???? ตอนนี้ไม่รู้ว่าผลออกมาเป็นยังไง แค่มิลานกลั้นขำได้ก็ถือว่าดีมากเท่าไรแล้ว ที่เขาเอาไปอมไว้ในปากแบบนั้น
"แล้วมาวัดไข้อะไรกันตรงนี้"
"วันนี้คุณพ่อกับคุณแม่กลับมาเร็วนะครับ" ชายหนุ่มแกล้งพูดไปเรื่องอื่น และค่อยๆ จับที่วัดไข้ ไม่ใช่สิ..จับที่ตรวจครรภ์ออกมาจากปากแล้วก็เอายัดเข้าไปไว้ในกระเป๋ากางเกง
"กลับเร็วตรงไหน อีกนิดเดียวก็จะไม่เห็นทางเดินแล้ว" ภูธรพูดพร้อมกับเอาของที่ถือมาด้วยไปวางไว้
"ถ้างั้นผมกลับก่อนนะครับ" พูดจบเขาก็เดินกลับมาที่บ้านของตัวเอง พอมาถึงมือหนาก็ล้วงเอาสิ่งที่ยัดเข้าไปไว้ในกระเป๋ากางเกงออกมาดู
"สองขีด??!!" เขาจำได้แม่นเลยที่คนขายบอกว่าถ้ามันขึ้นสองขีดหมายถึงว่าแฟนของเขากำลังตั้งครรภ์ ชายหนุ่มเงยหน้ามองไปที่บ้านหลังนั้น เห็นเธอกำลังก้มๆ เงยๆ อยู่ที่บ่อน้ำ
"หำอยู่นี่เองเหรอลุงว่าจะ....เอ้าา มันจะรีบไปไหนของมัน" ลุงพงษ์ได้แต่มองตามหลังหลานชายที่รีบวิ่งไปบ้านหลังนั้น
"ทำอะไรของเธอ"
"นายมาทำไม" ได้ยินเสียงของเขาเธอก็รีบหันไปมองที่บันได กลัวว่าพ่อจะลงมาเร็ว เพราะท่านแค่ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
"เอาเชือกมานี่"
"ฉันทำเองได้"
"ทำเองได้ยังไงเอามา" เขาแย่งเชือกมาจากมือของเธอแล้วก็สาวน้ำขึ้นมาให้
พอเขาตักน้ำใส่ถังจนเต็ม มิลานกำลังจะมาหิ้วไปใส่ตุ่ม แต่เหนือตะวันก็ห้ามไว้อีกครั้ง
ชายหนุ่มหิ้วน้ำมาเทใส่ตุ่มรอบที่สาม พ่อของเธอก็ลงมาเพราะยังไม่ได้ทานข้าวเย็นกัน
แต่เขาก็ไม่สนใจยังตักน้ำให้เธอต่อจนเต็มตุ่ม
"ไอ้หนุ่มคนนี้มันขยันดีนะคุณ"
"ใครเขาก็ทำได้แค่ตักน้ำ"
มิลานถึงกับหันไปมองหน้าของผู้เป็นพ่อ ..นี่ขนาดท่านยังไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ถ้ารู้อะไรมันจะเกิดขึ้น
พอทำเสร็จเขาก็เห็นว่าไม่มีอะไรที่หนักอีก เหนือตะวันก็เลยเดินออกมาพร้อมกับถังที่ใช้สำหรับตักน้ำ ถ้าทิ้งมันไว้ที่บ่อเธอคงจะตักมันอีกแน่
หญิงสาวเดินมาดูว่าเขาเอาไปทำไม สายตามองต่ำลงไปเห็นข้อความที่เขาใช้ถ่านไฟดำๆ เขียนไว้ข้างบ่อน้ำ มิลานรีบหาอะไรมาลบรอยที่เขาเขียนออก เพราะกลัวว่าพ่อจะมาเห็น
21 : 00 น. ถ้าเป็นกรุงเทพฯก็คงจะยังไม่ดึก แต่ที่นี่แค่ทุ่มหรือสองทุ่มก็ดึกมากแล้ว และเวลานี้พ่อกับแม่ของเธอก็นอนหลับไปแล้ว เพราะทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน ส่วนลูกสาวค่อยๆ ย่องลงมาข้างล่าง
"อุ๊ย" หญิงสาวตกใจเท้ายังไม่ถึงพื้นเลยก็ถูกใครบางคนคว้าเข้าไปกอด "นายนัดลงมามีอะไร" ใช่แล้วข้อความที่เขาเขียนไว้ ก็คือให้เธอลงมาหาตอนที่พ่อของเธอหลับไปแล้ว
"อะไร" มิลานมองดูว่าเขายื่นอะไรมาให้
"ก็ที่วัดไข้น่ะสิ พูดผิด..ที่ตรวจครรภ์" เขายังเอามันไว้ในกระเป๋ากางเกง และก็ส่งมันให้เธอดู
ถึงแม้ว่าจะไม่มีแสงไฟ แต่ก็ยังพอมีแสงจากดวงดาวและดวงจันทร์ให้เห็นอยู่บ้าง
"มันคงจะคลาดเคลื่อนตอนที่นายอมมันเข้าไป" เธอไม่อยากจะยอมรับว่าตัวเองกำลังท้อง เพราะเห็นได้ชัดว่ามันขึ้นสองขีด
"พรุ่งนี้เราจะไปตรวจที่โรงพยาบาลกัน"
"ก็ฉันไม่ชอบหน้านายไง ฉันเกลียดนาย รู้หรือยัง" ทำไม..แค่คำว่ารักคำเดียวมันพูดยากมากนักหรือไง ถ้าไม่รักกันก็ไม่ต้องมาทำเป็นอยากรับผิดชอบเลยเพราะนั่นมันเป็นแค่ความสงสาร
เขาไม่คิดเลยว่าสิ่งที่เธอพูดมาเพราะเธอน้อยใจ แต่ชายหนุ่มกลับคิดว่าเธอพูดออกมาจากความรู้สึกของเธอจริงๆ ก็คงเป็นแบบนั้น ใครจะมารักชอบผู้ชายที่ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ แถมบังคับขู่เข็ญ ทำไม่ดีด้วยสารพัด
มิลานได้แต่มองตามหลังผู้ชายที่กำลังเดินไปในความมืด ร่างบางทรุดลงตรงบันได เธอไล่เขาทุกครั้งที่เขาเข้ามาใกล้ แต่ทุกครั้งเขาก็ไม่ไป แต่นี่เธอยังไม่ได้ไล่เลยแต่เขาไปแล้ว
เช้าวันต่อมา..
ท่อน้ำประปาได้ต่อมาจนถึงบ้านสามหลังที่อยู่ปลายนา เป็นที่เรียบร้อย และช่างยังต่อก๊อกน้ำให้ทุกจุด เธอก็แปลกใจ เพราะมันไม่ใช่หน้าที่ของช่างประปาสักหน่อย แต่หญิงสาวก็ได้แต่ขอบคุณ เพราะจะจ่ายเงินเขาก็ไม่รับกัน
วันนี้ทั้งวันไม่เห็นเขาแม้แต่เงา เธอแอบมองไปดูที่บ้านหลังนั้น ก็ไม่เห็นมีใครอยู่ เพราะป้ากับลุงไปที่สวนผักพร้อมพ่อกับแม่
จนบ่ายคล้อย..และล่วงเลยไปถึงตะวันตกดินก็ยังไม่เห็น
"น้ำประปาเข้ามาถึงบ้านเราแบบนี้ก็ดีนะ" พ่อกับแม่พูดคุยกันในระหว่างที่กำลังอาบน้ำร่วมกันอยู่ มันเป็นห้องน้ำที่กว้างมาก เพราะอาบตรงลานบ้านนั้นเลย
"ลูกทำกับข้าวเสร็จแล้ว วันนี้ทำไว้เยอะ เดี๋ยวลูกจะเอาไปส่งป้ากับลุงก่อนนะคะ คุณพ่อกับคุณแม่ทานไปก่อนเลยนะ" หัวใจของเธอเริ่มโหยหา เมื่อไม่เห็นเขามาทั้งวัน หญิงสาวถือหม้อแกงเดินตามคันนาที่เชื่อมต่อระหว่างบ้านของเธอกับบ้านของเขาแบบระวัง..จนมาถึง
"ไม่น่าต้องลำบากเลย ป้าก็เพิ่งทำกับข้าวเสร็จ"
"ไม่ได้ลำบากหรอกค่ะ" ในขณะที่พูดกับป้าแต่สายตาของเธอมองไปรอบๆ
"มันไม่อยู่หรอก เห็นกินเหล้าอยู่กับเพื่อนในหมู่บ้าน" พอพูดไปแล้ว ป้าถึงคิดได้ว่าไม่น่าจะพูดเลย ปากไวไปหน่อย
"กินเหล้างั้นเหรอคะ" ในขณะที่เธอเป็นทุกข์ใจทั้งวัน เขายังมีอารมณ์ไปนั่งกินเหล้ากับเพื่อนอย่างนั้นเหรอ ข้างกายคงจะมีผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่ล่ะสิ ..ตายเป็นตาย วันนี้ถ้าเห็นผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่ข้างๆ ได้มีเรื่องกันแน่ จะเรียกว่าเลือดขึ้นหน้าก็ว่าได้ หญิงสาวรีบเดินมุ่งหน้าเข้าไปในหมู่บ้านทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สยบรัก