โอมานตั้งสติได้โทรศัพท์หามารดาตัวเองทันทีและเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้มารดาตัวเองฟังอย่างไม่มีปิดบัง ตั้งแต่ต้นจนจบที่เขาวางแผนสร้างสถานการณ์ขึ้นมาเพื่อบีบบังคับให้มิเชลล์แต่งงานด้วย ผู้เป็นแม่ได้ยินแล้วตกใจมากไม่คิดว่าลูกชายของตัวเองจะมีแผนการมากมายอะไรขนาดนี้
"ห๊ะ... อะไรนะ โอมานทำกับน้องแบบนี้ได้ยังไงแล้วคุณแม่แขก็เป็นเพื่อนกับแม่ แล้วโอมานทำแบบนี้ได้ยังไงไม่กลัวเสียผู้ใหญ่เหรอ ไม่คิดถึงหัวอกแม่บ้างเลยนะว่าจะเสียเพื่อนไปหรือเปล่าแม่แข เป็นผู้มีพระคุณของแม่นะในวันที่แม่ยากลำบากมีแต่แขคนเดียวที่ช่วยแม่ ไม่ผิดหวังจริงๆที่มีลูกชายแบบนี้ " แม่ได้แต่ด่าลูกด้วยความโมโห
" ทำไมลูกถึงได้ร้ายกาจเพียงนี้ แม่สอนให้ลูกเป็นคนดีนะไม่ใช่สอนให้เอาเปรียบผู้หญิงแบบนี้ ทำอะไรทำไมไม่คิดแล้วปัญหาตามมาทีหลังแบบนี้จะแก้ยังไงกันล่ะ แล้วตอนนี้ลูกสะใภ้แม่เป็นยังไงบ้าง " หญิงชราได้แต่เอ่ยด้วยความกังวลใจ
" แต่แม่ครับที่ผมทำไปทั้งหมดเพราะผมรักใข่มุกจริงๆ ผมพยายามตามตื๊อเธอเท่าไหร่ก็จีบไม่ติดผมก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงแล้วผมก็เลยต้องตัดสินใจทำแบบนี้ เธอทำเป็นไม่สนใจใยดีผมเลย แต่แม่ครับผมรักน้องสุดหัวใจนะครับ ... คุณแม่ช่วยผมหน่อยนะครับผมโทรศัพท์หาเธอติดต่อเธอไม่ได้เลย ผมจะไปตามกับแม่แขผมก็ไม่กล้าแล้ว เพราะครั้งก่อนผมก็รับปากกับแม่แขไปแล้วว่าจห้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก ผมรู้สึกผิดมากครับผมก็เสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตัวผมเองก็ไม่คิดว่าเหตุการณ์จะบานปลายและเลยเถิดมาถึงขนาดนี้ ... แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทำไปผมรักน้องนะครับ ผมหยุดความเจ้าชู้ผมหยุดความกะล่อนต่างๆเพราะไข่มุกคนเดียวเลย คุณแม่ได้โปรดช่วยผมด้วยนะครับ " เสียงของโอมานสะอื้นไปตามสาย
โอมาน ได้แต่ขอร้องอ้อนวอนมารดาให้ช่วยตามหามิเชลล์ ผู้เป็นแม่ได้แต่หนักใจจากพฤติกรรมเลวร้ายของลูกชาย
"แม่คงช่วยอะไรลูกไม่ได้แม่ไม่รู้จะมีหน้าไปเจอแขไขเค้าได้ยังไง ตอนทำไม่คิดตอนนี้เสียใจเลยเห็นไหมแม่สอนลูกกี่ครั้งแล้วอย่าเอาเรื่องความรักมาเป็นเรื่องล้อเล่น สักวันนึงลูกจะเสียใจ ... เรื่องของหัวใจล้อเล่นไม่ได้นะลูก บุพเพสันนิวาสถ้าคู่กันแล้วยังไงก็ไม่แคล้วกัน แต่ถ้าไม่ใช่บุพเพสันนิวาสต่อให้เราไปฉุดเขามาทำเมียเขาก็ไม่สามารถอยู่กับเราได้หรอกลูกถ้าใจเค้าไม่อยู่กับเรา ลูกเคยเข้าใจเวลาที่แม่อบรมสั่งสอนบ้างหรือเปล่าโอมาน ... โอ้ยแม่จะเป็นลม ... "มารดาได้แต่ดมยาดม ผู้เป็นแม่ตกใจมากเพื่อลูกชายเล่าความจริงให้ฟังทั้งหมด
" ครั้งนี้แม่คงช่วยอะไรแกไม่ได้จริงๆ " เมื่อพูดจบแม่ก็ตัดสายทันที
" คุณแม่ครับ คุณแม่ " โอมานเงยหน้ามองกรอบรูปในวันที่ตัวเองแต่งงานกันที่แขวนอยู่บนข้างผนังแล้วก็นึกถึงใบหน้างามของเมีย ตอนนี้หัวใจของเค้าแหลกราณไปหมดราวกับว่าจะเสียภรรยาไปตลอดกาล
" น้องไข่มุกพี่ขอโทษ " เค้าพร่ำบอกกับรูปภรรยา ซึ่งตอนนี้หญิงสาวไม่รับรู้เลยแม้แต่น้อย
"พี่ต้องหาน้องให้เจอ พี่จะต้องอธิบายทุกอย่าง " ตอนนี้เค้าฮึดสู้ขึ้นมาใหม่
หลังจาก ตั้งสติได้ เค้าได้แต่บอกตัวเองว่าให้เข้มแข็งและต้องตามหาเมียให้เจอ และโอมานก็ขับรถตามหามิเชลล์ไปตามที่ต่างๆที่คิดว่าเธอจะไป โทรตามหาเพื่อนมิเชลล์ทุกคนก็บอกว่าไม่มีใครพบเจอมิเชลล์เลยเพราะว่าเพื่อนทุกคนของมิเชลล์ก็ไม่มีใครรู้จริงๆยกเว้นบอยคนเดียว
ตอนนี้เค้ามืดแปดด้านไม่รู้จะหาเมียเจอที่ไหน ซ้ำร้ายไปกว่านั้นไม่กล้าโทรหาแม่ยายตัวเองเลยด้วยซ้ำ ความผิดครั้งที่แล้วก็ว่าหนักแล้วแต่ครั้งนี้มันยิ่งใหญ่กว่าเยอะชายหนุ่มไม่รู้จะแบกหน้าไปหาแม่ยายยังไงตอนนี้เค้าทำได้แค่ช่วยตัวเอง
"ฮัลโหลมึงมาเจอกูหน่อยสิ "......โอมานโทรหาเพื่อนแล้วนัดคุยกันโอมานเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เพื่อนฟังอย่างไม่มีปิดบัง
"ชิบหายแล้วมึง กูขอโทษด้วยว่ะที่คุยเรื่องนั้นในวันงานแล้วน้องเค้ามาได้ยินพอดีกูไม่ได้ตั้งใจนะเว้ย" เมื่อได้ยินเพื่อนสารภาพโอลิเวอร์ก็ทำหน้าเซ็ง
" กูไม่เคยเห็นด้วยกับมึงเลยนะ และเรื่องนี้กูก็ไม่เคยรู้ด้วยว่ามึงจะทำอะไรเลวร้ายแบบนี้ " จัสตินเองก็ตำนิโอมาน
" กูรู้ว่ากูผิดแล้วไง กูก็ตามไปขอโทษตามไปอธิบายทุกอย่างอยู่เนี่ย " โอมานเครียดอย่างเห็นได้ชัด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สลัดรักท่านประธานเพลย์บอย