สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 381

บทที่ 381 ได้พบกันใหม่

ในอนาคต?

เย้นหว่านตัวแข็งไปชั่วขณะ เธอไม่ได้คิดที่จะมีความสัมพันธ์อะไรกับเขาในอนาคต ดูเหมือนว่าผู้ชายคนนี้จะปฏิบัติต่อเธอเหมือนในฐานะว่าที่ภรรยาของเขาจริงๆแล้ว

เย้นหว่านรีบเอ่ยพูดว่า: "คุณหยู จริงๆแล้วที่ฉันมาเพราะมีอะไรจะพูดกับคุณ"

เมื่อเห็นท่าทางที่จริงจังและประหม่าของเย้นหว่านเช่นนั้น รอยยิ้มของหยูซือห้านก็แข็งขึ้นเล็กน้อยและดูเหมือนจะเดาความหมายของเธอนิดหน่อย

ความรู้ความสามารถที่ดีกลับทำให้เขาไม่ได้แสดงออกมา ยิ้มอย่างอบอุ่นแล้วพูดว่า: "คุณพูดมาสิ"

หยูซือห้านเป็นสุภาพบุรุษมากกว่าที่เย้นหว่านจินตนาการ และเคารพเธอเป็นอย่างมากด้วย

แม้ว่าจะไม่สนใจว่าเขาจะมีเหตุผลอะไรเกี่ยวกับงานแต่งงานที่ถูกกำหนดมาตั้งแต่เด็กๆนี้ แต่การถอนหมั้น สุดท้ายก็เป็นเธอที่เอ่ยพูดก่อน เธอผิดก่อน

เย้นหว่านลังเลอยู่สักพักหนึ่ง และพูดด้วยความรู้สึกผิดเล็กน้อยว่า:

“ คุณหยู ที่จริงฉัน ... ”

"เพล้ง"

ในขณะนี้ ประตูก็ถูกคนผลักออกจากด้านนอก เสียงดัง ราวกับฟ้าร้อง มุทะลุดุดันเป็นอย่างมาก

เย้นหว่านถูกทำให้ความตกใจจนตกตะลึง ประหลาดใจเป็นอย่างมาก บอกให้เธออยู่กับหยูซือห้าน ตามลำพังไม่ใช่เหรอ ในเวลานี้พูดตามเหตุผลแล้วไม่ควรมีคนมารบกวนนะ

และอยู่ในลักษณะที่มุทะลุดุดันและไม่มีมารยาทเช่นนี้

เย้นหว่านหันหน้าไปทางประตูด้วยความสงสัย ตอนที่มองร่างสูงยืนอยู่ตรงหน้าประตูนั้น ทั้งตัวคนกลับเหมือนก็ถูกฟ้าผ่า!

เธอตกใจจนดวงตาเบิกกว้าง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

เป็นไปได้อย่างไร……

เป็นเขา!

เห็นเพียงแค่ภายใต้แสงแดดจ้า ชายหนุ่มสวมเสื้อกันลมสีดำ ดุร้ายและอันธพาล และรอบตัวก็กลิ่นอายความเหน็บหนาวที่คุกคามผู้คน

เขาเม้มริมฝีปากบางแน่น แววตาแหลมคม และจ้องตรงไปที่เย้นหว่าน

คมจนดูเหมือนจะทะลุเข้าไปในจิตวิญญาณของเธอ

และสายตานี้ กลับดูเหมือนว่าทะลุผ่านไปหมื่นปี ทำให้ทุกสิ่งรอบ ๆตัวกลายเป็นของไม่สำคัญอีกต่อไป และนัยน์ตาของกันและกัน มีเพียงกันและกันเท่านั้น

และหัวใจเต้นที่เต้นไม่หยุดอย่างบ้าคลั่ง

ไม่ว่าอย่างไรเย้นหว่านก็คิดไม่ถึงว่าจะมาเจอโห้หลีเฉินที่นี่ และไม่เคยคิดเลยว่า เมื่อเจอเขาอีกครั้งเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

สมองของเธอว่างเปล่า และมองเขาอย่างเหม่อลอยเช่นนั้น โลภจนไม่ยอมละสายตาออกมา

นานมากแล้วที่ไม่ได้เจอเขา ดูเหมือนว่าผ่านไปแล้วหลายปี ความคิดถึงสะสมจนเป็นมหาสมุทรอันกว้างใหญ่

ปลายจมูกของเธอทรมานเล็กน้อย เธอขบกัดฟัน ถึงจะข่มอารมณ์ได้อย่างที่สุด

หยูซือห้านขมวดคิ้วเล็กน้อย มีสีเข้มกะพริบผ่านไปยังสายตา บนใบหน้าอันหล่อเหล่านั้น กลับมีรอยยิ้มของสุภาพบุรุษที่มีมารยาท

“ คุณอา มาได้อย่างไร？”

คุณอา?

เย้นหว่านตกตะลึง หยูซือห้าน เรียกโห้หลีเฉินว่าอะไรนะ? !

ตาของเธอเบิกกว้าง เหลือเชื่อไปทั้งใบหน้า กลัวว่าเธอจะได้ยินไม่ผิดไป หรือเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า?

แต่เมื่อเห็น โห้หลีเฉินก้าวขายาว ๆเข้ามา และเดินเข้าไปหาเธอทีละก้าว

สายตาที่เศร้าหมองไหลเวียนอยู่บนร่างกายของเธอ คำพูดที่ไม่เบาหรือหนัก และทุ้มต่ำจนกดดันผู้คน

“ หลานชายเลือกหลานสะใภ้ ฉันก็ต้องมาดูด้วยตัวเองสิ”

ร่างกายของเย้นหว่านก็ตรึงแน่นโดยทันที

ความลำบากใจที่อยู่ในใจ เธอไม่เคยคิดเลยว่าการได้เจอเขาอีกครั้งจะอยู่ในสถานการณ์ที่อึดอัดขนาดนี้ เขารู้ไปหมดด้วยซ้ำ ว่าเธอมาที่นี่ เพื่อมาดูตัวหยูซือห้าน

ถ้าเธอยังคงจะแต่งงานกับหยูซือห้านแบบตุ๊กตาที่ถูกกำหนดมาตั้งแต่เด็กๆต่อ ก็จะกลายเป็นหลานสะใภ้ของเขาแล้วไม่ใช่เหรอ?

จากที่เคยเป็นคู่หมั้นของเขา จนกลายมาเป็นหลานสะใภ้ของเขา ...

เย้นหว่านกำหมัดแน่น สีหน้าของเขาซีดขาวเล็กน้อย