สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 890

ในอย่างที่เล่าลือกัน ตระกูลหยูวางอำนาจบาตรใหญ่ทั่วโลก มีเพียงแค่ตระกูลนั้น จึงจะสามารถทำให้ตระกูลฝู้ก้มหัวและเงยหน้ามอง

แต่ตระกูลที่ทรงอำนาจที่พูดถึงกัน ทำไมถึงเป็นโห้หลีเฉินไปได้？

แล้วเขาก็สกุลโห้ด้วย!

ฝู้ยวนถลึงตามองฝู้เหวยข่ายแวบหนึ่งอย่างโหดเหี้ยม แทบอยากจะตบเขาให้ตายกับฝ่ามือ

ก่อเรื่องกับใครไม่ว่า ดันจะต้องก่อเรื่องกับเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่โห้หลีเฉิน

"แกเงียบปากไป คอยดูว่ากลับไปฉันจะจัดการแกยังไง!"

ฝู้ยวนด่าไปประโยคหนึ่ง แล้วพูดเอาใจกับโห้หลีเฉิน

"คุณโห้ ขอโทษครับ ขอประทานโทษจริงๆ เป็นเพราะหลานชายผมและพี่น้องผมมีตาหามีแววไม่ ไม่รู้สถานะของคุณ ถึงได้ไม่เคารพนพนอบคุณ

คุณอย่านำมาใส่ใจ พันผิดหมื่นผิดล้วนเป็นความผิดของพวกผม ผมไม่โกรธแค้นที่ฝู้หงตาย ฝู้เหวยข่ายก็ควรจ่ายค่าตอบแทนสำหรับความโง่เขลาของเขา

ที่พวกเขาล่วงเกินคุณ หวังว่าคุณจะให้อภัย คุณอยากจะจัดการพวกเขาอย่างไรก็ได้ครับ"

ทุกคน "……"

ทุกคนมองฝู้ยวนอย่างตกตะลึงและผิดหวัง

ถ้าเป็นแบบนี้ เป็นการนำข้างในของตัวเองวางไว้ใต้ฝ่าเท้าให้ผู้อื่นเหยียบย่ำโดยสมบูรณ์แบบ ไม่เหลือศักดิ์ศรีของตระกูลใหญ่เลยแม้แต่น้อย

แต่ดันจะต้องเผชิญหน้ากับคนที่มีสถานะทรงอำนาจที่ขัดสวรรค์อย่างโห้หลีเฉิน พี่น้องสี่คนตระกูลฝู้ก็พูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว

ไปล่วงเกินคนแบบนี้ ซ้ำยังเป็นนายน้อยตระกูลที่อยู่เบื้องหลังพวกเขามาตลอด นี่ไม่ใช่คนหนุนหลังพังลงมา แต่เป็นฟ้าถล่มดินทลายเลย

ชั่วพริบตาการตายของคุณท่านรองกลายเป็นไร้คุณค่า แม้กระทั่งความผิด

แผนการที่ฝู้เหวยข่ายคำนวณไว้ทั้งหมด แตกร้าวออกมาเละเทะชั่วพริบตา แม้แต่เศษซากก็ไม่เหลือ

แม้แต่ตัวเขาเอง ก็ลงเข้าไปในหลุมนั้นแล้ว

เขาเคยเห็นวิธีการที่ป่าเถื่อนไร้ศีลธรรมของพวกโห้หลีเฉินมาก่อน เพียงแค่คุณท่านรองที่พบกันแค่ครั้งเดียว ก็ใช้ยาพิษที่รุนแรงที่สุดฆ่า ตายได้อย่างน่าเวทนามาก

ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกเผาร่าง หลังจากตายไปก็ไม่ได้สงบ

ส่วนเขาเป็นปฏิปักษ์กับพวกโห้หลีเฉินมาตั้งนาน สร้างปัญหาให้มาตั้งนาน ล่วงเกินโห้หลีเฉินจนเต็มที่และละเอียดถี่ถ้วน

งั้นผลลัพธ์ของเขา ไม่ต้องคิดเยอะ จะต้องน่าเวทนายิ่งกว่าฝู้ยวน

ร่างกายของฝู้เหวยข่ายเย็นเฉียบ ทนไม่ได้จนต้องถอยหลังไปหลายก้าว สีหน้าขาวซีดเหมือนผี

เขาตัวสั่นเทาพลางพูดว่า "ฉัน ฉันฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นนายน้อยตระกูลหยู……"

เขาพูดติดอ่างจนไม่รู้ว่าพูดอะไร ควรจะแก้ต่างให้ตัวเองอย่างไรดี

ตอนนี้แรงสนับสนุนค้ำยันของเขาไม่มีแล้ว ถึงขนาดในระหว่างชั่วพริบตาเดียว ก็กลายเป็นนักโทษของตระกูลแล้ว

ด้วยท่าทีของฝู้ยวนในตอนนี้ ไม่ลังเลที่จะโยนเขาออกไปรับโทษเลยแม้แต่น้อย ตราบใดที่ทำให้โห้หลีเฉินไม่โกรธแค้นแล้วไประบายกับตระกูลฝู้ ฝู้ยวนก็คงไม่สนความเป็นความตายของเขา

ล่วงเกินนายน้อยตระกูลหยูถูกตระกูลของตัวเองทอดทิ้ง ฝู้เหวยข่ายสูญเสียทุกอย่างในพริบตา ถึงขนาดถูกตัดหนทางเอาตัวรอด อยู่ในสภาพอับจน

เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้มาก่อน

ส่วนสาเหตุ เป็นเพียงเพราะผู้หญิงคนหนึ่ง จึงวู่วามไปชั่วขณะ

โห้หลีเฉินชำเลืองมองฝู้เหวยข่ายด้วยสายตาเย็นชา นัยน์ตาเปี่ยมด้วยความดูหมิ่นเหยียดหยาม "เขา ฉันจะจัดการเอง ฉันมาตระกูลฝู้ เพราะมีจุดประสงค์อื่น"

จะจัดการฝู้เหวยข่าย คงไม่ใช่เป็นเขาลงมือ

รอให้บางคนหายเมาก่อนแล้วจะมาแก้ไขปัญหาเรื่อง "ศัตรูหัวใจ" แน่นอน

พอฝู้เหวยข่ายได้ยิน ร่างกายก็แข็งทื่อ ไม่รู้ว่าจะดีใจที่ตัวเองยังมีชีวิตได้อยู่ หรือว่าหวาดกลัวคำว่า ‘จัดการ’ ที่จะต้องเผชิญหน้าในอนาคตจากนี้ไป

ฝู้ยวนเป็นคนรอบคอบละเอียดลออ ในพริบตาก็เข้าใจได้ทันที

ตอนที่โห้หลีเฉินอยู่ที่เมืองหนานเขาตั้งใจหาเรื่องฝู้เหวยข่าย ถึงขนาดมีสงครามการค้าอยู่ช่วงหนึ่ง ทว่าตอนนี้ฝู้เหวยข่ายสามารถกลับมามีชีวิตได้ดี ไม่ได้เป็นเพราะความสามารถของฝู้เหวยข่าย แต่เป็นเพราะโห้หลีเฉินใช้ประโยชน์จากเขาอยู่ตลอดเท่านั้น

จุดประสงค์สุดท้ายของเขา ก็น่าจะเป็นตระกูลฝู้

ฝู้เหวยข่ายเป็นเพียงแค่มดนำทาง