ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1831

ถึงแม้จะอยากให้มารสวรรค์ไร้รูปจุติอย่างแท้จริงมาก แต่ต่อให้อา มิตาภพุทธเจ้ามรณะภาพ การจุติของมารสวรรค์ไร้รูปก็จําเป็นต้องบ่ม ในโลก

น�าไกลไม่แก้ไขไฟใกล้ ฉากเหตุการณ์นี้ มารสวรรค์บรรพกําเนิดได้ แต่ปล่อยเรื่องกลุ้มรุมอามิตาภพุทธเจ้าชั่วคราว สนใจตรงหน้าก่อน

ไม่อย่างนั้น ไม่รอมารสวรรค์ไร้รูปจุติ มันกับมารสวรรค์ไร้พันธนา อาจจะตายด้วยน�ามือคนอื่นก่อน!

กษัตริย์บูรพาไท่อี้กับพระศรีอริยเมตไตรยจะกลุ้มรุมอามิตาภพุทธ เจ้าต่อหรือไม่?

พวกเขาสุดท้ายจะส่งพุทธะที่เก่าแก่ที่สุดในโลกผู้นี้สู่การดับสูญได้ หรือไม่?

ตอนนี้มารสวรรค์บรรพกําเนิดไม่มีกะจิตกะใจถามไถ่

ตั้งแต่วินาทีนี้ ผู้ที่มันสนใจมีแค่เยี่ยนจ้าวเกอตรงหน้าเท่านั้น!

มารสวรรค์ไร้พันธนาใบหน้าเคร่งขรึม ขึ้นหน้าพร้อมมารสวรรค์ บรรพกําเนิด โจมตีเยี่ยนจ้าวเกอ!

“เมตไตรย ท่านอย่าได้ลืมแล้วว่า ความพินาศของวังเทพในตอน นั้นมีส่วนของข้า และมีส่วนของท่านด้วย” เทวกษัตริย์ไร้ประมาณกล่าว อย่างสงบ “ผู้สืบทอดสามพิสุทธิ์ประสบภัยใหญ่ แดนสุขาวดีตะวันตก เขาดาราทะเลดวงดาว วิถีมารนพยมโลก ต่างมีความเกี่ยวข้อง บุญคุณ ความแค้นเหตุและผลต่างต้องใช้คืน”

พระศรีอริยเมตไตรยเงียบขรึม

หลังการวางหมากบนนพยมโลก เป็นเพราะแรงกดดันที่ศัตรู ภายนอกนํามา โดยมีวานรเป็นเป็นเชื่อม สํานักเต๋าสายหลัก เผ่าปีศาจ แดนสุขาวดีบัวขาว เชื่อมกันเป็นแนวเดียว

กษัตริย์บูรพาไท่อี้กับวานร ยังมีพระศรีอริยเมตไตรย ร่วมมือกัน ต่อต้านอามิตาภพุทธเจ้า เทวกษัตริย์ไร้ประมาณ มารสวรรค์บรรพ กําเนิด และมารสวรรค์ไร้พันธนา

แต่การร่วมมือเป็นพันธมิตรนี้ ความจริงหละหลวมถึงขีดสุด

กุญแจสําคัญที่คงอยู่ไม่ได้อยู่ที่ท่าทีของวานร แต่อยู่ที่ทุกฝ่ายมีคู่ ต่อสู้ซึ่งมีบุญคุณความแค้นมากกว่า ดังนั้นจึงฝืนรักษาไว้ได้

ความแค้นความขัดแย้งระหว่างแต่ละฝั่ ง ความจริงไม่เคยลด น้อยลง

เกิดสมดุลสภาวะถูกทําลาย พลังของฝั่ งใดฝั่ งหนึ่งเหนือกว่าคน อื่นๆ อย่างใหญ่หลวง การเป็นพันธมิตรอย่างหลวมๆ นี้ จะพังทลายลง อย่างรวดเร็ว

และตอนนี้ คนที่ทําลายสมดุลนี้โผล่มาแล้ว!

เยี่ยนจ้าวเกอขึ้นสู่ระดับมรรคาสําเร็จ

เผ่าปีศาจมีวานรบรรเทาความสัมพันธ์อยู่ตรงกลาง ผลลัพธ์ยังไม่ ทราบ

แดนสุขาวดีบัวขาวคับขันทันที!

หลังวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ ผู้สืบทอดสํานักเต๋าตกสู่ก้นเหวที่ไม่เคย เจอมาก่อน ต้องเคลื่อนย้ายหนีตาย ระหกระเหินเร่ร่อน

ผู้ที่ไล่ฆ่าพวกเขา ชําระล้างพวกเขามาโดยตลอด มิใช่มีแค่โถง เซียน ยังมีแดนสุขาวดีบัวขาวด้วย!

เลือดของผู้สืบทอดสํานักเต๋าบนมือเส้นทางนอกรีตสองเส้นทาง ไม่ ว่าใครต่างก็มี

หลายปีมานี้ บุญคุณความแค้นความขัดแย้งแทบถูกสะกดไว้ ชั่วคราว

แต่ผู้ใดก็ไม่ลืมเลือนอย่างแท้จริง แดนสุขาวดีบัวขาวไม่ลืม สํานัก เต๋าสายหลักยิ่งไม่ลืม

พระศรีอริยเมตไตรยมองเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ เหมือนเห็น ตัวเองในอนาคต

พื้นที่ที่เยี่ยนจ้าวกอขึ้นสู่ระดับมรรคา เป็นอดีตที่อยู่ของโถงเซียน

โถงเซียนในวันวาน ก็เหมือนแดนสุขาวดีบัวขาวในวันพรุ่งนี้

แม้อามิตาภพุทธเจ้าเป็นคนที่หวังจะลบเลือนพระศรีอริยเมตไตรย ได้มากที่สุด แต่ว่าหลังจากเห็นเยี่ยนจ้าวเกอลงมือเมื่อครู่ การคุกคาม ของเขาก็เหนือกว่าอามิตาภพุทธเจ้าเป็นเส้นตรง ทําให้พระศรีอริย เมตไตรยเหมือนถูกคมมีดจ่อด้านหลัง

หลังเงียบงันชั่วครู่ พระศรีอริยเมตไตรยก็ส่งเสียงถอนใจยาวๆ คํา หนึ่ง พนมมือให้กษัตริย์บูรพาไท่อี้ “หวังว่ากษัตริย์บูรพาจะส่งอามิตาสู่ การดับสูญ”

กษัตริย์บูรพาไท่อี้มองท่าน “ท่านคิดดีแล้ว?”

“น�าพึ่งเรือเสือพึ่งป่า มิอาจไม่กระทํา” บัวขาวลอยเข้าหาเยี่ยนจ้าว เกอ

เยี่ยนจ้าวเกอมองทะลุความคิดของพระศรีอริยเมตไตรย

แต่เขาไม่สนใจ กลับกล่าวด้วยรอยยิ้มผ่าเผย “ช้าเร็วต้องทําอยู่ แล้ว ให้จบในวันนี้ก็ดี”

คนที่เหลือเห็นเขายิ้มเหมือนปกติ อดสะท้อนใจไม่ได้