เวลาเดียวกัน อีกด้านหนึ่ง
หมาป่าหายไปกะทันหัน คนในร้านตกใจจนขวัญหนีกระเจิง ข่าวนี้ยิ่งถูกส่งไปถึงจวนที่โอ่อ่าแห่งหนึ่ง
“เจ้าว่าอะไรนะ?!”
บนที่นั่ง องค์รัชทายาทเฟิงเจิ้งอวี้ตบโต๊ะลุกขึ้นยืน มีไฟโทสะแฝงอยู่ในเสียงที่เคร่งขรึม
นั่นเป็นหมาป่าศึกสายเลือดบริสุทธิ์ที่เขาใช้ทรัพยากรและกำลังคนจำนวนมากจับมาจากเขาคุนหลุน หลายปีมานี้ เพื่อเลี้ยงสัตว์ร้ายตัวนี้ให้ดี เขาทุ่มเทแรงกายแรงใจและทรัพยากรเยอะมาก
นี่เป็นสัตว์เลี้ยงของเขา ยิ่งเป็นตัวแทนสัญลักษณ์อำนาจ สถานะ ราชาผู้สยบสรรพสิ่งของเขา
คนรับใช้คุกเข่าอยู่บนพื้น ร่างกายสั่นเทา “รัช รัช รัชทายาทโปรดไว้ชีวิต…บ่าว บ่าว…”
“รายงาน…”
เวลานี้เอง มีทหารคนหนึ่งวิ่งเข้ามาจากนอกประตูอย่างเร่งรีบ
“เรียนองค์รัชทายาท เมื่อสองเค่อก่อน ผู้น้อยเหมือนเห็นหมาป่าศึกของท่านคาบผู้หญิงคนหนึ่งออกจากเมือง หน้าตาของผู้หญิงคนนั้นอัปลักษณ์ เหมือนจะเป็น…พระชายาอ๋องเฉินขอรับ”
สายตาของเฟิงเจิ้งอวี้ขรึมลง
พระชายาอ๋องเฉิน
เฟิงเย่เสวียน!
เขากำลังจะเอ่ยปาก ใต้ที่นั่ง ชายวัยกลางคนสวมชุดผาวสีน้ำตาลคนหนึ่งเอ่ยปากอย่างไม่เร่งไม่รีบ
“หมาป่าตัวนั้นมีนิสัยดุร้าย ไม่แน่อาจจะกินพระชายาอ๋องเฉินไปแล้ว พระชายาอ๋องเฉินตายไม่มีค่าพอให้เสียดาย แต่หมาป่าตัวนั้นหนีไปแล้ว เกรงว่ายากที่จะจับกลับมาอีก หนีไปแล้วก็ให้มันหนีไปเถอะ”
เขาคืออัครมหาเสนาบดีฝ่ายขวาแห่งราชสำนัก——ตระกูลกง กงเจิ้นหง
เฟิงเจิ้งอวี้ขมวดคิ้วแน่น สีหน้าเย็นชา
“ในงานเลี้ยงฉลองชัย อ๋องเฉินท้าทายข้าต่อหน้าทุกคน วันนี้ก็มาท้าทายหมาป่าศึกของข้า หากข้าปล่อยผ่านไม่สนใจเรื่องนี้ ครั้งต่อไป เขาจะไม่บังอาจกระโดดมาขี่หัวข้าหรอกหรือ?”
น้ำเสียงเย็นชาจนถึงขีดสุด
เมื่อเทียบกับความเย็นชาของรัชทายาท อัครมหาเสนาบดีฝ่ายขวากงหนักแน่นกว่าเยอะ สีหน้าเฉยเมย
“อ๋องเฉินไม่เคยทำเรื่องอะไรที่ไม่ได้เตรียมตัว ในเมื่อเขากล้าท้าทายท่าน คิดว่าน่าจะมีจุดอ่อนของท่านอยู่ในมือแล้ว”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ