ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ นิยาย บท 121

เรือนข้าง

เฟิงเย่เสวียนเดินเข้ามา กวาดสายตามองลานเรือนแวบหนึ่ง คิ้วดาบขมวดเล็กน้อย จากนั้นเดินเข้าห้องนอน คิ้วยิ่งขมวดแน่นแล้ว

เหตุใดเมื่อก่อนจึงไม่พบว่าที่อยู่อาศัยของนางแย่เช่นนี้?

เขาวางนางลงบนเตียงแล้วกล่าว “พรุ่งนี้ย้ายไปอยู่เรือนหานเฟิง”

“!”

ร่างกายฉู่เชียนหลีหดเกร็งทันที

เรือนหานเฟิงเป็นที่อยู่อาศัยของเขา

อยู่ร่วมกับเขา?

พริบตานั้น นางนึกถึงคำพูดที่อยู่ในถ้ำ…เขาจะชดเชยคืนแต่งงานที่สมบูรณ์แบบให้นาง และนางจะ…

มีลูกชายให้เขาสิบคน!

สวรรค์!

พระเจ้า!

นี่นับไม่ได้เด็ดขาด!

ตอนนั้นอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่สิ้นหวัง นางแค่สนองความอยากของปาก จึงพูดคำพูดเช่นนั้นออกมา ใครจะรู้ว่ากลับพบแม่น้ำใต้ดิน สามารถรอดมาได้ล่ะ?

ดังนั้น คำพูดเหล่านั้นจึงไม่มีผลในทางกฎหมาย

เท่ากับเป็นโมฆะ

ฉู่เชียนหลีรีบคว้าผ้าห่มไว้แน่น ดึงขึ้นมาถึงตำแหน่งของคอ คลุมร่างกายไว้อย่างแน่นหนา แม้แต่ลมก็เข้าไปไม่ได้ พลันพูดอย่างระแวง

“ท่านอ๋อง ข้าอยู่ที่นี่จนชินแล้ว แม้ว่าห้องจะเล็กและเก่าไปบ้าง แต่สะอาดอยู่สบาย”

เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เขาพูดมากกว่านี้ นางรับตัดบทเขาทันที

“เหนื่อยมาหลายวัน ข้าเหนื่อยมาก อยากนอนสักงีบก่อน”

พลันร่างกายยืดตรง นอนราบ

เฟิงเย่เสวียนดึงมุมผ้าห่ม “ข้าสั่งให้พ่อบ้านไปเรียกหมอมาตรวจร่างกายให้เจ้าแล้ว”

——สวรรค์ จะตรวจร่างกายเลยเหรอ จะเริ่มมีลูกชายแล้วเหรอ?

——ไม่! ไม่! ไม่เอา!

คิ้วดาบของเฟิงเย่เสวียนเลิกขึ้น เหลือบมองใครบางคนที่มีความคิดซับซ้อนเป็นพิเศษแวบหนึ่ง หากนางชอบลูกสาว ก็ใช่ว่าจะไม่ได้

“รอบเดือนของเจ้ามา และตกลงมาจากหน้าผาที่สูงเช่นนั้น ให้หมอลองตรวจดูว่าได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่ ข้าจึงจะวางใจ เจ้าคิดว่าอะไร?”

ฉู่เชียนหลีสำลัก “...”

นางสบตาของเฟิงเย่เสวียนที่เหมือนยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม ราวกับความคิดเมื่อครู่ของนางถูกอ่านออก…ไอ้ผู้ชายบ้า!

ฮึ!