สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 771

เรื่องที่เธอต้องรวบรวมสติปัญญาทั้งหมดในการทำอย่างเรื่องนี้ โห้หลีเฉินเบี่ยงคอมไปอีกด้านหนึ่งนิดหน่อยอย่างไม่เหลือทิ้งร่องรอย ได้ทำให้เย้นหว่านมองไม่เห็นหน้าจอของเขา

เขาเพิ่งจะเปิดโฟลเดอร์ที่เข้ารหัสนั้นออก นิ้วมือเคาะไปบนแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว

เย้นหว่านคอยสังเกตสถานการณ์ข้อความที่เธอโพสต์ออกไปอย่างใกล้ชิด แต่ก็ไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่าโห้หลีเฉินกำลังทำอะไรอยู่

ในขณะเดียวกันนั้นเอง ในอีกห้องหนึ่ง

การ์ดทั้งสี่คนนั่งกันอยู่อย่างเป็นระเบียบ ด้านหน้าวางคอมพิวเตอร์เอาไว้สองเครื่อง ในขณะที่พวกเขากำลังใช้งานเครื่องคอมอยู่นั้นเอง หลังจากที่ข้อความของเย้นหว่านโพสต์ออกมา ก็รีบทำการแชร์ออกไปในทันที

ท่านเสนาฯ หรือโอหยางฝู่เดิมทีแล้วล้วนเป็นคำที่ละเอียดอ่อน เพียงไม่นาน จำนวนการอ่านข้อความนี้ก็ปาไปประมาณแสนหนึ่งแล้ว จำนวนผู้ที่แชร์ก็มีอยู่หลายหมื่นคนด้วยเช่นกัน

อีกอย่างข้อมูลนี้มันก็กำลังเพิ่มขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

ความคืบหน้านี้ผ่านไปอย่างราบรื่น ทำให้เย้นหว่านประหลาดใจขึ้นมา ยิ่งรู้สึกมีความสุขมากกว่าเดิม

เธอรู้สึกยินดีที่ได้เห็นผลลัพธ์อย่างนี้ กดเข้าหน้าเว็บต่างๆไปอย่างมีความสุข ความประหลาดใจและความคิดเห็นของเหล่าคนที่เข้าอ่านในเว็บที่มีภาพพวกนี้กันต่างๆนานา

อย่างที่คิด ด้านหนึ่งต่างก็เป็นคนที่ล้มล้างความคิดเห็นของคนทั่วๆไปทั้งนั้น คิดว่าคนของท่านเสนาฯ เป็นคนทำให้ทรุดตัวลงเอง

แต่ก็มีเสียงที่แตกออกไปด้วยเหมือนกัน

ส่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่จะเป็นคนที่มีสถานะเป็นผู้ชายด้วยกันทั้งนั้น แล้วยังคงมีคนที่สนับสนุนท่านเสนาฯ อยู่ด้วย บอกว่าเขายศถาบรรดาศักดิ์สูงส่งอำนาจเลยมีมาก เข้าสังคมอยู่เป็นประจำ ข้างตัวจะมีผู้หญิงหลายคนมันก็เป็นเรื่องปกติ

ผู้ชายมั้ยล่ะ มีทั้งกำลังและอำนาจ แน่นอนว่าจะต้องชอบเล่นผู้หญิงอยู่แล้วเป็นธรรมดา

เห็นคำพูดพวกนี้แล้ว เย้นหว่านก็โกรธจนแทบจะกระทืบเท้าออกมา ความคิดของผู้ชายพวกนี้มันช่างสกปรกน่ารังเกียจเสียจริง

ชีวิตของคนเหล่านี้ แน่นอนว่าไม่ได้ต่างไปจากท่านเสนาฯ เลยเหมือนกัน เล่นผู้หญิงเปลี่ยนไปคนแล้วคนเล่า

ยังคิดว่าผู้ชายเป็นใหญ่ เล่นกันจนเป็นเรื่องธรรมดา

ถึงแม้ว่ากระแสความคิดหลักๆนั้นยังเป็นการวิจารณ์โอหยางฝู่กัน แต่พลังการสนับสนุนนี้มันก็ไม่ได้น้อยเลยเช่นกัน คิ้วของเย้นหว่านค่อยๆย่นออกมา

เพียงแต่ในระดับนี้ เหมือนกับไร้หนทางที่จะทำลายชื่อเสียงของโอหยางฝู่ไปได้อย่างสมบูรณ์

เพียงแค่อาศัยคนที่สนับสนุนเขาตรงส่วนนั้น แล้วเขาก็ค่อยลองทำการประชาสัมพันธ์ในช่วงวิกฤติดูอีกที มันก็จะมีโอกาสที่จะรอดพ้นไปได้มาก และจะข้ามผ่านวิกฤติในครั้งนี้ไปได้

แต่ความคิดของเย้นหว่านนั้นก็คืออยากจะจัดการไปแบบนัดเดียวจอดไปเลย

ตอนนี้มีความเป็นต่ออยู่ จะต้องทำยังไง ถึงจะสามารถทำให้เรื่องนี้เปลี่ยนไปร้ายแรงขึ้นกว่าเดิม ให้โอหยางฝู่เถียงอะไรกลับมาไม่ได้?

ในตอนที่เธอกำลังกลุ้มใจอยู่นั้นเอง ฉู่ฉู่ก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาที่หน้าประตู “เสี่ยวหว่าน”

เธอไม่ได้เดินเข้ามา แต่ก็มองเย้นหว่านมาด้วยสายตาที่เป็นประกาย เห็นได้ชัดว่ามีธุระกับเธอ

เย้นหว่านอยากจะสู้รบในอินเทอร์เน็ตต่อ มองหน้าจอไป แล้วมองฉู่ฉู่ไปอีกที ลังเลอยู่เล็กน้อยว่าจะลุกขึ้นไปดีมั้ย

โห้หลีเฉินเอ่ยปากพูดออกมาอย่างรู้ใจ

“ผมเฝ้าดูให้เอง คุณไปเถอะ”

โห้หลีเฉินเฝ้าดู แน่นอนว่ามันจะต้องไม่เกิดอะไรขึ้นแน่

เย้นหว่านจึงได้วางใจขึ้นมาทันที แต่ก็ได้มองหน้าจอคอมพิวเตอร์ของเขาไปด้วยความสงสัยอีกที ตอนที่เธอเพิ่งจะโพสต์ข้อความออกไป เขาก็เคาะแป้นพิมพ์อยู่ตลอด เขากำลังยุ่งอยู่กับอะไรกัน?

“เสี่ยวหว่าน เร็วๆหน่อย ฉันต้องการความช่วยเหลือจากเธอ”

ฉู่ฉู่พูดเร่งออกมา มีความรีบร้อนออกมาเล็กน้อย

เย้นหว่านเองก็ไม่ได้คิดอะไรให้มากมาย จึงได้เดินไปทางประตู “มีธุระอะไร?”

ฉู่ฉู่เข้ามาดึงเย้นหว่านเอาไว้ แล้วก็เดินออกไปข้างนอกอย่างรีบร้อน

“คนที่คุณโห้ให้หาได้หามาพร้อมหมดแล้ว แต่เรื่องที่ต้องจัดการมันเยอะมาก ฉันคนเดียวจัดการมันไม่ได้ เวลาก็เร่งเข้ามาอีก เธอมาช่วยฉันจัดการหน่อย”

เรื่องที่โห้หลีเฉินให้ฉู่ฉู่ทำ?

ความประหลาดใจที่หลงเหลืออยู่ของเย้นหว่าน ก็ได้นึกขึ้นมาอีกทีหนึ่งว่า เรื่องนี้มันจะต้องเกี่ยวข้องกับโอหยางฝู่ด้วยแน่ๆ

โห้หลีเฉินก็ยังเป็นโห้หลีเฉินอยู่วันยังค่ำ เตรียมพร้อมเอาไว้อย่างครบครัน