สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 451

บทที่451 เรื่องที่ขอ

หยูซือห้านคิดไม่ถึงจริงๆว่า การเดิมพันแค่ครั้งเดียว กลับถูกกู้ซึงตลบหลังได้

เอาใจเย้นหว่านได้แล้วไม่ว่า ยังจะเหยียบตัวเองลงไปอีก

แผนสูงนักนะ!

ให้ตายสิ

หยูซือห้านรู้สึกเกลียดมาก พยายามกดอารมณ์ไว้ไม่ให้ระเบิดออกมา

พูดเสียงแข็งว่า: “ครั้งนี้ฉันกับกู้ซึงไม่แบ่งแพ้ชนะ ยังเหลืออีกสองตาถึงจะตัดสินได้ เริ่มตาต่อไปได้เลย”

หยูซือห้านเสียหน้าอย่างมาก รีบร้อนอยากจะเริ่มตาใหม่ ก็ไม่มีใครคัดค้าน

เย้นโม่หลินยืนอยู่ข้างๆอย่างเงียบๆ สายตามืดมน จ้องมองกู้ซึงอย่างละเอียด

คนคนนี้ ยิ่งดูก็ยิ่งถูกโฉลก

ตาที่สองเริ่มขึ้น ที่บังเอิญคือ เย้นหว่านได้เป็นเจ้ามืออีกครั้ง

คิดว่ายังมีอีกสามตาถึงจะตัดสินแพ้ชนะ ตานี้ก็เล่นต่อไป

ตานี้นอกจากเย้นหว่านมีไพ่ราชาจะต้องเป็นเจ้ามือแล้ว ที่เหลือก็เป็นไพ่ที่ไม่ดีทั้งหมด เป็นตาที่จะต้องแพ้อย่างแน่นอน

เย้นหว่านไม่คาดหวังอะไรทั้งนั้น เธอออกไพ่ตามปกติ

ตอนแรกคิดว่าจะเล่นต่อได้ไม่กี่นาทีก็แพ้แล้ว สุดท้าย คาดไม่ถึงเลย ไม่รู้ว่าไพ่ของโห้หลีเฉินกับหยูซือห้านก็ไม่ดี ทุกครั้งที่ก็ผ่านตลอด ให้ไพ่ของเธอทิ้งออกไปให้หมดก่อน

สุดท้าย เย้นหว่านก็ชนะอีก

กรรมการตัดสิน: “ตานี้ คุณหนูเย้นชนะ”

เย้นหว่านจ้องมองไพ่อย่างตกตะลึง และมองของโห้หลีเฉิน “นายยอมหรือเปล่าเนี่ย?”

“แค่นิดเดียวเอง”

โห้หลีเฉินโยนไพ่ในมือออกไป เขาพูดด้วยน้ำเสียงเอ็นดูว่า “ก็เธอเล่นดีนี่นา”

ไพ่เสียขนาดนี้ถ้าไม่ยอม เธอจะชนะได้ยังไงกัน?

เย้นหว่านเข้าใจทุกอย่าง แต่ก็แอบยิ้มหวานในใจ เธอชอบที่โห้หลีเฉินเอ็นดูตัวเองอย่างไม่สนโลก

หยูซือห้านกำลังจะวางไพ่ลงก็ต้องชะงัก มองดูสายตาที่โกรธแค้นของโห้หลีเฉินที่แทบจะควบคุมไม่อยู่แล้ว

ตานี้ทั้งที่ไพ่เขาดีมาก ยอมให้เย้นหว่านอยู่เยอะมาก เย้นหว่านถึงชนะได้

ตอนแรกเขายังอยากประจบ แต่ยังไม่ทันได้พูด ก็ถูกคำพูดของโห้หลีเฉินกลืนกลับไป “ก็เธอเล่นดีนี่นา”

ถ้าเขาพูดอีก นั่นก็หมายความว่าเย้นหว่านไม่ได้พึ่งตัวเองชนะ ยังเอาเปรียบอีก ถ้าเขาพูดออกไป ไม่เพียงแต่ไม่เอาใจ ยังจะถูกรังเกียจอีก

หยูซือห้านอยากจะบีบไพ่ในมือให้แหลกละเอียดจริงๆ

กู้จื่อเฟยเห็นสีหน้าแบบนั้นของหยูซือห้าน ก็พูดหยอกด้วยรอยยิ้มว่า: “คุณชายหยู แพ้ติดกันสองตาแล้ว คุณแพ้ไม่ได้แล้วล่ะค่ะ?”

พอพูดคำนี้ออกไป ความสนใจของทุกคนก็ตกไปอยู่ที่หยูซือห้าน

ก็เห็นท่าทีคิ้วขมวดและสีหน้าที่ตึงเครียดของเขา

สายตาเย้นโม่หลินมืดมนลงไปทันที ดวงตาคมดุจดั่งมีสายตาฟาด

หยูซือห้านตั้งสติอย่างเร็ว สีหน้าเปลี่ยนไป ในใจแอบพูดไม่ได้การแล้ว

แม้เขาจะไม่ยอม แต่ไม่ว่ายังไง ความรู้สึกแบบนี้ก็จะให้คนอื่นรู้ไม่ได้!

เขารีบบีบรอยยิ้มออกมา และตอบด้วยรอยยิ้มว่า: “จะเป็นแบบนั้นได้ยังไงกัน? เสี่ยวหว่านชนะ เขาดีใจ ฉันก็ต้องดีใจอยู่แล้ว ฉันแค่กังวลว่า ตาต่อไปถ้าเสี่ยวหว่านยังเป็นเจ้ามือ การแข่งขันของฉันกับกู้ซึง ก็คงไม่เห็นผลอะไร”

หยุดสักพัก เขาก็พูดเสริมไปว่า “แต่ว่าฉันคงจะคิดมากไป น่าจะไม่มีเรื่องบังเอิญขนาดนั้น ที่เสี่ยวหว่านจะได้เป็นเจ้ามือทั้งสามตา”

เขาพูดเองเออเอง ก็ตอบคำถามกู้จื่อเฟยได้ทั้งหมด

แต่ยังไงเขาหน้าดำเพราะอะไร ทุกคนรู้ดีในใจ และต่างก็มีความคิดเป็นของตัวเอง