ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว นิยาย บท 16

“เหตุใดจึงเป็นแม่ทัพใหญ่เจิ้งเต๋อ?!”

เมื่อได้ยินชื่อนี้ บนใบหน้าของทุกคนก็ปรากฏความตกตะลึง!

แม่ทัพใหญ่เจิ้งเต๋อเย่โส่วเจียง เป็นแม่ทัพระดับสูงผู้รักษาการณ์ด่านประจิม

มีสถานะและตำแหน่งไม่ด้อยไปกว่าแม่ทัพใหญ่อู่เวยกวนเจิ้นซานเลย!

การให้คนระดับนี้ออกมาประลองกับกองคาราวานสินค้าหนานหยาง

นี่หมายความว่าอย่างไร ยังจะนับเป็นการประลองกระชับมิตรได้อีกหรือ?

ทุกคนล้วนมองออกว่า นี่คือการที่ฮ่องเต้เฉียนทำประชดฉินหมิง!

“ฝ่าบาท กระหม่อมขึ้นไป เกรงว่าจะไม่เหมาะสมกระมัง”

“มีอะไรไม่เหมาะสมหรือ?”

ฮ่องเต้เฉียนทรงแค่นเสียงเย็น แสดงสีพระพักตร์ไม่พอพระทัย

สีหน้าของเย่โส่วเจียงเปลี่ยนไปมาหลายครั้ง สุดท้ายก็ไม่อาจขัดพระทัยฮ่องเต้เฉียนได้

จึงทำได้เพียงมองไปยังฉินหมิงอย่างขออภัย แล้วเอ่ยปากอย่างจนใจ

“กองคาราวานสินค้าหนานหยางโปรดชี้แนะ”

เบื้องล่าง เฉินซื่อเม่าและเฉียนไฉส่ายหน้าอย่างจนปัญญา

เมื่อเย่โส่วเจียงขึ้นเวทีแล้ว ฉินหมิงก็หมดโอกาสที่จะชนะการประลองครั้งนี้ไปอย่างสิ้นเชิง

เย่โส่วเจียงเป็นใครกัน?

นั่นคือผู้ที่ได้รับการขนานนามในสนามรบว่าสามารถต่อกรกับศัตรูได้นับหมื่น!

ความดีความชอบในการพิชิตศัตรู การนำทัพบุกทะลวงค่ายศัตรู และความดีความชอบอื่น ๆ อีกนับไม่ถ้วน!

กองคาราวานสินค้าหนานหยางจะเก่งกาจเพียงใด ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีผู้ใดสามารถเอาชนะเย่โส่วเจียงได้

ฉินหมิงเงียบไป

สายตาของขุนนางทั้งหลายในตอนนี้ล้วนจับจ้องมาที่ร่างของเขา

รอคอยให้เขาลงมือ

หากไม่มีอะไรผิดพลาด ครั้งนี้ฉินหมิงย่อมส่งฉางไป๋ซานลงสนามอย่างแน่นอน

แต่ฉางไป๋ซานถึงแม้จะแข็งแกร่ง แล้วจะนำไปเปรียบเทียบกับเย่โส่วเจียงได้อย่างไร?

ความขุ่นเคืองที่เกาะกุมอยู่บนใบหน้าของเซียวซูเฟย ในวินาทีนี้ก็ได้ผ่อนคลายลงหลายส่วน

ฮ่องเต้เฉียนก็ทรงจ้องมองฉินหมิงอย่างเย็นชาเช่นกัน

พระองค์อยากจะเห็นว่า บุตรชายผู้มีความคิดเป็นของตนเองมาโดยตลอดผู้นี้ ตอนนี้จะตัดสินใจเช่นไร?

ฉางไป๋ซานรีบเดินมาอยู่ข้างกายฉินหมิง กล่าวเสียงเบาว่า

“องค์ชาย คุณหนูกวนไม่มีทางชนะ ให้ข้าขึ้นไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อเผชิญกับสายตาของทุกคน ฉินหมิงเพียงแค่จิบชาตรงหน้าอย่างเรียบเฉย แล้วหันหน้าไปมองกวนเยว่

“ข้าจำได้ว่า... แม่ทัพเย่กับค่ายทหารอู่เวยนั้นมีความสัมพันธ์ที่ไม่ตื้นเขินเลย”

“ใช่เพคะ มีอะไรหรือ?”

กวนเยว่เอ่ยถามด้วยความสงสัย

ฉินอ๋องผู้นี้ช่างเจ้าชู้เกินไปแล้ว

ขุนนางหลายร้อยคน ประกอบกับตัวแทนจากกองคาราวานสินค้าหนานหยางอีกหลายสิบคนก็อยู่ที่นี่

เขากลับจับมือหญิงสาวแล้วทำท่าทางอ่อนหวานขึ้นมาอีก

นี่... ช่างรู้จักเล่นเสียจริง

“ฉินอ๋อง โปรดส่งคนมาเถิดพ่ะย่ะค่ะ”

เย่โส่วเจียงรอมาเป็นเวลานานแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากเร่ง

ฉินหมิงพยักหน้า

กวนเยว่รีบเดินขึ้นไปข้างหน้า

เมื่อเห็นเช่นนั้น ทุกคนต่างก็สงสัยอย่างยิ่ง

เย่โส่วเจียงก็ขมวดคิ้วแล้วเอ่ยขึ้น

“เสี่ยวเยว่ เจ้าขึ้นมาก่อความวุ่นวายอะไร!”

“ท่านอาเย่ ข้าต้องการจะชนะ ท่านโปรดชี้แนะด้วย”

สายตาของกวนเยว่แน่วแน่ กล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

เย่โส่วเจียงกลับไม่สนใจนาง

สายตากลับจับจ้องไปที่ร่างของฉินหมิง

“องค์ชาย ท่านจำเป็นต้องใช้ลูกไม้สกปรกเช่นนี้ด้วยหรือ?”