สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1324

หนึ่งวันได้ผ่านไปแล้ว

เก่อหรูซวนอยู่ในห้องประชุมที่ค่อนข้างเป็นความลับ เธอตลอดจนโยนแก้วน้ำแตกกระจุยกระจายลงจากเก้าอี้

" เห็นพูดว่าหานจื่อเป็นมนุษย์พันธุ์แกร่งไม่ใช่เหรอ? ทำไมออกไปตั้งสองวันแล้ว ยังไม่เอาตัวโห้หลีเฉินกลับมาอีก! "

ชายวัยกลางถึงกับเหงื่อแตก

เขาพูดในท่าทีประนีประนอม " เพราะถูกเจ้าป่ายฉีงั้นหลังเอาไว้ ป่ายฉีก็เป็นนักสู้มือดีเช่นกัน..... "

" เขาถูกทำให้เป็นแผลเจ็บหนัก จะยังเป็นยอดฝีมือได้ยังไง! "

เก่อหรูซวนอดไม่ได้ที่จะสบถคำด่าออกมา เธอโมโหหัวร้อนจนไปแทบลุก

เธอคิดไม่ตกเลยจริงๆ

หานจื่อเป็นมนุษย์พันธุ์แกร่งที่สุด ถึงแม้ว่าป่ายฉีจะเป็นคนที่มีฝีมือยอดเยี่ยมแค่ไหน แต่ยังไงเขาก็เจ็บหนัก ตอนนี้ถ้าต้องสู้รบตบมือกับหานจื่อ มันก็ต้องถ่วงแรงเขาไปบ้าง แต่ทำไมยังรับมือกับหานจื่อได้นานขนาดนี้กันนะ?

มันเป็นเพราะเขามีความสามารถและแข็งแกร่ง หรือปัญหามันอยู่ที่หานจื่อกันแน่?

เมื่อคิดถึงตรงนี้แล้ว เก่อหรูซวนก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงโห้หลีเฉิน

เธอที่อยู่ข้างผู้ชายคนนี้มาถึงสองปี เธอรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้มันฉลาดหลักแหลมและมีวิสัยทัศน์ เขามีกลยุทธ์ที่แข็งแกร่งและยิ่งใหญ่คับฟ้า ภายในระยะเวลาสองปีสั้นๆ ได้สร้างบริษัทแห่งหนึ่งออกมา ทำให้บริษัท ตี้เหา จำกัดโบยบินขึ้นไปด้วยความเร็วและไปถึงจุดสูงสุดในการเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ และเป็นอะไรที่ไม่สามารถมีใครบนโลกนี้สามารถทำมันออกมาได้เหมือนเขา

ตอนแรกเบื้องบนเลือกเขาก็พอเห็นในจุดจุดนี้ เบื้องบนคิดไม่ผิดเลยจริงๆ

แต่เห็นได้ชัดว่าแผนการชั้นเยี่ยมนี้ ได้ถูกขัดขวางทั้งหมดก็เป็นเพราะเย้นหว่าน ซึ่งเป็นผู้หญิงที่ไม่มีความเข้าใจแม้แต่เรื่องการค้าหรือการลงทุน เธอทำให้เรื่องราวมันยุ่งเหยิงไปหมด

แม้แต่ธุรกิจในประเทศมหาอำนาจ ก็ถูกหมินเหม และอาจถูกทำลายได้ตลอดเวลา

นี่มันเป็นเพราะความเก่งกาจของเย้นหว่าน หรือเป็นเพราะโห้หลีเฉินพบเจอกับเย้นหว่านเลยทำให้เขาอ่อนแอลง?

ถ้าพูดตามเหตุผล ก็ไม่น่าจะเป็นอย่างนั้น

หากมีแรบบิทกับชีวิตของเขาเอง เขาก็คงไม่อ่อนข้อให้ ยิ่งเมื่อเทียบกับคนอื่นแล้วก็คงไม่กล้าทำให้บริษัท ตี้เหา จำกัดต้องถล่มลงมาจนกลายเป็นสิ่งของในมือเย้นหว่านหรอก

หานจื่อก็เป็นนักฆ่าคนหนึ่งที่มีจิตใจเยือกเย็น ชีวิตหนึ่งสามารถจัดการได้ด้วยมือของเธอ คงไม่ตรงใจอ่อนข้อให้หรอก เพราะหากทำภารกิจไม่เสร็จสิ้น หลังจากที่เรากลับมาแล้ว และภารกิจนั้นล้มเหลว สิ่งที่เธอจะต้องเผชิญก็คือความตาย

ตามหลักแล้ว สองคนนี้ก็ไม่น่าจะจงใจหรอก แต่ถ้าเป็นยังไงแล้วก็ ถ้าเย้นหว่านแข็งแรงเกินไป เธอก็อาจจะรู้สึกว่าเหตุผลนี้มันเหมือนขาดอะไรบางอย่างไป

พอเก่อหรูซวนมาลองคิดถึงเรื่องนี้ครั้งแรกแล้ว ในใจก็สับสนปนเปไปหมด แล้วเริ่มเกิดความไม่สบายใจ อยากจะจับหัวโจกนั้นมาให้ได้จริงๆ

แต่หลังจากนั้นไม่นาน ยังไม่ทันที่เธอจะได้เข้าใจ ขนาดนั้นเอง ประตูห้องประชุมก็ถูกใครบางคนพังเข้ามาจากข้างนอก

ประตูที่ล็อกก็ถูกกระแทกจนพัง

ใครกันที่กล้าบุกเข้ามาถึงขนาดนี้?

เธอขมวดคิ้วและมองไป ก็พบกับเย้นหว่านที่ยืนเต๊ะท่าอยู่ตรงหน้าประตู และด้านหลังก็มีพนักงานรักษาความปลอดภัยกลุ่มหนึ่งยืนอยู่

เก่อหรูซวนตะโกนด่าด้วยความโกรธ " เย้นหว่าน ทำอะไรของเธอ? ฉันกำลังทำธุระอยู่ที่นี่ เธอให้คนมาพังประตูเพื่ออะไร? "

ตอนนี้เธอคงคิดว่า เย้นหว่านอาจจะเข้าใจว่ามีใครบางคนกำลังทำเรื่องไม่ดีบางอย่างในห้องประชุมแห่งนี้ ดังนั้นก็เลยจงใจพาคนมาบุกห้องประชุม เป้าหมายก็เพื่อขัดขวางตัวเธอไม่ให้คุยธุระที่ว่าต่อ นี่เป็นการหาเรื่องเธออย่างมาก

แต่กลับไม่นึกเลยว่า เย้นหว่านจะพูด:

" เก่อหรูซวน ถ้าโดนไล่ออกแล้ว และแน่นอนว่าฉันไล่เธอถึงที่เลยล่ะ "

" อะไรนะ? "

เก่อหรูซวนตกใจเลยไม่อยากจะเชื่อ แต่เธอก็ยังยิ้มอย่างเย้ยหยัน" เย้นหว่าน เธออย่าพูดมั่วไปไหนเลย จะไล่ฉันออกงั้นเหรอ เธอไม่มีสิทธิ์นั้นหรอก มีแค่ประธานคนเดียวที่จะไล่ฉันออกได้ "

เย้นหว่านยิ้ม " ขอโทษทีนะ พอดีเมื่อกี้ฉันเป็นคนที่มีหุ้นสูงที่สุดน่ะ ตอนนี้ฉันเป็นประธานของบริษัท ตี้เหา จำกัดแล้ว "

เก่อหรูซวนแข็งทื่อไปทั้งตัว เพิ่งสูญเสียเรี่ยวแรงจนต้องรวมตัวเราไปนั่งกับเก้าอี้

นี่พวกเขาเสียแรงขวางโดยเปล่า หรือยื้อยุดตัวเย้นหว่านเอาไว้ไม่ได้จนทำให้เธอกลายเป็นประธานของบริษัท ตี้เหา จำกัดหรือนี่?

" อย่าคิดว่าเธอเป็นคนที่มีหุ้นสูงที่สุดแล้วจะกลายเป็นประธานได้แล้วจะสามารถนั่งครองบริษัท ตี้เหา จำกัด! บริษัทนี้ มันคงไม่ตกถึงมือเธอทั้งหมดหรอก "