สยบรัก นิยาย บท 52
สรุปบท บทที่ 51: สยบรัก
สรุปตอน บทที่ 51 – จากเรื่อง สยบรัก โดย ชะนีติดมันส์
ตอน บทที่ 51 ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง สยบรัก โดยนักเขียน ชะนีติดมันส์ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
สยบรัก Ep 51
"คุณจะไปไหม ถ้าไม่ไปเอากุญแจรถมาฉันไปเอง" ในขณะที่พูดเธอก็เดินไปที่รถแบบไม่รอ
"ไปครับ" เขาไม่คิดว่าเธอจะกล้าพูดแบบนั้นต่อหน้าตั๊กแตนหรือต่อหน้าใคร ชายหนุ่มรีบล้วงเอากุญแจรถในกระเป๋ากางเกงออกมาเปิดประตูรถ ที่ล็อกด้วยระบบไฟฟ้า
ส่วนตั๊กแตนได้แต่ยืนมองตามท้ายรถที่พวกเขาขับออกไป ด้วยสายตาที่ยากจะบรรยาย อุตส่าห์เอาความดีเข้าสู้กับจั๊กจั่น จนเขามองเห็นและเริ่มพูดคุยเหมือนคนกำลังมีใจให้ แต่อยู่ดีๆ ก็มีผู้หญิงคนนี้โผล่เข้ามาบอกว่าเป็นเมีย
ทั้งสองนั่งรถออกมาด้วยกัน แต่ก็ไม่มีใครเอ่ยปากพูดคุยกับใครก่อน
เขาใช้เวลาขับรถนานพอสมควรก็มาถึง และตอนนี้ตะวันเริ่มคล้อยลงมามากแล้ว
"จอดร้านขายยา" มิลานเอยพูดขึ้นแต่ก็ไม่ได้หันไปมองคู่สนทนาเลย
เขาจอดให้อย่างว่าง่าย แล้วก็ลงรถเดินตามเธอเข้าไป
ในขณะที่กำลังจะซื้อยาหญิงสาวลืมไปเลยว่าไม่ได้กระเป๋าเงินออกมาด้วย "นายเอาเงินมาด้วยไหม"
"เอามา"
"ซื้อยาคุมกำเนิดค่ะ"
เภสัชที่ประจำอยู่ร้านยานั้นก็สอบถามเรื่องตัวยาว่าเธอเคยกินแบบไหนต้องการแบบไหน
"อะไรนะคะ"
"เออ..แผงนั้นฉันกินไปแค่ 2 เม็ดเองค่ะ ไม่ได้พกยามาด้วยก็เลยไม่ได้กินต่อ"
"แล้ว..หยุดไปกี่วันแล้วคะ"
"อาทิตย์กว่าแล้วค่ะ"
"อาทิตย์กว่า?"
พอได้ยาแล้วทั้งสองก็ออกมา ..คำพูดของเภสัชที่พูดไว้ทำให้เธอไม่สบายใจเอามากๆ แต่สวรรค์คงไม่รังแกเธอมากไปกว่านี้แล้วมั้ง
"อยากจะได้อะไรอีกไหม เดี๋ยวพาแวะตลาด"
"ฉันไม่ได้เอาเงินมาด้วย" เธอยังพูดแบบไม่มองหน้าเขา ใจจริงก็ไม่อยากจะพูดเลยด้วยซ้ำ
ชายหนุ่มขับรถไปจอดที่หน้าตลาด แล้วก็ล้วงเอาบัตรกดเงินสดของเขาออกมาส่งให้กับเธอ
หญิงสาวมองมันแบบสงสัยว่าเขาเอาให้เธอทำไม
"อยากได้อะไรก็ซื้อเอา รหัสตามนี้แหละ"
"ไม่" เธอไม่รับบัตรของเขา และก็ไม่มีท่าทีว่าจะสนใจ
"แล้วแต่นะถ้ากลับไปแล้วอยากจะได้ก็ไม่ได้แล้วนะ" ว่าแล้วชายหนุ่มกำลังจะเก็บบัตร แต่ถูกเธอคว้ามาก่อน เพราะยังมีอีกหลายอย่างที่อยากจะซื้อให้พ่อและแม่ ..ถ้ารู้ว่าจะได้ออกมาแบบนี้คงเอาเงินของตัวเองออกมาด้วยแล้ว
หญิงสาวซื้อของที่จำเป็น และก็ของบำรุง ให้พ่อกับแม่ไว้ทาน เพราะมาอยู่ที่นี่พวกท่านทำงานหนัก
พอได้ทุกอย่างครบ เขาก็พาเธอกลับ กว่าจะกลับมาถึงหมู่บ้านตะวันก็ลับขอบฟ้าไปแล้ว
"ไปไหนกันมาค่ำมืด" เสกสรรเห็นรถของเพื่อนมาจอดก็เลยเดินออกมาดู
"มาช่วยกูยกของหน่อย"
"กูเป็นเพื่อนนะไม่ใช่ทาส..ใช้กูยิ่งกว่าทาส" กว่าจะซ่อมบ้านของเธอเสร็จกลับมาเพื่อนพาเมียไปช้อปปิ้งเฉยเลย
"เออน่า มึงไม่เห็นหรือไงของเยอะแยะ" ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น มิลานยกเอาของเท่าที่จะยกได้
"ทำเป็นเก่งไปได้" เขารีบเดินมาแย่งออกจากมือของเธอ
พอเขาไม่ให้ถือของช่วย เธอก็เลยรีบเดินนำหน้ามา โชคดีที่ยังไม่มืดมากพอจะเห็นทางเดินอยู่บ้าง
"นั่นไงมากันแล้ว" เสียงของผู้เป็นแม่พูดขึ้นเมื่อเห็นลูกสาวกลับมา
"ทำไมไปทั้งวันเลยพ่อกับแม่กำลังเป็นห่วง ไหนบอกว่าจะไปเอาของที่รถ..ทำไมอยู่จนค่ำมืดปานนี้ล่ะ"
"ลูกเข้าไปซื้อของในเมืองด้วยค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้บอกพ่อกับแม่ก่อน"
"แล้วได้อะไรมาอีกละเนี่ยเยอะแยะเลย" ดุจดาวเดินไปดูของที่ลูกสาวซื้อมา
..ส่วนมากของที่ซื้อจะเป็นอาหารแห้งหรือแบบกระป๋อง เพราะที่นี่ไม่มีตู้เย็น
พอหญิงสาววางของได้ เธอก็เดินไปที่เตาไฟ เพื่อที่จะหุงข้าว
"ขอโทษที่มารบกวน ขอกุญแจรถหน่อยลืมของ"
พอได้ยินเสียงที่คุ้นหูเท่านั้นแหละ ทุกคนต่างก็หันไปมองพร้อมกัน
"มิลาน" เหนือตะวันรีบลุกขึ้นแล้วขยับออกจากผู้หญิงที่นั่งเบียดเขาอยู่
มือเรียวยื่นไปตรงหน้าเพื่อขอกุญแจรถ ด้วยใบหน้าที่เมินเฉยเหมือนไม่คิดอะไรกับภาพที่เห็น ..แต่ใบหน้าแบบนี้แหละมันยิ่งทำให้ชวนขนหัวลุก
"มิลานจะเอาอะไร" เขารีบเดินไปเปิดรถให้เธอ
"ยาคุม" ถึงแม้ว่าเธอจะพูดไม่แรงแต่คนที่อยู่ตรงนั้นก็ได้ยินหมด ..ลืมอะไรไม่ลืมดันลืมยาคุมที่ต้องกิน พอได้ยาแล้วเธอก็รีบเดินออกมาแบบไม่สนใจ
"กูกลับก่อนนะเว้ย" เหนือตะวันรีบเดินตามหลังเธอมา
"ค่อยๆ เดินก็ได้เดี๋ยวหกล้ม" เดินพ้นหมู่บ้านออกมาแล้ว..และแถวนี้ก็มืดมาก
"ไม่กินต่อแล้วเหรอ ตามมาทำไม" หญิงสาวหยุดแล้วค่อยๆ หันกลับมาในความมืด
"หึงเหรอ" ได้ฟังน้ำเสียงของเธอแทนที่เขาจะหวาดหวัน..แต่ใบหน้ากับมีรอยยิ้มขึ้นมา
มิลานไม่พูดอะไร ได้แค่กัดฟันไว้ ..ตอนนี้เธอเองก็ยังไม่รู้ว่าเป็นอะไร ทำไมถึงโมโหได้ขนาดนี้เมื่อเห็นเขาอยู่กับตั๊กแตน ทั้งๆ ที่ ภาพแบบนี้ไม่ใช่ว่าเธอเพิ่งเคยเห็นสักหน่อย
"กรี๊ดด" จังหวะที่หันกลับไปเธอก้าวพลาด เกือบล้มลงไปที่ทุ่งนาของชาวบ้าน ซึ่งเก็บเกี่ยวเรียบร้อยแล้ว และตอฟางมันก็แหลมมาก ชายหนุ่มรีบรับเธอไว้แต่ทั้งสองก็พลาดล้มลงไปพร้อมกันอยู่ดี
"เจ็บไหม" ถึงแม้ว่าเขาจะทิ้งตัวลงไปก่อน แต่ตอฟางอาจจะเสียดสีผิวเธอด้วย
"ปล่อย!"
"ไม่"
"บอกให้ปล่อยไง! ไม่รีบไปสานสัมพันธ์กับเธอคนนั้นแล้วเหรอ!!"
"อยากจะสานสัมพันธ์กับเธอคนนี้มากกว่า" ว่าแล้วมือหนาก็กดท้ายทอยหญิงสาวให้โน้มลงมาแนบกับริมฝีปากหนาของเขา
"อืม! ปล่อยนะไอ้เหนือนรกบ้า!" หญิงสาวพยายามเม้มริมฝีปากไว้ไม่ให้เขาลุกล้ำเข้ามาได้
"ชอบจังเหนือนรกเนี่ย ได้ยินทีไรต้องเสียวทุกครั้ง" ว่าแล้วเขาก็ใช้แรงที่มีกดท้ายทอยของเธอลงมาบดขยี้ริมฝีปากจูบ..
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สยบรัก