So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว! นิยาย บท 32

“เออพี่เป็นเกย์! แล้วยังไงฮะ! เธอเองก็ไม่ได้สะอาดบริสุทธิ์ คิดว่าพี่จะดูไม่ออกเหรอว่าเธอแม่งไม่สดไม่ซิง ผู้หญิงที่โดนแฟนเก่าฟันแล้วทิ้งผู้ชายที่ไหนจะอยากได้ไปเป็นเมียวะ ถ้ากูไม่มาสงเคราะห์รับช่วงต่อใครจะเอาผู้หญิงมีตำหนิแบบมึง!”

“มึงด่าเมียกูว่าไงนะ!” ฉันยืนฟังไอ้สารเลวพี่ธามมันด่าฉัน ตอนนี้โกรธมากโกรธขึ้นสมองด้วยแต่ยังไม่ทันได้ตะโกนด่าหรือเข้าไปตบให้หายแค้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น เป็นเสียงที่ถามออกมาเย็น ๆ ไม่ได้ตะโกนหรือตะคอก แต่มันกลับเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด

“แอลฟ่า!” อีแมนนี่กับฉันหันไปพร้อมกันก็เห็นแอลฟ่ายืนมองหน้าพี่ธามด้วยความโกรธ แอลฟ่าหันมาสบตากับฉันแค่แป๊บเดียวแล้วเขาก็เดินผ่านหน้าฉันไปยืนอยู่ข้างหน้าพี่ธาม ฉันหันไปมองแมนนี่ด้วยความสงสัยว่าแอลฟ่ามาได้ไง แต่แมนนี่มันก็รีบส่ายหน้าเพื่อยืนยันว่ามันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน

“กูถามว่ามึงด่าเมียกูว่ายังไง!” แอลฟ่าตะคอกใส่หน้าพี่ธามทันที โคตรน่ากลัว

“หึ! เมียมึงเหรอวะ เท่าที่กูจำได้ผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนกูว่ะ เพิ่งตกลงจะหมั้นกับกูด้วย” ไอ้เชี่ยพี่ธามหัวเราะเบา ๆ ใส่หน้าแอลฟ่าแล้วก็พูดเรื่องหมั้น แต่กูไปตกลงหมั้นกับมึงตอนไหนคะ? กูแค่บอกปัดไปเองนะไอ้เลว

“มึงหลอกคบกับเขาเพื่อเอาเขามาบังหน้า แล้วมึงยังกล้ามาด่าเขาแบบนี้อีกเหรอฮะ!” แอลฟ่าตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อไอ้พี่ธาม ฉันก็นึกว่าพี่ธามมันจะกรี๊ดสาวแตกแต่ไม่เลยค่ะ พี่ธามมองหน้าแอลฟ่ากลับอย่างท้าทายเหมือนกัน ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ยว่าเป็นเกย์ โอ๊ย! อะไรวะเนี่ยโลกมันหมุนเร็วขึ้นทุกวันฉันตามไม่ทันแล้วพี่บัวลอย~

“มึง ๆ มันไม่สาวแตกเลยอ่ะ ไม่กลัวโดนต่อยเหรอวะแอ๊บเนียนฉิบ” ฉันหันไปกระซิบถามอีแมนนี่ทันที

“อีดอกเขาไม่ได้สาว เกย์มีหลายแบบค่ะ แบบเป็นผู้ชายทั้งแท่งแต่ชอบแทงข้างหลังอ่ะเข้าใจไหม ดูไปค่ะอย่าสะเออะมาขัดอีกนะ” อีแมนนี่บอกฉันเลยอ๋อทันที

“แล้วจะทำไมวะ กูไม่ได้ไปบังคับให้มิลค์มารักกูนี่หว่า เมียมึงเสือกโง่มารักกูเอง”

ผลั๊ว!

“ไอ้เหี้ย!” แอลฟ่าซัดหมัดใส่หน้าพี่ธามเต็มแรงหลังจากที่พี่ธามพูดจบแล้วก็ตามมาด้วยเสียงร้องของนิกกี้กับยัยแพรวอะไรนั่น นิกกี้เหมือนจะเข้ามาดูพี่ธามแต่ยัยแพรวก็รีบดึงเพื่อนไว้ คงได้สติล่ะค่ะว่าควรดึงเพื่อนออกให้หลุดพ้นจากคนเห็นแก่ตัว

ผลั๊ว ๆๆๆๆ

แอลฟ่าตามลงไปคร่อมพี่ธามไว้ก่อนที่จะซัดหมัดลงไปที่หน้าของพี่ธามเต็มแรงรัว ๆ ไม่มียั้ง ไม่มีท่าทีว่าจะเหนื่อยด้วย ส่วนพนักงานและลูกค้าในร้านที่มีประมาณ 4-5 คนก็แตกตื่นแล้วก็รีบมามุงดูห่าง ๆ

“มึงกล้าดูถูกเมียกูใช่ไหม! ไอ้เหี้ย!” ผลั๊ว! แอลฟ่าด่าพี่ธามแล้วก็ชัดอีกหมัด ฉันเห็นว่าแอลฟ่าโกรธจนตัวสั่น เวลานี้เขาโคตรน่ากลัวเลยค่ะ ฉันไม่เคยเห็นแอลฟ่าโกรธจนทำร้ายใครแบบนี้มาก่อนเลย

เขาต่อยพี่ธามจนฉันกลัวว่าพี่ธามจะตายแล้วเขาต้องติดคุก อยากจะเข้าไปห้ามไปบอกให้เขาหยุดแต่ไม่กล้าอ่ะกลัวใจแอลฟ่าด้วย แต่อีกด้านก็แอบสะใจนะ ต่อยมันให้ตายไปเลย!

“มึงลุกขึ้นมาไอ้สัส! ลุก!” แอลฟ่าลุกขึ้นแล้วก็กระชากคอเสื้อพี่ธามที่ตอนนี้สภาพเหมือนโจ๊กไปเรียบร้อย แต่แววตาที่มองโต้ตอบแอลฟ่าก็ยังอวดดีท้าทายเหมือนเดิม

พี่ธามลุกขึ้นยืนแล้วก็สะบัดมือแอลฟ่าออก ก่อนที่เขาจะบ้วนเลือดในปากลงตรงหน้า แล้วมองหน้าแอลฟ่าแบบวอนตีน

“มึงกินอิ่มแล้วก็แบ่งมาให้กูใช้ประโยชน์บ้างสิวะจะหวงก้างทำเชี่ยไร”

อึ้ง! อึ้งมากค่ะ คำพูดคำจาเหรอนั่น จิตใจต่ำตมโสมม สกปรกยิ่งกว่าผิวหนังของหมาขี้เรื้อนซะอีก

“มึง ใจเย็น ๆ ไม่ต้องไปยุ่ง อย่าให้ตัวมึงต้องไปแปดเปื้อนกับไอ้ผู้ชายสกปรกคนนี้อีกเลย ให้แอลมันจัดการเถอะ” อีแมนนี่บอกฉันเสียงเบาแล้วก็จับมือฉันไว้ แต่ฉันรู้ดีว่ามันเองก็เดือดเหมือนกันเพราะมันบีบมือฉันแน่นมาก แล้วตัวมันก็สั่น มันไม่ค่อยโกรธใครง่าย ๆ เพราะฉะนั้นเวลาโกรธตัวมันจะสั่นไปทั้งตัว ตอนนี้มันก็คงกำลังพยายามสงบสติอารมณ์เหมือนกัน

“ถ้ามึงพูดหมา ๆ ดูถูกผู้หญิงอีกคำเดียวกูจะเอาให้มึงตายคาตีน” แอลฟ่าพูดออกมาเสียงเย็น ฉันว่าเขาคงอยากกระทืบแหละแต่เละเป็นโจ๊กแบบนั้นคงไม่อยากซ้ำต่อเลยพยายามที่จะหยุด

“พี่ธาม หยุดได้แล้วเลิกทำแบบนี้สักที ฮื่อ ๆๆ” เสียงนิกกี้พูดขึ้นพร้อมน้ำตาที่ไหลพรากมองมาที่พี่ธามด้วยความเจ็บปวดและอ้อนวอนโดยที่มีแพรวกอดรั้งเอาไว้ไม่ให้เข้ามาหาพี่ธาม ขอเรียกนางดี ๆ ละกันค่ะดูท่าทางนางคงไม่ร้ายเท่าไหร่หรอกอาจจะแค่รักเพื่อนมากไปหน่อยเลยทำอะไรโง่ ๆ ด้วยการเข้าข้างเพื่อนทุกทาง

“ที่พี่ต้องทำแบบนี้ก็เพราะเธอมีลูกให้พี่ไม่ได้ไม่ใช่รึไง ไม่มีปัญญามีมดลูกก็หุบปากให้สนิท!” อึ้งรอบที่เท่าไหร่ฉันก็จำไม่ได้ พี่ธามหันไปตะคอกใส่นิกกี้ด้วยความโมโหแถมยังโยนความผิดให้นิกกี้อีก เลวกว่านี้ได้อีกไหม เลิกเลวเหอะแค่นี้แม่งก็ทะลุปรอทแล้ว

“พี่ธาม...” นิกกี้เองก็คงทั้งอึ้งและเสียใจมากกว่าคนอื่นเป็นสิบเท่า เพราะนิกกี้ทำได้แค่เรียกชื่อพี่ธามด้วยความเสียใจออกมาเบา ๆ แค่นั้น

มันใช่เรื่องเหรอวะที่มาด่ามาโทษอีกคนแบบนี้ เขาเลือกเกิดได้เหรอขนาดมึงยังเลือกไม่ได้เลย แต่นั่นไม่ใช่เรื่องผิดที่เกิดมาแล้วเป็นเกย์ ไม่ใช่เรื่องผิดเลยที่นิกกี้ไม่เกิดมาเป็นผู้หญิง มีลูกไม่ได้หรือไม่มีมดลูก มันไม่ผิดเลยสักนิด จะผิดก็มีแค่เขาที่ไม่กล้ายอมรับตัวตนของตัวเองกับสังคม

“มึงแม่งโคตรทุเรศเลยว่ะ มึงโทษเขาแบบนั้นได้ไงวะ โยนความชั่วออกจากตัวด้วยเหตุผลหมา ๆ” แอลฟ่าด่าขึ้นมาอย่างเหลืออด

“ไม่ต้องเสือกเรื่องอื่นมาเรื่องของเราดีกว่า เอาเป็นว่ากูขอแล้วกันยังไงมึงก็ได้แล้วนี่หว่า ท่าทางมึงก็ไม่ธรรมดาคงมีผู้หญิงอีกเยอะ ให้กูเถอะ” โอ้โห! พูดเหมือนกูเป็นผักเป็นปลา กล้าของ่าย ๆ มึงถามกูยังไอ้เชี่ย!

ตุบ!

“มึงจะไม่หยุดดูถูกเมียกูใช่ไหม ฮะ!” แอลฟ่าถีบที่อกพี่ธามเต็มแรงจนเขาล้มลงไปกองที่พื้น แต่เหมือนพี่ธามจะพอตั้งหลักได้ เขาลุกขึ้นแล้วก็ปรี่เข้ามาจะซัดแอลฟ่ากลับเหมือนกัน

“อยากตายคาตีนกูใช่ไหม!” พี่ธามตะโกนใส่แอลฟ่าพร้อมกับพุ่งเข้าใส่

ผลั๊ว ๆๆๆ