ในเวลาสามวัน แค่พริบตาก็ผ่านไป
เพื่อที่จะตามหาเย้นหว่าน โห้หลีเฉินทำการระดมกำลังทั้งหมดในเมืองหนานและจากสถานที่อื่นๆ ที่สามารถระดมได้ โดยมี เมืองหนานเป็นจุดศูนย์กลาง แล้วกระจายการค้นหาเย้นหว่านออกเป็นแบบวงกลม
แต่ว่า หลังจากคืนนั้น ดูเหมือนว่าเธอจะหายตัวไปเลย และไม่พบร่องรอยของเธออีกเลย
โห้หลีเฉินหวาดหวั่นและกระสับกระส่ายอยู่ทุกวัน
ในตอนกลางคืนเขาร้อนใจจนนอนไม่หลับ มีอยู่หลายครั้ง ที่เขาอยากจะออกตามหาเย้นหว่านด้วยตัวเอง แต่ทุกครั้งที่เขาจะออกไปตามหา กลับเดินออกไปไม่ได้สักที
ข้างหลังเขายังมีคนดึงเขาไว้ เยอะมากจริงๆ
ภาระหนักบนบ่าของเขา มันหนักเกินไป
ตอนนี้เป็นเวลาที่สำคัญอย่างยิ่งในการลงนามในข้อตกลงความร่วมมือกับฟีเจ๊กมอน ทุกวันเขาต้องหารือเกี่ยวกับรายละเอียดของข้อตกลง นี่คือแผนที่เขาวางแผนไว้มานานกว่าครึ่งปี มันจะทำให้อำนาจของเขาก้าวกระโดดไปอีกระดับ
ความร่วมมือนี้จะเสียไปไม่ได้
เขาจะวางมือไปตอนนี้ และไปตามหาเย้นหว่านอย่างสุดกำลังไม่ได้
เขาทำได้เพียงมอบภารกิจนี้ให้กับเว่ยชี ให้เขาไปตามหา ไม่ว่าจะใช้วิธีไหน หรือต้องแลกด้วยอะไร หรือจะต้องระดมกำลังที่ซ่อนไว้ก็ยอม
ในเวลานี้ ทุกคนถึงได้ตกตะลึง แท้จริงแล้วกำลังของโห้หลีเฉินยิ่งใหญ่มากแค่ไหน
ในเวลาเพียงสามปี เขาก็ลุกขึ้นจากจุดที่ต่ำที่สุด จนสามารถขึ้นมายืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลก กองกำลังที่เปิดเผยออกมาต่อหน้าของแต่ละฝ่าย ทำให้กลุ่มอำนาจที่ยิ่งใหญ่สืบทอดมาหลายร้อยปี ต่างรู้สึกหวาดกลัว
ถึงแม้ฟีเจ๊กมอนจะไม่พอใจกับความคิดสองจิตสองใจของโห้หลีเฉิน แต่เขาก็มีประสิทธิภาพในการทำงานอย่างมาก การเจรจาต่อรองความร่วมมือก็ดำเนินไปอย่างราบรื่น
ดังนั้น ในวันที่สามของการเจรจา พวกเขาจึงได้รับผลสรุปรายละเอียดความร่วมมือ และทำการร่างสัญญาให้เสร็จสิ้น แล้วทำการเซ็นสัญญา พร้อมกับประกาศความร่วมมือต่อหน้าสื่อมวลชนทั่วโลก
หลังจากเจรจาสำเร็จ โห้หลีเฉินก็จะไร้คู่ต่อสู้อีกเลย
กลายเป็นหนึ่งในผู้มีอำนาจที่สุดในโลก อย่างไม่ต้องสงสัย
การลงนามครั้งนี้ ยังโด่งดังไปทั่วโลก ทุกคนต่างก็ให้ความสนใจ
ในห้องประชุมที่ใช้ในการลงนาม
นักข่าวจากหลายประเทศได้นั่งรออยู่แล้ว ในมือถือกล้องกับไมโครโฟนไว้พร้อม และตั้งตารออย่างตื่นเต้น
ภายใต้สายตาของทุกคน โห้หลีเฉินกับฟีเจ๊กมอนเดินเข้ามาในห้องจากคนละด้าน
"แชะแชะแชะ"
เสียงการถ่ายรูปดังขึ้นไม่หยุด
ท่ามกลางแสงสปอตไลท์ที่ส่องเข้าใส่ดวงตา โห้หลีเฉินกับฟีเจ๊กมอนยืนห่างกันเพียงก้าวเดียว ทั้งสองยื่นมือออก แล้วจับมือกัน
ใบหน้าของฟีเจ๊กมอนประดับรอยยิ้ม ก่อนจะพูดเป็นภาษาจีนอย่างคล่องแคล่ว
"คุณโห้ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะครับ"
"ยินดีที่ได้ร่วมงานกันครับ"
โห้หลีเฉินพยักหน้า แล้วผายมือเชิญ ทั้งสองคนก็นั่งบนโต๊ะลงนามพร้อมกัน
เก่อหรูซวนหยิบเอกสารสองฉบับ ก่อนจะเดินเข้ามาอย่างสง่างาม แล้ววางไว้ข้างหน้าโห้หลีเฉินกับฟีเจ๊กมอนตามลำดับ
เธอยกยิ้มให้สื่อแล้วเอ่ยประกาศ "ตอนนี้ พิธีลงนามจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว ต่อจากนี้ขอเชิญคุณโห้หลีเฉินกับฟีเจ๊กมอนยกปากกาขึ้นมาแล้วเซ็นได้แล้วค่ะ"
พวกนักข่าวพากันปรบมือทันที
ช่างภาพพากันถ่ายภาพเพื่อบันทึกไว้อย่างต่อเนื่อง และอัดคลิปวิดีโอ ถ่ายทอดสดเหตุการณ์แห่งประวัติศาสตร์ในครั้งนี้ไว้ด้วย
ตรงหน้าจอถ่ายทอดสดช่องต่างๆ ทุกคนต่างก็ตั้งตาดูอย่างตื่นเต้นและดีใจมาก
ความร่วมมือในครั้งนี้ จะทำให้เกิดกลุ่มกำลังที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง จากอำนาจของโห้หลีเฉิน อีกไม่นานเขาคงจะกลายเป็นผู้นำของโลก
นี่เป็นฉากใหญ่แห่งประวัติศาสตร์เลย
ทุกคนต่างพากันตื่นเต้นดีใจ
ใบหน้าที่หล่อเหลาของโห้หลีเฉินไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมา ยังคงเย็นชาไม่เปลี่ยน
เก่อหรูซวนยืนอยู่ข้างๆ เขาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ก่อนจะโค้งตัวลงเล็กน้อย แล้วยื่นปากกาไปตรงหน้าเขา
โห้หลีเฉินหยิบปากกาขึ้นมา แล้วเปิดฝาออก เตรียมลงนามในหนังสือสัญญา
บรรยากาศในงานตกอยู่ในความเงียบสงบ ทุกคนต่างจ้องมองที่ปลายปากกาของเขา รอให้ลงนามในหนังสือสัญญา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...