนต์ได้อย่างไรกัน
ฝู้ยวนใจเต้นแรง ค้นหาทั่วห้องแทบจะเป็นบ้า หลังจากหนึ่งชั่วโมง เขาถึงพบว่าห้องนี้ผิดปกติ
พื้นของห้องนี้ มีกลไกที่เปิดได้ ด้านล่างมีทางลาดยาว
ช่วงที่เกิดระเบิดควัน พวกเสิ่นเคอหานกับโห้หลีเฉิน หนีออกไปทางนี้
ฝู้ยวนมองทางลาดที่ไม่รู้ปลายทางคือที่ไหน ตอนนี้ เขารู้สึกกังวลใจมาก
เขาไถลตัวลงไปโดยไม่คิดอะไรทั้งนั้น พาคนไล่ตามไป
อีกด้านหนึ่ง มีอุโมงค์แห่งหนึ่ง หลังจากเดินเลี้ยววกไปวนมาไกลมาก จากสถานที่หลบซ่อน ก็ขึ้นมาถึงพื้นดิน
ที่นี่ห่างจากบ้านของเสิ่นเคอหานหลายกิโลเมตรแล้ว
รอบข้างว่างเปล่า นอกจากร่องรอยหญ้าเพิ่งถูกล้อมรถเข็นบดเรียบ ก็ไม่มีวี่แววของคนแต่อย่างไร
โห้หลีเฉินหนีไปแล้ว
หนีไปได้สำเร็จต่อหน้าต่อตาเขา
ความจริงนี้ เหมือนสาดน้ำเย็นใส่เขา ทำให้เท้าของเขาเย็นไปถึงเส้นผม
ซวยแล้ว
แผนการทั้งหมดพังไม่เป็นท่า
ฝู้ยวนแทบจะเป็นบ้า
เขาป้องกันเต็มที่ นึกไม่ถึงจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ และเมื่อความจริงเกิดขึ้น เขารู้สึกตัวภายหลัง บุญคุณความแค้นระหว่างเสิ่นเคอหานกับโห้หลีเฉิน เกรงว่าจะเป็นการสร้างสถานการณ์!
นับแต่แรก ก็ไม่ใช่สถานการณ์ที่ดี
กระทั่งสร้างทางลาดหลายกิโลเมตรที่ใต้ดิน ก็เป็นการก่อสร้างใหญ่ที่วางแผนไว้ล่วงหน้าแล้ว
เป้าหมายสุดท้ายคือให้โห้หลีเฉินกับแรบบิทหนีไปได้
กระทั่งฉินชิวหลานที่อยู่ข้างนอก ระหว่างที่เกิดความวุ่นวายขณะที่เพิ่งระเบิด ก็ไม่รู้หายไปไหนแล้ว
......
โห้หลีเฉินหนีไปแล้วจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...