สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 997

ชิวเจ๋อปฏิเสธทันที "ผมไม่ทำ ผมทำเรื่องที่ตกลงกันไว้เสร็จแล้ว ตอนนี้ผมต้องรีบออกไปจากที่นี่"

ถ้ารู้ว่าเย้นโม่หลินจะโหดร้ายเสียขนาดนี้ เขาคงไม่มาแต่แรก

ใบหน้าของเจียงเป้ยนีน่าเกลียดมา ทันใดนั้นเธอก็ยื่นนิ้วเรียวยาวออกมาบีบคางของชิวเจ๋อเอาไว้ เล็บแหลมคมของเธอจิกติดอยู่ในเนื้อของเขา

ปรายตามองต่ำมองหน้าเขา ก่อนจะพูด

"ฉันไม่ให้นายเลือก ชิวเจ๋อ ฉันสามารถมอบความมั่งคั่งที่ไม่มีที่สิ้นสุดในชีวิตให้นายได้ และฉันก็ยังทำให้นายสูญเสียทุกอย่างที่นายมีได้ ไม่มีอะไรเลย"

ดวงตาของชิวเจ๋อเบิกกว้างด้วยความงงงัน ไม่ได้สงสัยในสิ่งที่เจียงเป้ยนีพูดเลยสักนิด

เอาความมั่งคั่งคับฟ้าออกมาได้ตามใจชอบ จะเป็นคนธรรมดาได้อย่างไร? อย่างน้อยที่สุดฐานะของเขา ตลอดชีวิตนี้คงผิดใจด้วยไม่ได้

เดิมทีก็มาหาเงิน ตอนนี้ก็ถูกบังคับมาจนถึงจุดนี้

ชิวเจ๋อตัวสั่นด้วยความโกรธ กัดฟันของเขาและพูดว่า

"เจียงเป้ยนี ผมมาทำธุรกิจร่วมกับคุณ ไม่ใช่สังเวยชีวิตเพื่อคุณ"

เจียงเป้ยนีสัญญาว่า "ฉันสัญญา หลังจากเสร็จเรื่องนี้ ฉันจะส่งนายออกไปทันทีและปล่อยให้นายหนีไปให้ไกล เรื่องที่ฉันเคยรับปากกับนายด้วยสิ่งของ ฉันเพิ่มให้สามเท่า"

หลังจากนิ่งไปชั่วคราว เจียงเป้ยนีคิดอะไรบางอย่าง และพูดอย่างเยาะเย้ยว่า "ไม่ต้องกังวล เสียเลือดเนื้อเพียงแค่นั้น นายไม่ตายหรอก"

หากเสียเลือดเสียเนื้อ แล้วจะได้รับเงินเพิ่มขึ้นอีกสามเท่า?

สิ่งที่ชิวเจ๋อจะได้รับ คือเงินทองที่หลานเหลนโหลนของเขาก็ยังใช้ไม่หมด เขาสามารถใช้เงินนี้เพื่อเปลี่ยนชื่อ หรือแม้แต่ใช้เงินนี้เพื่อสร้างบริษัทขนาดใหญ่ที่มีรากฐานแข็งแกร่ง

ใช้เงินเพื่อทำเงิน จากนี้ไปเขาจะเป็นCEOที่ควบคุมทุกอย่าง ไม่ต้องตกเป็นทาสใครอีก

เมื่อคิดถึงความสำเร็จและชื่อเสียงในอนาคต หัวใจของชิวเจ๋อก็เริ่มมีความหวังขึ้นมาเล็กน้อย

เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกัดฟันและพยักหน้า

"ครั้งสุดท้าย" ดวงตาของเขาทอแววอำมหิต "ถ้าหากคุณยังกลับไปกลับมา ผมจะเอาเรื่องระหว่างเรา ออกไปเปิดเผยให้หมด"

เขากัดฟันขมขู่ ถึงแม้เพิ่งจะมาตระกูลเย้น แต่เขาก็มีสายตาในการมองสิ่งอื่นออก เขาแทบจะมองเห็นสถานการณ์ได้ชัดเจน

อย่างน้อยก็ดูเหมือนว่ายังมีคนที่สามารถปราบปรามเจียงเป้ยนีได้ และเธอกลัวยิ่งกว่าคือชื่อเสียงของตัวเองจะถูกทำลาย

ใบหน้าของเจียงเป้ยนีเปลี่ยนไป ดวงตาส่องประกายวาววับ

ไอ้ชิวเจ๋อสมควรตาย กล้าที่จะขู่เธอ

ถ้าตอนนี้ไม่ได้ต้องการใช้งานมันล่ะก็ ก็แค่นักแสดง ตอนนี้เธอคงฆ่ามันไปแล้ว

เจียงเป้ยนีระงับความโกรธในอกของเธอ ก่อนจะพูดอย่างดุเดือด

"ทำตามที่ฉันบอก นายจะไม่เป็นอะไร"

......

ตอนเที่ยง แดดร้อนมาก และพื้นก็ร้อนจัด

ในเวลานี้ ทุกคนสามารถอยู่ในที่ร่มได้โดยไม่ต้องออกไปไหน

แต่ตระกูลเย้นตอนนี้ ไม่ได้เงียบสงบขนาดนั้น มีคนหลายคนรวมตัวกันเดินไปทางตึกเล็กของเย้นโม่หลิน

พวกเขาไปดูความสนุก

เห็นเพียงแค่ชิวเจ๋อซึ่งดูเหมือนจะเป็นผู้ป่วยได้รับบาดเจ็บสาหัสภายใต้แสงแดดจ้า ปกคลุมด้วยผ้าพันแผลทั่วตัว และกำลังคุกเข่าที่ทางเข้าตึกหลังเล็กด้วยใบหน้าซีดขาว

ยิ่งเขาคุกเข่า ใบหน้าของเขาก็ยิ่งซีดเผือดเหงื่อที่หยดจากหน้าผากของเขาไหลลงสู่หลังคอ ทำให้ผ้าพันแผลของเขาเปียกไปหมด

ทุกคนต่างสงสัย

"เกิดอะไรขึ้น?"

"เขามานั่งคุกเข่าอะไรที่นี่?"

"เย้นจือฮวนก็เคยถูกลงโทษด้วยการคุกเข่าตรงที่นี่เมื่อไม่นานมานี้ หรือไอ้ชิวเจ๋อนี่ที่ทำให้นายน้อยไม่พอใจ? กำลังถูกทำโทษด้วยการคุกเข่า?"

ทุกคนพูดคุยจอแจอย่างสงสัย และยังตั้งตารอที่จะรับชมความตื่นเต้นอีกด้วย

เป็นผลให้ กระจากจากสิบเป็นร้อย ผู้คนจำนวนมากหลั่งไหลกันเข้ามาดูเรื่องน่าสนุกนี่