สยบรัก นิยาย บท 52

สยบรัก Ep 51

"คุณจะไปไหม ถ้าไม่ไปเอากุญแจรถมาฉันไปเอง" ในขณะที่พูดเธอก็เดินไปที่รถแบบไม่รอ

"ไปครับ" เขาไม่คิดว่าเธอจะกล้าพูดแบบนั้นต่อหน้าตั๊กแตนหรือต่อหน้าใคร ชายหนุ่มรีบล้วงเอากุญแจรถในกระเป๋ากางเกงออกมาเปิดประตูรถ ที่ล็อกด้วยระบบไฟฟ้า

ส่วนตั๊กแตนได้แต่ยืนมองตามท้ายรถที่พวกเขาขับออกไป ด้วยสายตาที่ยากจะบรรยาย อุตส่าห์เอาความดีเข้าสู้กับจั๊กจั่น จนเขามองเห็นและเริ่มพูดคุยเหมือนคนกำลังมีใจให้ แต่อยู่ดีๆ ก็มีผู้หญิงคนนี้โผล่เข้ามาบอกว่าเป็นเมีย

ทั้งสองนั่งรถออกมาด้วยกัน แต่ก็ไม่มีใครเอ่ยปากพูดคุยกับใครก่อน

เขาใช้เวลาขับรถนานพอสมควรก็มาถึง และตอนนี้ตะวันเริ่มคล้อยลงมามากแล้ว

"จอดร้านขายยา" มิลานเอยพูดขึ้นแต่ก็ไม่ได้หันไปมองคู่สนทนาเลย

เขาจอดให้อย่างว่าง่าย แล้วก็ลงรถเดินตามเธอเข้าไป

ในขณะที่กำลังจะซื้อยาหญิงสาวลืมไปเลยว่าไม่ได้กระเป๋าเงินออกมาด้วย "นายเอาเงินมาด้วยไหม"

"เอามา"

"ซื้อยาคุมกำเนิดค่ะ"

เภสัชที่ประจำอยู่ร้านยานั้นก็สอบถามเรื่องตัวยาว่าเธอเคยกินแบบไหนต้องการแบบไหน

"อะไรนะคะ"

"เออ..แผงนั้นฉันกินไปแค่ 2 เม็ดเองค่ะ ไม่ได้พกยามาด้วยก็เลยไม่ได้กินต่อ"

"แล้ว..หยุดไปกี่วันแล้วคะ"

"อาทิตย์กว่าแล้วค่ะ"

"อาทิตย์กว่า?"

พอได้ยาแล้วทั้งสองก็ออกมา ..คำพูดของเภสัชที่พูดไว้ทำให้เธอไม่สบายใจเอามากๆ แต่สวรรค์คงไม่รังแกเธอมากไปกว่านี้แล้วมั้ง

"อยากจะได้อะไรอีกไหม เดี๋ยวพาแวะตลาด"

"ฉันไม่ได้เอาเงินมาด้วย" เธอยังพูดแบบไม่มองหน้าเขา ใจจริงก็ไม่อยากจะพูดเลยด้วยซ้ำ

ชายหนุ่มขับรถไปจอดที่หน้าตลาด แล้วก็ล้วงเอาบัตรกดเงินสดของเขาออกมาส่งให้กับเธอ

หญิงสาวมองมันแบบสงสัยว่าเขาเอาให้เธอทำไม

"อยากได้อะไรก็ซื้อเอา รหัสตามนี้แหละ"

"ไม่" เธอไม่รับบัตรของเขา และก็ไม่มีท่าทีว่าจะสนใจ

"แล้วแต่นะถ้ากลับไปแล้วอยากจะได้ก็ไม่ได้แล้วนะ" ว่าแล้วชายหนุ่มกำลังจะเก็บบัตร แต่ถูกเธอคว้ามาก่อน เพราะยังมีอีกหลายอย่างที่อยากจะซื้อให้พ่อและแม่ ..ถ้ารู้ว่าจะได้ออกมาแบบนี้คงเอาเงินของตัวเองออกมาด้วยแล้ว

หญิงสาวซื้อของที่จำเป็น และก็ของบำรุง ให้พ่อกับแม่ไว้ทาน เพราะมาอยู่ที่นี่พวกท่านทำงานหนัก

พอได้ทุกอย่างครบ เขาก็พาเธอกลับ กว่าจะกลับมาถึงหมู่บ้านตะวันก็ลับขอบฟ้าไปแล้ว

"ไปไหนกันมาค่ำมืด" เสกสรรเห็นรถของเพื่อนมาจอดก็เลยเดินออกมาดู

"มาช่วยกูยกของหน่อย"

"กูเป็นเพื่อนนะไม่ใช่ทาส..ใช้กูยิ่งกว่าทาส" กว่าจะซ่อมบ้านของเธอเสร็จกลับมาเพื่อนพาเมียไปช้อปปิ้งเฉยเลย

"เออน่า มึงไม่เห็นหรือไงของเยอะแยะ" ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น มิลานยกเอาของเท่าที่จะยกได้

"ทำเป็นเก่งไปได้" เขารีบเดินมาแย่งออกจากมือของเธอ

พอเขาไม่ให้ถือของช่วย เธอก็เลยรีบเดินนำหน้ามา โชคดีที่ยังไม่มืดมากพอจะเห็นทางเดินอยู่บ้าง

"นั่นไงมากันแล้ว" เสียงของผู้เป็นแม่พูดขึ้นเมื่อเห็นลูกสาวกลับมา

"ทำไมไปทั้งวันเลยพ่อกับแม่กำลังเป็นห่วง ไหนบอกว่าจะไปเอาของที่รถ..ทำไมอยู่จนค่ำมืดปานนี้ล่ะ"

"ลูกเข้าไปซื้อของในเมืองด้วยค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้บอกพ่อกับแม่ก่อน"

"แล้วได้อะไรมาอีกละเนี่ยเยอะแยะเลย" ดุจดาวเดินไปดูของที่ลูกสาวซื้อมา

..ส่วนมากของที่ซื้อจะเป็นอาหารแห้งหรือแบบกระป๋อง เพราะที่นี่ไม่มีตู้เย็น

พอหญิงสาววางของได้ เธอก็เดินไปที่เตาไฟ เพื่อที่จะหุงข้าว