ใบหน้าเล็กของเยว่เอ๋อร์ตกใจจนซีดขาวเล็กน้อย ร่างกายสั่นเทา
เมื่อวานยังดีๆ อยู่เลย เหตุใดวันนี้จึงทะเลาะกันเช่นนี้?
คำพูดฉู่เชียนหลีออกจากปาก อารมณ์ก็ขึ้นเช่นกัน เห็นใบหน้าของเฟิงเย่เสวียน ก็นึกถึงคำพูดของหานเฟิง นึกถึงแผนการของเขา นึกถึงเด็กหนุ่มผู้บริสุทธิ์ที่ถูกไฟคลอกตายที่ค่ายโจร…
“เฟิงเย่เสวียน เป็นเจ้าที่อยากรอข้า แต่สุดท้ายกลับมาโยนความผิดให้ข้า โทษที่ข้ากลับมาช้า?”
“ทำไม?”
“ตามที่เจ้าพูด เจ้าเตะข้าคืนที่เจ้าแต่งอนุภรรยา หรือนี่ไม่ใช่ความผิดของเจ้า แต่เป็นข้าที่ทำตัวต่ำ จงใจเอาร่างกายของตัวเองไปวางไว้ที่ใต้เท้าเจ้า?”
สีหน้าของเฟิงเย่เสวียนดูย่ำแย่เป็นพิเศษขึ้นมาทันที
“ตกลงเจ้าเป็นอะไรกันแน่?”
ตอนอยู่ภูเขากว่างหนิงยังดีๆ อยู่เลย
“ฉู่เชียนหลี หรือเจ้าลืมคำพูดที่พวกเราเคยคุยกันและเคยทำในถ้ำไปแล้ว…”
“พอที!” ฉู่เชียนหลีพูดขัดเสียงดัง “เรื่องที่ผ่านไปแล้วไม่ต้องพูดถึงอีก ข้าง่วงแล้ว”
นางยกเท้าจะเดิน กลับถูกเฟิงเย่เสวียนดึงกลับมา
“วันนี้ต้องพูดให้รู้เรื่อง!”
“ข้าไม่มีอะไรจะพูดกับเจ้า”
“ฉู่เชียนหลี!”
“ปล่อยข้า!”
“ตกลงข้าทำอะไรผิด!”
ระหว่างที่ทั้งสองโต้เถียง หนังสือเล็กๆ หนึ่งเล่มร่วงออกมาจากแขนเสื้อของฉู่เชียนหลี
แก๊ก…
เฟิงเย่เสวียนก้มศีรษะ เห็นข้างบนนั้นเต็มไปด้วยตัวเลข เขาก้มลงไปเก็บขึ้นมา
ตัวเลขสามตัว ถูกขีดฆ่าไปสี่ตัว ยังเหลืออีกยี่สิบหกตัว
“นี่คือ…”
“เจ้าเคยสัญญากับข้า หย่ากันหลังจากหนึ่งเดือน ยังเหลืออีกยี่สิบหกวัน”
ม่านตาเฟิงเย่เสวียนหด
หย่า…

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ