EP : 34 – ตอนที่ต้องอ่านของ So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว!
ตอนนี้ของ So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว! โดย Phat_sara ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนซ์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง EP : 34 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“ว่าไงนะ!” เสียงสองอีมิลค์มาทันทีเลยค่ะหลังจากที่ไอ้ไบโพล่าร์มันบอกว่าจะไปนอนที่อื่น แถมระบุด้วยว่าจะไปนอนห้องใคร ถ้าจำไม่ผิดน้องเฟิร์นนี่คือหนึ่งในเด็กที่แอลฟ่าคั่วเมื่อ 3-4 เดือนก่อน น้องปี 2 ในคณะนี่แหละถ้ามันไม่มีเฟิร์นอื่นอีกนะ!
“อะไร หูตึง?” ไอ้บ้าแอลมันหันมาถามฉันเสียงนิ่ง ไม่ไหวแล้วอุตส่าห์มาอย่างสงบกะจะเรียบร้อยน่ารักแต่มาบอกฉันว่าจะไปนอนห้องผู้หญิงคนอื่นนี่นะ!
“ไม่ต้องมากวนตีน” ฉันชี้หน้าเขาอารมณ์เริ่มมาแล้วค่ะ คนอย่างมิลานฆ่าได้หยามไม่ได้
“กวนตีนบ้าบอไรวะ เอาไงจะนอนหรือไม่นอน ไม่นอนก็กลับไป” สุดท้ายกลายเป็นแอลฟ่าก็ไล่ฉันซะงั้น แถมทำเสียงรำคาญใส่อีก ตกลงนี่เขาเทฉันแล้วใช่ไหมคะ แม่งกูก็กลับมาหาแล้วนี่ไง อย่าบอกนะว่าดูไม่ออกว่ามาเพราะอะไร หรือว่าที่ผ่านมาเขาเล่นตลกกับฉันกันแน่ แค่กลับมาเล่นกับความรู้สึก มาปั่นหัวฉันเล่นให้รู้สึกดีกับเขาอีกครั้ง พอเห็นว่าฉันมาตามเกมที่เขาต้องการแล้วก็สลัดทิ้งแบบนี้เหรอ
“ฮึก!” ฉันหลุดเสียงสะอื้นออกมาทันทีพร้อมกับที่น้ำตามันกำลังจะไหลแต่ดีนะที่ห้ามเอาไว้ได้ทันตอนนี้มันก็เลยกลิ้งเล่นในตาแทน
ฉันไม่ตอบอะไรแอลฟ่า แต่เลือกที่จะกลืนไอ้ก้อนอะไรซักอย่างที่มันจุกอยู่ที่คอแล้วก็หยิบกระเป๋าขึ้นมาถือ ก่อนที่จะเดินมาที่ประตูห้องที่มีเขายืนอยู่
“ตกลงไม่นอน?” แอลฟ่าถามขึ้นมาในตอนที่ฉันมาถึงประตู แต่ก็ยังเปิดออกไปไม่ได้เพราะเขายืนขวางประตูอยู่ เขาไม่ได้ขวางประตูเพื่อไม่ให้ฉันออกไปหรอกนะคะอย่าเข้าใจผิด เขายืนขวางอยู่ก่อนหน้านั้นแล้วต่างหาก
“อือ หลบหน่อย” ฉันบอกออกไป ต้องพยายามแค่ไหนที่จะควบคุมเสียงให้เป็นปกติ ชีวิตอีมิลานต้องเจ็บอีกกี่ครั้งกับความรัก ฉันว่าต่อไปนี้ฉันคงไม่รักใครแล้วล่ะ รักแล้วมันทั้งเหนื่อยทั้งเจ็บ ขี้เกียจเสี่ยง
“หึ ๆ” แอลฟ่าแค่นเสียงออกมา เหมือนจะหัวเราะ คงสนุกมั้งคะที่ปั่นหัวฉันได้ ทำให้ฉันกลับมารักเขาได้อีกครั้งแบบนี้แล้วก็ทิ้งฉันอีกรอบ
“ถอยหน่อย”
หมับ!
“ยัยงี่เง่าร้องไห้เหรอเนี่ย” แอลฟ่าเอามือมาขยี้ผมฉันเบา ๆ แล้วก็ก้มหน้าลงมามองฉันก่อนที่จะเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี เชี่ยไรเนี่ย!
“ปล่อย!” ฉันสะบัดตัวเพื่อให้มือเขาออกไปจากหัวฉัน แม่งมีความสุขมากรึไงวะ!
“โอ๋ ๆ ไม่ร้องไห้นะครับ” แอลฟ่ายิ้มให้แล้วก็เอามือมารั้งฉันไปกอด เล่นบ้าอะไรวะงงไปหมดแล้ว อันไหนจริงอันไหนปลอมแยกไม่ออกแล้ว!
“ทำบ้าอะไรฮะ ปล่อย!” ฉันพยายามสะบัดตัวออกแต่ไอ้บ้านี่กลับรัดแน่นกว่าเดิมแล้วก็โคลงตัวฉันเล่น
“มาง้อก็บอกดี ๆ สิ ยิ้มหวาน ๆ ให้สักครั้งก็ไม่มี” แอลฟ่าพูดขึ้นด้วยเสียงทุ้มทำให้ฉันหยุดดิ้น ตกลงเขากำลังเล่นอะไรฉันไม่ไว้ใจแล้วนะ
ไม่รู้ว่าที่จริงแล้วเขากำลังแกล้งงอนฉัน หรือเขากำลังงอนจริง ๆ หรือเขาแค่แกล้งปั่นหัวฉันเพื่อความสนุก ตอนนี้เขาโอ๋ฉันที่กำลังจะร้องไห้เพราะเขาแค่แกล้งคนรัก หรือเขาแกล้งโอ๋ฉันแล้วค่อยเหยียบใจฉันซ้ำกันแน่ งงไหม ถ้างงก็ช่างเถอะค่ะ อย่าไปสนใจเลย ฉันแค่กำลังสับสนการกระทำของเขาว่าตกลงเขาคิดอะไรอยู่ตอนนี้อันไหนจริงอันไหนปลอม!
“ปล่อยฉัน” ฉันพูดขึ้นเสียงนิ่ง ไม่ไหวแล้วอ่ะ เจอเรื่องบ้าบอไม่จบไม่สิ้นหัวใจมันเหนื่อยล้าเกินไปแล้ว
“ไม่ปล่อย” แอลฟ่าบอกแล้วก็กอดฉันแน่นขึ้น
“ไม่ตลกนะแอล” ฉันยังพูดด้วยน้ำเสียงโกรธอยู่เหมือนเดิม ที่จริงอยากตะโกนใส่หน้าด้วยซ้ำ
“แค่แกล้งงอนเอง ที่จริงก็น้อยใจแหละแต่เห็นเธอมาง้อก็หายแล้ว แค่อยากรู้ว่าจะง้อฉันยังไงถ้าเล่นแรงไปขอโทษนะ” แอลฟ่าอธิบายแล้วก็กดจมูกลงที่ผมของฉันเต็มแรง
“ไม่ได้มาง้อ!” แม่งตอนนี้กูโกรธแล้วจริง ๆ อ่ะ ถึงเมื่อกี้จะแค่แกล้งที่เขาพูดจริง ๆ ฉันก็โกรธ มาพูดว่าจะไปนอนห้องผู้หญิงคนอื่นนี่นะ
“แล้วมาทำไรตอนตี 2” เขาพูดอย่างรู้ทันฉันขึ้นมา เออก็รู้หนิรู้แล้วยังสนุกกับการแกล้งฉันอยู่ได้ เกลียดที่สุดเลยคือการโดนแกล้งให้เป็นตัวตลกของคนอื่น
เขายื่นโทรศัพท์ที่เปิดไฟล์วีดีโอเอาไว้เรียบร้อยแล้วมาให้ฉัน
“ฉันไม่อยากดู” ฉันบอกเขาเสียงสั่น ใครจะกล้าดู ใครจะอยากดูคลิปที่ตัวเองโดนข่มเหงกันคะ รู้ไหมว่ามันเหมือนฝันร้ายสำหรับฉันแค่ไหน แล้วรู้ไหมว่าฉันดีใจแค่ไหนตอนที่เขาบอกว่าเขาลบมันไปหมดแล้ว
“ดูเดี๋ยวนี้” แอลฟ่าพูดมาสั้น ๆ แต่มันแฝงไปด้วยน้ำเสียงข่มขู่ทำให้ฉันที่ไม่มีทางเลือกต้องเอื้อมมือสั่น ๆ ไปหยิบโทรศัพท์จากเขามาถือ ฉันนั่งก้มหน้ามองโทรศัพท์ในมืออยู่สักพัก ถ้าดูแล้วคลิปมันจะไม่หลุดใช่ไหม แค่ฉันฝืนใจดูคลิปที่ตัวเองจะโดนข่มขืนแค่แป๊บเดียวแล้วทุกอย่างมันจะจบใช่ไหม
ฉันขยับนิ้วชี้ที่สั่นระริกของฉันไปตรงกลางหน้าจอ ก่อนที่จะตัดสินใจกด Play พร้อมกับน้ำตาที่มันไหลออกมา
“ไอ้แอลฟ่า! ไอ้คนเห็นแก่ตัว ไอ้สำส่อน ไอ้ฟันแล้วทิ้ง ไอ้ผัวเฮงซวย!” เสียงฉันที่นอนเมาละเมออาละวาดตะโกนเสียงดังขึ้นทั้งที่ยังหลับตา ก่อนที่แอลฟ่าจะก้มหน้าลงมาหาฉันแล้วยิ้มบาง ๆ ให้
“ยัยเมียงี่เง่า” แอลฟ่าพูดกับฉันที่นอนละเมอก่อนที่เขาจะกดจมูกลงไปที่แก้มฉัน
“ใครงี่เง่า! เออกูงี่เง่า! แต่เพราะใครล่ะแม่ง!” ฉันตะโกนตอบเขาไปเหมือนคนที่ไม่ได้หลับ สงสัยคงเมาหนักแน่นอน ๆ
“ไอ้ผัวหลายใจ กลับมาทำให้รักแล้วก็ทิ้ง !”
“ใครทิ้ง? ฉันไม่เคยคิดจะทิ้งเธอเลยนะที่รัก” แอลฟ่ากระซิบตอบฉันเบา ๆ แล้วก็จูบลงที่หน้าผากฉันอีกครั้ง ก่อนที่วีดีโอมันจะหยุดเล่นไป
“...” ฉันเงยหน้าที่มีน้ำตาติดอยู่ขึ้นมามองหน้าคนที่ตอนนี้เปลี่ยนสีหน้าจากโหมดซาตานมาเป็นนั่งเอนหลังกำมือเอาไว้หลวม ๆ แล้วเอามันมาปิดที่ปากเพื่อกลั้นหัวเราะแล้วก็มองฉันด้วยสายตาล้อเลียนมีความสุข
“ไอ้แอลฟ่า! มึง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว!