สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 31

บทที่ 31 ผู้หญิงที่โหดเหี้ยม

ฉินฉู่มองเย้นหว่านจนทำให้เธอตื่นเต้น ก็เลยรักษาระยะห่างกับเขาโดยอัตโนมัติ

“คุณชายฉิน มีเรื่องอะไรรึป่าวคะ?”?

“น้องสะใภ้ พวกเราก็เคยเจอกันมาตั้งกี่ครั้งแล้ว ครั้งที่แล้วที่เธอป่วยฉันก็ไปเฝ้าเธอทั้งคืน พวกเราก็นับว่าเป็นเพื่อนกันได้แล้วใช่มั้ย?”

พอเอาเรื่องที่เฝ้าไข้มาพูดแล้ว เย้นหว่านก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ

เธอได้แต่พยักหน้า “อืม”

ฉินฉู่ยิ้มอย่างประสบความสำเร็จ “ในเมื่อเราเป็นเพื่อนกันแล้ว เพราะฉะนั้นงานปาร์ตี้ที่ครอบครัวฉันเป็นเจ้าภาพในคืนนี้ เธอต้องช่วยให้ฉันเป็นที่สนใจนะ?”

เย้นหว่านรู้สึกหายใจไม่ออก เธอยังจะพูดอะไรได้อีกล่ะ?

เธอปฏิเสธฉินฉู่ไม่ได้ แต่ว่าเธอก็ตกลงกับโห้หลีเฉินว่าจะเลี้ยงข้าวเย็น

เย้นหว่านลังเล แล้วก็หันไปมองหน้าโห้หลีเฉิน แล้วก็ถามออกมาอย่างไม่แน่ใจ

“คุณโห้ หรือว่าพวกเราไปบ้านของฉินฉู่ด้วยกันดีมั้ยคะ?”

ไปงานปาร์ตี้ก็ได้กินข้าวเหมือนกัน แค่เปลี่ยนสถานที่เท่านั้นเอง

โห้หลีเฉิน มองหน้าเย้นหว่านด้วยสายตาคลุมเครือ “เธอแน่ใจว่าจะไป?”

เย้นหว่าน รู้สึกว่าคำถามของโห้หลีเฉินมันแปลกๆ เหมือนกับว่าเธอกำลังตกหลุมพราง

เธอคิดไม่ออกว่ามีเรื่องอะไรที่ไม่ถูกต้อง ก็เลยได้แต่พยักหน้า

โห้หลีเฉินก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาเปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่ง

แล้วก็ออกคำสั่งว่า “ไป AK”

AKเป็นสถานที่ที่แต่งตัวให้กับพวกเศรษฐี มันหมายความว่า โห้หลีเฉินตกลงว่าจะไปด้วย

ทันใดนั้นฉินฉู่ ก็ยิ้มออกมาอย่างชอบใจ ถ้าเกิดว่าเย้นหว่านออกตัว ยังไงความคิดของโห้หลีเฉินก็เปลี่ยนได้

ดูเหมือนว่าต่อจากนี้ไป ถ้าอยากทำอะไรล่ะก็ ไปลงมือกับเย้นหว่านก่อนน่าจะได้ผลลัพธ์ที่รวดเร็วและ แม่นยำกว่า

พอมาถึงAK เย้นหว่านก็ไปแต่งตัว

ฉินฉู่กลับไปก่อน ก่อนที่จะหลับไปนั้น ก็กำชับ เย้นหว่านหลายรอบมากว่า ยังไงเธอก็ต้องไปกับโห้หลีเฉินให้ได้

เย้นหว่านลังเลเล็กน้อย ได้แต่รู้สึกว่าฉินฉู่มีแผนอะไรซ่อนไว้ที่เกี่ยวกับโห้หลีเฉินแน่ๆ

หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง

สไตล์ลิสก็ออกมาจากห้อง แล้วก็มองโห้หลีเฉินที่นั่งอยู่ตรงโซฟา แล้วก็เอ่ยปากพูดด้วยความเคารพ

“คุณโห้คะ คุณเย้นแต่งตัวเสร็จแล้วค่ะ”

โห้หลีเฉินวางหนังสือพิมพ์ในมือลง แล้วก็เงยหน้าขึ้น

ก็เห็นประตูห้องถูกเปิดออกมา เย้นหว่านออกมาพร้อมกับสวมชุดเดรสประกายเพชรสีฟ้าออก กระโปรงยาวทำให้รูปร่างของเธอดูเรียวงามมากขึ้น ดูสมบูรณ์แบบและมีเสน่ห์มาก

เธอแต่งหน้าเรียบๆ ดูสวยงามและไม่สูญเสียความใสซื่อบริสุทธิ์ไป

โห้หลีเฉินเคยเห็นผู้หญิงที่สวยมากๆมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่ว่ามีแต่ผู้หญิงตัวเล็กๆตรงหน้าเขาเท่านั้น ที่ทำให้เขาตะลึงจนใจอ่อนยวบไปหมด

เย้นหว่านโดนเขามองจนหน้าแดงไปหมด เธอทำตัวไม่ถูก

เธอก้าวเข้าไปหาเข้าด้วยรองเท้าส้นสูง “ขอโทษที่ให้รอนานค่ะ”

“ไม่เป็นไร”

โห้หลีเฉินพูดออกมานิ่งๆ แล้วก็ยืนขึ้น ร่างที่สูงยาวก็ก้าวเข้าไปหาเย้นหว่าน

เขายื่นมือออกมา ทันใดนั้นก็กำมือเล็กๆของเธอไว้

เย้นหว่านอึ้งไป จิตใต้สำนึกของเธอสั่งให้ดึงมือตัวเองกลับมา

“คุณโห้？”

“อย่าขยับ”

โห้หลีเฉินหยิบแหวนเพชรออกมา ใบหน้าจริงจัง แล้วก็ค่อยๆสวมลงไปให้เย้นหว่าน

พอรู้สึกได้ว่าแหวนเพชรวงนั้นได้ถูกสวมเข้าไป หัวใจของเย้นหว่านก็เต้นเร็วขึ้นมาทันทีอย่างควบคุมไม่ได้

เธอก็สามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่า นี่คือแหวนหมั้นของพวกเธอ

แหวนนี้ไม่ได้อยู่ที่บ้านของเธองั้นหรอ? ทำไมอยู่ดีๆมาอยู่ตรงนี้ได้?

เหมือนกับว่าเห็นความสงสัยของเธอ โห้หลีเฉินก็ค่อยๆอธิบายออกมา “ฉันให้เว่ยชีเอามาให้ ตัวตนของเธอคืนนี้ ก็คือคู่หมั้นของฉัน”

คู่หมั้น