ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1832

หมัดที่ยิ่งใหญ่อหังการหยุดลงตรงหน้าเยี่ยนจ้าวเกอ มองไปเหมือนมารสวรรค์บรรพกําเนิดหยุดออกหมดเอง แต่คนที่มีพลังสายตามองออกว่า นั่นความจริงถูกเมฆาไร้ขอบเขต บรรพกําเนิดโกลาหลที่หดลงเป็นจุดเดียวของเยี่ยนจ้าวเกอกันไว้ จุดที่งดงามไร้ขอบเขต ยากนิยาม ยากบรรยาย ยากหยั่งประมาณ อดีต อนาคต หยินหยาง ความเย็นความร้อน ความช้าความเร็ว บนล่าง หน้าหลัง เริ่มต้นสิ้นสุด…ทุกอย่างต่างไม่คงอยู่ เหลือเพียงจุดนั้น จุดเริ่มแรกสุด จุดจบท้ายสุด หมื่นเรื่องราวหมื่นวัตถุตย่อมมีจุดเริ่มของตัวเอง หมื่นเรื่องราว หมื่นวัตถุย่อมจบลงเพราะมันด้วย จุดที่สร้างทุกสิ่ง กลับทําลายทุกสิ่งเช่นกัน มารสวรรค์บรรพกําเนิดที่หน้าตาเหมือนจักรพรรดิจื่อเวยมอง เยี่ยนจ้าวเกออย่างเย็นชา

กําปั้ นของมันวินาทีนี้คล้ายกลายเป็นความโกลาหล เปลี่ยนแปลง ให้กําเนิดหมื่นเรื่องราวหมื่นวัตถุ เก็บหมื่นเรื่องราวหมื่นวัตถุ กลับ ทําลายล้างหมื่นเรื่องราวหมื่นวัตถุเช่นกัน

กําปั้ นของมารสวรรค์บรรพกําเนิดกดอัดจุดที่เปลี่ยนมาจากเมฆา ไร้ขอบเขตบรรพกําเนิดโกลาหล กดดันใส่เยี่ยนจ้าวเกอ

ขณะเดียวกันการโจมตีของ พระศรีอริยเมตไตรยและมารสวรรค์ไร้ พันธนา ก็บรรลุถึงด้านหน้าเยี่ยนจ้าวเกอเหมือนกัน

บัวขาวร่อนลง แท่นบัวขนาดมหึมา เหมือนกับประกอบจากบัวขาว ที่ค่อนข้างเล็กนับไม่ถ้วน

ทะเลดอกบัวขาวรวมตัวกันเป็นแท่นบัวเก้ากลีบ คล้ายรองรับฟ้า ดินได้

ในบัวขาวทุกดอกนั่งไว้ด้วยพุทธะสีทององค์หนึ่ง

พุทธะทุกองค์ที่นี่ ต่างเป็นพระศรีอาริย์ที่สาวกหนึ่งคนในแดน สุขาวดีบัวขาวอธิษฐานในความคิด สภาพแตกต่างกันไป

สาวกจํานวนนับไม่ถ้วน เกิดแสงพุทธะพลังศรัทธานับไม่ถ้วน แสดงพุทธะนับไม่ถ้วน นั่งอยู่บนดอกบัวเหลือคณานับ จากนั้นรวมตัว

ผนึกเชื่อมกลายเป็นพระเมตไตรยขนาดมหึมาที่ยักษืใหญ่เหลือ ประมาณ คล้ายเติมเต็มธรรมชาติทั้งหมด

พระศรีอริยเมตไตรยแสดงร่างจริงที่นี่ กางฝ่ามือพุทธขนาด มโหฬาร คว้ามาใส่เยี่ยนจ้าวเกอ

อีกด้านหนึ่งมีมารสวรรค์ไร้พันธนา แขนแปดข้างรวมกันด้านหน้า ทรวงอกของตัวเองจากแปดทิศทาง ฝ่ามือล้วนหันหากัน รวมกัน กลายเป็นกรอบ

ใจกลางฝ่ามือทั้งแปดของมันเกิดกระจกไร้รูปร่างใบหนึ่ง

บนกระจกมีแสงสว่างไร้สิ้นสุดไร้ประมาณรวมตัว

จากนั้นแสงสว่างที่รวมตัวเหล่านี้ผนึกเชื่อมเป็นแสงกระจกลําหนึ่ง ส่องยิงใส่เยี่ยนจ้าวเกอ

ถึงแม้คนหนึ่งบําเพ็ญเส้นทางนอกรีตพลังศรัทธา คนหนึ่งหลัง ประสบมหาภัยยังมิอาจฟื้ นกลับสู่สภาพสุดยอดในอดีตได้

แต่ว่าผู้ยิ่งใหญ่ระดับมรรคาสองคนเช่นพระศรีอริยเมตไตรยกับ มารสวรรค์ไร้พันธนาร่วมมือกัน ความยิ่งใหญ่ของอานุภาพ ยังทําให้คน ครั่งคราม ยากต้านความแหลมคม

บวกกับมารสวรรค์บรรพกําเนิด สามเจ้ามรรคาลงมือพร้อมกัน โค่นล้มธรรมชาติได้ง่ายดาย

เยี่ยนจ้าวเกอกลับไม่มองพวกเขาสามคน

ศีรษะเยี่ยนจ้าวเกอพลันปรากฏเจดีย์องค์หนึ่ง

ปราณเหลืองดําฟ้าดินที่เหมือนงูมังกรยิ่งใหญ่ไพศาลพันหมื่นตัว ห้อยลงจากบนเจดีย์ ปกคลุมร่างเยี่ยนจ้าวเกอ

เจดีย์หมุนขึ้นมา ปราณเหลืองดําฟ้าดินกันการโจมตีของพระศรี อริยเมตไตรยและมารสวรรค์ไร้พันธนาสองเจ้ามรรคาไว้หมด ทําให้ เยี่ยนจ้าวเกอไม่บาดเจ็บแม้แต่เส้นขน

มิใช่เงาลวงของเจดีย์ที่เปลี่ยนมาจากปราณเหลืองดําฟ้าดินหลิง หลงวรยุทธ์หลังกําเนิดแห่งคัมภีร์เต๋า หากเป็นเจดีย์เหลืองดําฟ้าดินหลิง หลงที่แท้จริงอย่างเหล่าจวิน!

หมื่นวิชายากทําร้าย ไม่จํากัดเพราะวัตถุ

ฝ่ามือพุทธขนาดยักษ์กระแทกกับปราณเหลืองดําฟ้าดินที่บิดเร่า ราวงูมังกร

ไม่อาจทําลายปราณเหลืองดําฟ้าดิน ตัวมันกลับค่อยๆ พังทลาย สลายหาย

ฝ่ามือพุททสูญหาย เผยถุงผ้าใบหนึ่งที่ซ่อนอยู่ด้านใน

ถุงวิเศษใบนี้ เป็นท่าไม้ตายที่แท้จริงของพระศรีอริยเมตไตรย ซ่อน อยู่ใต้ฝ่ามือพุทธ

เดิมคํานวณไว้รอแล้วว่าเยี่ยนจ้าวเกอโต้ตอบทําลายฝ่ามือพุทธ ถุง วิเศาแสดงผลได้ มอบการโจมตีกะทันหันให้เยี่ยนจ้าวเกอ

มิคาดเยี่ยนจ้าวเกอไม่รับกระบวนท่า เจดีย์เหลืองดําฟ้าดินหลิง หลงตั้งบนหัว การคํานวณมากมายของพระศรีอริยเมตไตรยพลันเสีย เปล่าทั้งหมด

ท่านยังทําลายการป้องกันของเจดีย์สี่เหลี่ยมนั้นไม่ได้ เหลือแต่ ความกระอักกระอ่วน

แสงกระจกของมารสวรรค์ไร้พันธนาถูกเจดีย์เหลืองดําฟ้าดินหลิง หลงต้านไว้เช่นกัน