สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 84

บทที่ 84 ที่เขาพูดมา มันจริงแต่แรกแล้ว

มองเห็นสายตาที่คาดหวังของเธอแล้ว เขาไม่อยากจะตอบเธอเลยสักนิด

ตอนนี้ “ตู้ดๆๆ” เสียงกริ่งโทรศัพท์ดังขึ้น

เป็นครั้งแรกที่ โห้หลีเฉินเมินเย้นหว่านแบบนี้แล้วก็รับโทรศัพท์

น้ำเสียงของโห้หลีเฉินนั้นขรึมเป็นปกติ “มีเรื่องอะไร”

ทางปลายสายมีเสียงทที่กระวนกระวายของคนรับดูแลบ้าน

“คุณผู้ชายครับ คุณนายหญิงเกิดเรื่องแล้วครับ คุณพาคุณเย้นกลับมาด้วยสิครับ คุณท่านยังเรีบกหาแต่คุณเย้นด้วยครับ”

โห้หลีเฉินขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “เราจะรีบกลับไปเดี๋ยวนี้”

พอวางสายแล้ว เขาก็ลุกขึ้นยืน แล้วก็พูดแบบไม่ให้ปฏิเสธได้

“ไปที่คฤหาสน์ตระกูลโห้กับผมหน่อย”

มองเห็นระหว่างคิ้วของโห้หลีเฉินมีความร้อนรนแฝงอยู่ เย้นหว่านเลยรู้สึกเป็นห่วง “เกิดอะไรขึ้นหรอคะ คุณโห้หลีเฉิน”

“คุณย่าไม่สบายน่ะ”

พูดแล้ว โห้หลีเฉินก็ก้าวเท้ายาวแล้วก็เดินออกไปข้างนอก

นึกถึงคุณย่าที่ใจดีและเมตตาแล้ว ในใจของเย้นหว่านรู้สึกกังวล เลยรีบเดินตามโห้หลีเฉินไป

คฤหาสน์ตระกูลโห้

เย้นหว่านตามโห้หลีเฉินไป เป็นครั้งที่สองที่เข้ามาในห้องของคุณนายท่าน

ตอนนี้ ในห้องก็ล้อมไปด้วยหลายคน พากันมุงดูคนแก่ที่นอนอยู่บนเตียงอย่างเป็นห่วง

เฝิงเสวียนหลันกำลังยืนอยู่ใกล้เตียงสุด พอเห็นเย้นหว่านมา ก็หลบสายตาแล้วสายตาก็หมองลงทันที

จากนั้น เขาก็รู้ตัวแล้วก็ถอยออกมา เพื่อหลีกทางให้

โห้หลีเฉินพาเย้นหว่านเดินไปข้างเตียง เขาค่อยๆ โน้มตัวลง มองดูจูเหลียนอีง หว่างคิ้วนั้นเห็นได้ถึงความเป็นห่วง

“คุณย่าครับ เป็นยังไงบ้างครับ”

ได้ยืนเสียงของโห้หลีเฉินแล้ว จูเหลียนอีงรีบกระตุกตา ดูลำบากมากกว่าจะลืมตาได้

เธอมองดูโห้หลีเฉินด้วยสายตาที่เศร้าหมอง แล้วก็มองไปหาเย้นหว่านที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา แล้วก็พูดอย่างไม่มีแรงว่า “ไม่เป็นไรหรอก”

พูดแล้ว เธอก็มองไปที่เย้นหว่านแล้วก็ยื่นมือออกไปอย่างสั่นๆ

“เสี่ยวเย้น……”

พูดด้วยความอ่อนแอ ท่าทางที่ดูอ่อนแรง ทำให้คนที่ดูแล้วนั้นรู้เลยว่าอาการของจูเหลียนอีงนั้นไม่ดีเลย ทำอะไรก็ลำบากไปหมด

เย้นหว่านรีบก้าวไปข้างหน้า จับมือของจูเหลียนอีง

“คุณย่า”

สายตาของจูเหลียนอีงจ้องมองตรงไปที่เย้นหว่าน เต็มไปด้วยความเมตตาและเอ็นดู

มืออีกข้างของเธอค่อยๆ ดึงสร้อยหยกที่คอลงมา แล้วก็วางไปในมือของเธออย่างแน่วแน่

“เย้นหว่าน อันนี้ย่าให้หนูนะ”

หยกที่เย็นๆ เข้ามาอยู่ในมือ ด้านบนนั้นแกะสลักเป็นรูปดอกได้ที่สวยจนไม่มีอะไรเทียบได้ สีเขียวขจี เป็นหยกที่ดีและหายากมากเลยทีเดียว

มันล้ำค่ามาก

คุณย่าจูเหลียนอีงให้เขาแบบนี้เลยหรอ เย้นหว่านรู้สึกกดดัน

“คุณแม่ นี่เป็นหยกเก่าแก่ของบรรพบุรุษเราเลยนะคะ แล้วก็มีแค่คุณนายหญิงของบ้านเท่านั้นที่ควรได้ครอบครอง เป็นคนที่คุมทุกอย่างในคฤหาสน์ตระกูลโห้ เย้นหว่านยังไม่ได้แต่งเข้ามาในบ้านเราเลย โห้หลีเฉินก็ยังไม่ได้สืบทอดอย่างเป็นทางการ แล้วจะให้เธอตอนนี้ได้ยังไงล่ะคะ”

เฝิงเสวียนหลันเอ่ยปากโต้แย้ง สายตาที่มองดูเย้นหว่านนั้น ยากที่จะปกปิดความรู้สึกในใจเอาไว้

ถ้าเกิดเย้นหว่านได้หยกนี้ไปล่ะก็ โห้หลีเฉินก็จะมีอำนาจในบ้านนี้อย่างเต็มตัว แล้วลูกชายของเขาก็จะไม่มีโอกาสอีกเลย

เย้นหว่านอึ้งไป เธอรู้แค่ว่าหยดนี้นั้นแพงมาก แต่ไม่คิดว่าจะมีค่ามากมายขนาดนี้