"กล้าไม่ไว้หน้าตระกูลหยู แถมยังคิดจะปล้นองค์กรเด็กอีก บนโลกนี้ จัดอยู่ระดับท็อปจะมีสักกี่คน?"
หยูฉู่สองขมวดคิ้ว ในหัวคิดอย่างละเอียดถึงพลังอำนาจพวกนั้น
สุดท้ายก็ส่ายหน้า "ไม่น่าจะใช่พวกเขา"
ฝู้ยวน: "ไม่รู้ว่าผู้นำตระกูลเคยสังเกตบ้างหรือไม่ ไม่กี่ปีมานี้ คนที่สำคัญบางคน ถึงแม้ข้างกายจะมีบอดี้การ์ดอยู่หลายร้อยคน ก็ยังคงถูกฆ่าตัวตาย และฆาตกร ก็ไม่อยู่ในองค์กรไหนที่พวกเรารู้จักเลย"
หยูฉู่สองพูด: "ได้ยินมาบ้าง พวกนี้ก็แค่ตัวอย่าง ไม่ได้รับความสนใจมากนัก ถึงจะเป็นองค์กร ก็เป็นแค่องค์กรเล็กๆเท่านั้น"
เพราะว่าเล็ก ดังนั้นถึงไม่ดึงดูดสายตา แล้วก็ไม่มีอำนาจไปตรวจสอบจริงจัง
ฝู้ยวน: "ที่จริงก็ไม่อย่างนั้น จากที่ผมรู้และตรวจสอบจนรู้มา พลังอำนาจนี้ ทรงพลังมาก อีกทั้งยังลึกลับอย่างมาก พวกเขาทรงพลังมากแค่ไหน ผมก็ไม่อาจรู้ได้"
หยูฉู่สองขมวดคิ้ว
ตอนนี้ตระกูลหยูเกือบจะพูดได้ว่าเป็นตระกูลใหญ่อันดับหนึ่งแล้ว ใช้สายตามองดู ที่สามารถต่อกรได้ก็คือตระกูลเย้น แต่ก็กำลังสู้รบกับพวกเขาพอดี จะช้าหรือเร็วก็ต้องถูกรวมเข้าด้วยกัน
ตำแหน่งหัวหน้าใหญ่นี้ ตอนนี้มั่นคง
แต่ว่าองค์กรลึกลับนี้ ดูเหมือนว่าจะมีท่าทางที่คุกคามถึงตำแหน่งของตระกูลหยู
หยูฉู่สองไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ "ต่อให้แข็งแกร่งกว่านี้ ต่อหน้าตระกูลหยู ก็เป็นแค่มดทั้งนั้น"
ฝู้ยวนสีหน้าเป็นประกายเล็กน้อย รีบตอบรับทันที: "ใช่ครับ ใช่ ไม่มีองค์กรอะไรจะแข็งแกร่งไปกว่าตระกูลหยูได้"
"ผมก็แค่บังเอิญรู้มาว่าองค์กรนี้ น่าจะชื่อช่องมืด ครั้งนี้คนที่มาขัดแย้งกับเรา น่าจะเป็นพวกมันนี่แหละครับ"
"จากวันนี้ดูเหมือนว่า โห้หลีเฉินก็ขัดแย้งกับช่องมืดเหมือนกัน ผมสงสัยว่าจะเป็นช่องมืดที่ลักพาตัวคุณหนูน้อยและคุณชายน้อยไป โห้หลีเฉินแต่ไหนแต่ไรจิตใจคับแคบ กล้าทำร้ายลูกชายลูกสาวทั้งคู่ของเขา เขาไม่มีทางปล่อยช่องมืดไว้แน่"
หยูฉู่สองฟังจากน้ำเสียง "นายหมายความว่า เราถือโอกาสนี้ จับมือกับช่องมืด จับตัวโห้หลีเฉิน?"
"ใช่ นายท่านช่างฉลาดหลักแหลม" ฝู้ยวนเผยรอยยิ้มร้ายกาจบนใบหน้า
หยูฉู่สองยิ้มหยัน "เช่นนั้น นายไปจัดการละกัน ครั้งนี้ จะพลาดอีกไม่ได้เด็ดขาด มิฉะนั้น..."
เขายังพูดไม่จบ เสียงที่กดต่ำลง เต็มไปด้วยน้ำเสียงข่มขู่
ฝู้ยวนแววตามืดมน ก้มหน้าและตอบว่า: "ผู้นำตระกูลโปรดวางใจ ครั้งนี้ ผมจะต้องจับตัวโห้หลีเฉินและพวกเขาทั้งครอบครัวกลับมาให้ได้แน่นอน"
......
จะไปช่วยคนจากสำนักงานใหญ่ขององค์กรที่อันตราย นอกจากจะเตรียมพร้อมทุกด้าน ยังจะพาเด็กไปด้วยไม่ได้
หลังจากที่พวกเย้นหว่านหลุดพ้นจากตระกูลหยูแล้ว ก็จัดการเตรียมเฮลิคอปเตอร์ เพื่อส่งโห้หยูเซิงกลับไปยังตระกูลเย้นตามลำพัง
มีแค่ตระกูลเย้นเท่านั้นถึงจะปลอดภัยอย่างแท้จริง
ในขณะเดียวกันที่ส่งกลับตระกูลเย้นก็มีถังเซียงด้วย เธอเป็นน้องสาวของเด็กหนุ่มหมายเลข73 ก่อนหน้าที่จะทำลายองค์กรทิ้ง ความปลอดภัยของชีวิตเธอมักจะได้รับการคุกคามได้ตลอดเวลา
มีแค่ตระกูลเย้นเท่านั้นที่สามารถปกป้องเธอได้
เด็กน้อยสองคนนำโดยยอดฝีมือทีมหนึ่ง แล้วยังมีเว่ยชีไปส่งกลับไปด้วยตัวเองอีก
โห้หยูเซิงเดินไปถึงตรงหน้าเครื่องบิน ตอนที่กำลังเดินขึ้นบันได จู่ๆกลับหยุดลง
ใบหน้าเล็กๆของเขาตึงแน่น ในดวงตาที่ว่างเปล่า ราวกับเป็นประกายบางอย่างในส่วนลึก
ผ่านไปสักพัก เขาหมุนตัวกลับมาอย่างช้าๆ มองเย้นหว่าน
โห้หยูเซิงเมื่อกี้ได้รับความตกใจอย่างหนัก เย้นหว่านเดิมทีควรที่จะอยู่เป็นเพื่อนเขา แต่เพราะว่าแรบบิท เธอเลยจำเป็นต้องทิ้งเขาไว้คนเดียวในเวลานี้
เธอรู้สึกผิดมาก
เห็นโห้หยูเซิงหันมา เย้นหว่านรีบเดินเข้าไปทันที ย่อตัวลงตรงหน้าเขา
พูดอย่างอ่อนโยนมาก: "หยูเซิง เป็นอะไรไปจ้ะ?"
โห้หยูเซิงใบหน้าเล็กที่ขาวซีดตึงจนไม่มีความรู้สึกอะไร ก็แค่มองเย้นหว่าน
เย้นหว่านนึกว่าเขาไม่ชอบเครื่องบินลำนี้ ด้านบนคนเยอะ และทั้งหมดล้วนเป็นคนแปลกหน้า
เธอปลอบโยนเขา "หยูเซิง หนูเป็นเด็กดีอดทนสักหน่อยนะ นั่งเครื่องบินกลับไปอยู่ในบ้านไปกับพวกคุณลุง ก็จะไม่มีใครมาทำร้ายหนูได้อีก หนูเชื่อฟัง แม่ถึงจะวางใจไปช่วยน้องสาวได้ โอเคมั้ย?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...