So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว! นิยาย บท 35

สรุปบท EP : 35: So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว!

สรุปตอน EP : 35 – จากเรื่อง So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว! โดย Phat_sara

ตอน EP : 35 ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว! โดยนักเขียน Phat_sara เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

“ไอ้แอลฟ่า! มึง!”

ฉันตะโกนเรียกชื่อแอลฟ่าด้วยความโมโหปนอาย เมื่อกี้ฉันใจเสียมากจนร้องไห้ออกมาเลย แต่พอดูคลิปกลับเป็นคลิปนี้ไปได้ นี่มันเหตุการณ์บ้าบออะไรตอนไหนเนี่ย แล้วดูหน้าเขาตอนนี้สิ หน้าตาโคตรมีความสุข

“จ๋า~ ว่าไง” แอลฟ่าพูดออกมาเสียงหวาน กลั้วไปกับเสียงกลั้นหัวเราะ

“สนุกมากไหม!” ฉันตะคอกถามแล้วก็ปาหมอนอิงใส่หน้าไปเต็มแรง

“ฮ่า ๆๆ โอ๊ย ๆๆ”

“หุบปาก หยุดหัวเราะเดี๋ยวนี้เลยไอ้เลว” ฉันเดินไปกระหน่ำตีเขาเต็มแรง เกลียด! แอลฟ่าก็ปัดมือฉันพัลวัลก่อนที่เขาจะกอดฉันเอาไว้แล้วก็รั้งฉันมานั่งบนตัก

“เลิกโวยวายได้แล้วมิลค์ เสียงแหลมว่ะ” ไอ้บ้านี่มันเอาคางมาเกยไหล่ของฉันไว้แล้วก็บ่นออกมา ยิ่งได้ยินเขาว่าฉันเสียงแหลมฉันยิ่งอยากกรี๊ดใส่หน้า กล้าดียังไงมากวนประสาทฉันไม่หยุด

“ขอโทษนะครับ” แอลฟ่าพูดออกมาเสียงทุ้ม มันเป็นคำพูดเพราะๆ จากปากเขาแค่ไม่กี่ครั้งที่จะพูดออกมา เลยทำให้ฉันที่กำลังเหวี่ยงเหมือนช้างตกมันหยุดนิ่งทันที

“โกรธเหรอ?” แอลฟ่าเห็นฉันนิ่งไปก็ถามพร้อมกับชโงกหน้ามาดู

“ปล่อยฉันจะกลับแล้ว” ฉันพยายามแกะมือแอลฟ่าออกแต่ไอ้บ้านี่รัดฉันแน่นกว่าโซ่ล่ามช้างซะอีก

“เดี๋ยวสิ คุยกันก่อน”

“ถ้าไม่คุยจะเอาคลิปอะไรมาขู่อีกล่ะ” ฉันหันไปถามแอลฟ่าทันที นี่ฉันยังไม่ไว้ใจเขานะคะบอกตรง ๆ ไม่รู้มันจะแกล้งหรือมันจะบ้าขึ้นมาอีก

“ไม่มีแล้วน่า มีคลิปนี้คลิปเดียว”

“เหอะ! แล้วคลิปบ้านั่นล่ะ! อย่ามาโกหกกันอีกนะแอลฟ่า”

“ไม่ได้ถ่ายสักหน่อย ตอนนั้นแค่แกล้งขู่เฉย ๆ” แอลฟ่าบอกแล้วก็ทำหน้าอ้อนใส่ฉัน เหอะ! น่ารักตายแหละไอ้ไบโพล่าร์

“ตอแหล” ฉันหันไปพูดใส่หน้าทันที ไม่ว่าความจริงจะถ่ายหรือไม่ได้ถ่ายไอ้บ้านี่ก็ตอแหลจริง ๆ นั่นล่ะค่ะ ดูจากที่มันแกล้งฉันเมื่อกี้เป็นต้น

ฟอด!

“ด่าผัวแรงระวังโดนกระแทกนะที่รัก” แอลฟ่ากดจมูกลงที่แก้มฉันเต็มแรงแล้วก็พูดกับฉันด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ทำให้ฉันรู้สึกหนักแก้มขึ้นมาทันที ไอ้บ้านี่! กระทงกระแทกอะไรกันล่ะ!

“แล้วตกลงยังไง?” ฉันวกกลับมาที่เรื่องเดิมอีกครั้ง ไม่อยากด่ากับประโยคห่าม ๆ เมื่อกี้ของเขาเพราะมันมีแต่เข้าตัว

“ไม่ได้ถ่ายจริง ๆ ตอนนั้นแค่แกล้งเอาโทรศัพท์มาถือ ใครจะบ้าถ่ายเหตุการณ์เหี้ย ๆ แบบนั้นลงวะ” แอลฟ่าบอกแล้วก็จับฉันให้เอี้ยวตัวมาทางเขา อีมิลค์ก็ยอมทำตาม ไม่รู้ทำไมทั้งที่ตอนนี้เขาไม่ได้กอดแน่นแล้วแท้ ๆ แต่ก็ยังไม่ยอมลงจากตักเขาสักที รู้สึกนั่งสบายอยากนั่งนาน ๆ

“จริงนะ” ฉันย้ำถามเพื่อความแน่ใจ แต่ไม่รู้ว่าจะย้ำทำบ้าอะไรเหมือนกัน ถ้าไอ้บ้านี่มันโกหกมันจะกล้ายอมรับความจริงไหมล่ะมิลค์

“สาบานเลยเอ้า” แอลฟ่าบอกแล้วก็ยกมือขึ้นมาคล้าย ๆ ท่าลูกเสือปฏิญาณตน

“พนมมือ” ฉันบอกเขา แม้จะดูโคตรงมงายแต่พึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์มันดีที่สุดแล้วในเวลานี้

“อ่ะ พนมมือแล้ว ทำไมต่อล่ะ” แอลฟ่าทำตามที่ฉันบอกพร้อมกับกลั้นยิ้ม เขาต้องคิดว่าฉันงมงายบ้าบอจนให้เขามาสาบานแน่นอน แต่ช่างมันค่ะแล้วแต่เขาจะคิดขอเอาที่ฉันสบายใจก็พอ

“พูดตาม ถ้าข้าพเจ้าโกหกขอให้ข้าพเจ้าเป็นโสดโดนหญิงทิ้ง อยากฟันใครก็โดนเมิน ขอให้ข้าพเจ้าเปล่าเปลี่ยวไม่มีผู้หญิงมาให้นอนด้วย แล้วก็ต้องอยู่กับนิ้วมือของตัวเองไปตลอดชีวิต” ฉันบอกให้เขาพูดคำสาบาน คนบ้ากามรักเรื่องบนเตียงเป็นชีวิตจิตใจแบบไอ้บ้าแอลต้องเอาเรื่องนี้มาขู่ถึงจะเอาอยู่

“ห้ามนอกใจนะ” ฉันบอกเขาทั้งที่ยังซุกหน้าลงที่อก

“เคยนอกใจที่ไหนกัน มีแต่นอกกาย ฮ่า ๆๆ โอ๊ย!” แอลฟ่าตอบออกมาพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ ฉันเลยหยิกแขนแรง ๆ ตลกมากไหมไอ้บ้า!

“ไม่มีแล้วน่า มีเมียแล้วจะให้ไปหาเศษหาเลยนอกบ้านทำไม” แอลฟ่าพูดขึ้นด้วยเสียงเบาเหมือนเดิม แต่มันมีความพร่าปนมาด้วยพร้อมกับมือเขาที่เริ่มลูบสะโพกของฉัน

“ใครเมียนาย ปล่อยเลย” ฉันตัดสินใจผละออกจากเขา รู้สึกถึงความผิดปกติของอะไรบางอย่างที่ฉันนั่งทับอยู่ มันเริ่มแปลก ๆ แล้วล่ะ ไอ้บ้าแอล ไอ้ไบโพล่าร์ คุยกันอยู่ดี ๆ มาเป็นบ้าอะไรกับร่างกายอีกแล้วเนี่ย มันเริ่มไม่ปลอดภัยกับฉันแล้ว

“อื้อ~ จะไปไหนครับเมีย” แอลฟ่างอแงทำเสียงไม่พอใจเมื่อฉันเริ่มดิ้นขลุกขลักจะลงจากตักเขา

“ดึกแล้วแอล” ฉันเริ่มหาชวนเปลี่ยนเรื่องเพราะเขากอดฉันแน่นแล้วก็เริ่มกดสะโพกฉันลงไปให้มันไปสัมผัสกับไอ้ท่อนใหญ่ ๆ ของเขา แอลฟ่าเป็นบ้าไบโพล่าร์จริง ๆ นะคะเชื่อฉันเถอะ เขาเปลี่ยนอารมณ์ได้เร็วเกินไป

“ชวนผัวเข้านอนด้วย เมียใครทำไมน่ารักแบบนี้” แอลฟ่าพูดขึ้นเสียงแหบพร่าแล้วก็กดจูบลงที่คอทำฉันสะดุ้งด้วยความรู้สึกสยิว ขนลุกไปทั้งตัว แล้วเขาก็ไซร้มันไปเรื่อย ๆ

“อื้อ~ ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย” ฉันปฏิเสธแล้วก็พยายามเบี่ยงตัวหลบเขาที่พยายามลวนลามฉัน แต่ร่างกายฉันมันเริ่มจะขัดขืนน้อยลงไปเรื่อย ๆ แล้วนี่สิ

“ไปกันเถอะ” อยู่ๆ แอลฟ่าก็พูดขึ้นแล้วดันฉันให้ลุกทั้งที่เมื่อกี้ยังไซร้ฉันอยู่เลยอะไรวะงงไปหมด

“ไม่ต้องทำหน้างงเสียดายอะไรขนาดนั้นหรอกน่า ไปนอนห้องที่รักดีกว่า ห้องนี้มันสกปรก” แอลฟ่าบอกแล้วก็เดินไปหยิบกุญแจรถ แต่ฉันเข้าใจความหมายที่เขาพูดทันที ขอบคุณนะที่คิดถึงความรู้สึกของฉัน

“แล้วไม่มี เอ่อ...ไม่ง่วงแล้วเหรอ” โอ๊ย! อยู่ดี ๆ ฉันก็อยากรู้ว่าเขาไม่มีอารมณ์แล้วเหรอ เพราะเมื่อกี้ไอ้นั่นของเขามันโตขึ้นเรื่อย ๆ แล้วอยู่ดี ๆ เขาก็หยุดมันดื้อ ๆ ดีนะเปลี่ยนคำถามทัน

“บอกตอนไหนว่าง่วง หึ ๆๆ ไม่ต้องห่วงหรอกที่รักไปถึงห้องที่รักเดี๋ยวผัวต่อให้ยันเที่ยงเลย”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว!