SEX FRIEND เพื่อน(ไม่)สนิท นิยาย บท 15

EP 14

"นายมันบ้าไปแล้ว.." เธออ้าปากค้าง สีหน้าแสดงออกว่ากล้าพูดออกมาได้ยังไง ?

"มากกว่าอาบนํ้าก็ทำมาแล้ว อย่ามาทำเป็นตกใจหน่อยเลย"

"...." พิมเสนนิ่งเงียบ เธอถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่แล้วทรุดตัวนั้งลงบนโซฟา

"หรือจะไม่เอาก็ได้นะ ฉันใช้เอง" สายตากระล่อนมองล้อเลียนเธอ มือหนาชูโทรศัพท์โชว์อย่างผู้ถือไพ่เหนือกว่า

"ถ้าฉันอาบนํ้าเป็นเพื่อนนายเสร็จ จะจบแล้วยอมคืนโทรศัพท์จริงๆใช่ไหม?"

"ใช่ไง"

"ฉันขอโทรศัพท์คืนก่อน แล้วฉันจะยอมอาบนํ้ากับนาย"

"ไม่ อาบนํ้ากับฉันก่อน"

"นายมันไม่รักษาคำพูดฉันไม่ไว้ใจ"

"ฉันก็ไม่ไว้ใจเธอเหมือนกัน อย่าลืมสิฉันถือไพ่เหนือกว่าเธอนะพิมเสน.." มุมปากกระตุกยิ้มร้ายกาจอย่างที่ชอบทำเป็นประจำ พิมเสนที่ถูกท้าทายชักสีหน้าไม่พอใจ เวลาอ่านหนังสือแทบจะไม่มียังต้องมารับมือกับเจ้ากรรมนายเวร อย่างพระรามอีก..

มันเรื่องบ้าอะไรกัน..?

มือบางยกขึ้นถอดเสื้อออกอย่างจำใจ ไหนๆก็ถูกมองไปถึงไหนต่อไหนล่ะ เธอไม่จำเป็นต้องอายอีกต่อไป "ขอผ้าเช็ดตัวให้ฉันด้วย.."

"ในห้องนํ้า" พระรามกอดอกมองการกระทำเธอย่างตั้งใจ

"ฉันต้องการใช้ตอนนี้.."

"เดินเข้าไปตัวเปล่าจะเป็นไรไป ซีดยังกับผีดิบฉันไม่ได้พิศวาศอะไรนักหรอก.."

"นี้.." เธอจิกตาใส่พระราม ร่างเล็กหมุนหันหลังให้เพราะเธอเสียความมั่นใจ.. คนบ้าอะไรปากหมาเป็นที่สุด..

สายตาคมปราดมองแผ่นหลังบางที่เสื้อตัวเล็กค่อยๆไหลลงตามแผ่นหลังขาวเนียน ที่บอกว่าผีดิบก็แค่คำเปรียบเทียบแต่จริงๆแล้วร่างขาวใสของเธอมันน่าจับขยํ้าสิ้นดี..

"พูดความจริงหน่อยทำเป็นรับไม่ได้.."

"ถ้านายจะมายืนกวนประสาท ก็ช่วยไปรอในห้องนํ้า.."

"ไม่ใช่เจ้าของห้องไม่มีสิทพูด"

"แล้วถ้านายมายืนจ้องฉันแบบนี้ใครจะไปกล้าถอดกันล่ะ ฉันเป็นผู้หญิงนะ.."

"ก็เคยเห็นหมดแล้วไหมว่ะ..? ทำให้มันยากทำไม"

"เอาที่นายสบายใจเถอะ.." พิมเสนยอมเป็นฝ่ายจบศึก เธอค่อยๆถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นด้วยความอับอาย จนร่างเล็กเปลือยเปล่า เปลือกตาคู่สวยหลับตาตั้งสติ มันน่าอายจนเกินไปที่ต้องโชว์เรือนร่างให้เห็นแจ่มแจ้งขนาดนี้..

"พร้อมยัง?"

"นี้นาย... !" ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกเธอหันกลับไปมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาที่ยื่นเข้ามาคลอเคลียลำคอระหง มือหนากอดเอวเธอไว้หลวมๆ สายตาฉายแววเป็นประกายวิบวับราวกับเด็กที่เห็นของเล่นชิ้นโปรด...

"อะไร"

"ปล่อย"

"ไม่"

"จะมากอดทำไม" เธอเลิกคิ้วถามไม่เข้าใจนัก

"กอดหน่อยไม่ได้..?"

"ไม่ให้กอดปล่อย มันอึดอัด.."

หมับ ! ร่างเปลือยเปล่าถูกอุ้มขึ้นมาในอ้อมแขน พระรามพาร่างเธอเดินเข้าไปในห้องนํ้า และก้าวขาเข้าไปในอ่างที่เต็มไปด้วยฟองสบู่จำนวนมากสีขาวอ่อนนุ่มน่าสัมผัส

ร่างหนาเหยียดกายลงในอ่างโดยมือยังคงกอดเอวขอดเอาไว้ พิมเสนที่ถูกอุ้มมานั้งบนตักผ่านมวลนํ้าเย็นสบาย หัวใจเต้นระสํ่าระส่ายจนบอกไม่ถูก บั้นท้ายสัมผัสกับท่อนเอ็นอวบใหญ่..

"น นายจะอยู่แบบนี้อีกนานไหม"

"จนกว่าจะพอใจ.." พระรามเอ่ยตอบ มือหนาเลื่อนขึ้นมายังหน้าอกอวบสองเต้า เขาลูบวนอยู่แบบนั้น แล้วบีบเค้นเล่นสายตาเป็นประกายจ้องมองยอดอกสีชมสดน่าลิ้มลอง

"แค่ไหนเรียกว่าพอใจสำหรับนาย"

"ไม่รู้.."

"รีบอาบทีเถอะ แล้วก็ช่วยหยุดเล่นหน้าอกฉันได้แล้ว.."

"...เธอลืมไปแล้วรึไง ว่าเรายังมีอะไรติดค้างกันอยู่ ความลับของฉันเเลกกับอนาคตของเธอ เพราะฉะนั้น ฉันจะทำอะไรเธอไม่ควรขัด.."

พิมเสนเบือนหน้าหันกลับไปมองพระรามจมูกเชิดรั้นสัมผัสกับจมูกโด่งคมสัน ทั้งสองจ้องมองกันไม่มีใครยอมใคร..

พระรามที่เคลิบเคลิ้มไปกับความไกล้ชิดหลุบตามองริมฝีปากอมชมพูที่มีหยดนํ้าเกาะอยู่ ก่อนที่เขาจะจับคางมนแล้วยื่นเข้าไปประกบจูบ..

"อึก..อื้อ!" เปลือกตาคู่สวยหลับพริ้ม ยามได้รับจูบร้อนแรงจากพระราม เรียวแขนคู่สวยโอบกอดลำคอหนาแล้วโน้มลงมา เธอเผยอริมฝีปากรับลิ้นหนาที่กดจูบหนักๆลงมาเป็นจังเนิบนาบ..

จ๊วบ~ จ๊วบ~

เรียวลิ้นทั้งสองเกี่ยวพันหยอกล้อกัน สลับกับกดจูบ ส่งผลให้เกิดเสียงลามกขึ้นมาท่ามกลางกลิ่นหอมเซ็กซี่ของฟองสบู่

มือหนาไม่อยู่นิ่งลูบหน้าขาอ่อนคู่สวยใต้ผิวนํ้ามันนุ่มนิ่มเกินกว่าจะห้ามใจ ยิ่งสัมผัสยิ่งต้องการ ยิ่งไกล้ชิด ยิ่งคิดไม่ซื่อ..

อยากจับกดอยู่ตลอดเวลา..

"อื้อออ~" พิมเสนครางอู้อี้ในลำคอ เมื่อปลายนิ้วชี้รูดตรงรอยแยกปิดสนิทเล่นสร้างความกระสันให้ร่างบาง

เรียวขาคู่สวยกางออกเมื่อเริ่มติดใจสัมผัสจากปลายนิ้วแข็งกระด้าง เธอจูบตอบกลับพระรามด้วยท่วงท่าลีลาอัปเกรดขึ้น เอวบางกระเด้งเบาๆยั่วคนใต้ร่าง..

"หื้มม?" พระรามผละจูบออก เรียวคิ้วขมวดยุ้ง เขาแปลกใจกับท่าทางที่ไม่ขัดขืนของเธอเหมือนครั้งแรก "สงสัยที่ฉันเคยพูด คงจะเป็นจริงซะแล้ว.."

"เคยพูดอะไร..?"

"ก็ที่ฉันเคยบอกว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่หลงฉันยังไงล่ะ และดูเหมือนว่ารายต่อไปจะเป็นเธอนะพิมเสน"

"บางทีฉันอาจจะหลงนายขึ้นมาจริงๆก็ได้นะ.." เธอฉีกยิ้มอ่อนๆให้พระราม มือบางที่ค้องลำคอหนาจับผมชายหนุ่มเล่น

"ไหนบอกรักเพื่อนมาก อยากใช้ผู้ชายคนเดียวกับเพื่อนแล้วหรอ?"

"ใช้ผู้ชายร่วมกับผู้หญิงทั่วประเทศละสิไม่ว่า.."

"ปากเธอนี้มัน.."

"น่าจูบ?"

"ร้ายนะ"

"ได้จากนายมาล่ะมั้ง"

"หึ.." พระรามเค้นหัวเราะออกมา เขานึกสนุกที่ได้ต่อปากต่อคำกับพิมเสน ถามว่าเขาพิศวาศเธอไหมก็ไม่ แค่ติดใจร่างกายและเซ็กส์ของผู้หญิงคนนี้..

"หมดหน้าที่ของฉันรึยัง.."

"ยัง อีกยาว.."

"อ๊ะ..พระราม..อื้อ!" พูดยังไม่ทันขาดคำเธอก็ถูกฉกริมฝีปาก พระรามตะลอมพรมจูบทั่วรูปปาก ลิ้นหนาเลียอ้อยอิ่งอยู่แบบนั้นก่อนจะสอดมันเข้าไปอีกครั้งไม่มีเบื่อ..

ปากกดจูบ แต่ท่อนแขนกำยำจับร่างเธอหันหน้าเข้าหากัน เขาจับเรียวขาคู่สวยควบเอวสอบของตัวเองเอาไว้ นิ้วชี้แหวกสองกรีบออกกว้างสร้างความตกใจให้พิมเสน..

ก่อนที่เขาจะจับแก่นกายพร้อมออกรบสอดใส่เข้าไปจนมิดด้าม...