ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ นิยาย บท 74

เห็นแก่ภาพวาดบนนั้น หลังจากฉู่เชียนหลีสังเกตแผนที่อย่างจริงจังก็เอ่ยขึ้น

“ท่านอ๋อง ยอดเขาแห่งนี้เต็มไปด้วยอันตราย สูงเสียเสียดฟ้า เกรงว่าจะเป็นสถานการณ์หนึ่งคนเฝ้าด่าน ทหารหมื่นนายมิอาจกรายผ่าน อยากจะขึ้นยอดเขา ไม่ลองกำจัดสิ่งกีดขวางออกทีละอย่างดูก่อน แล้วค่อยขึ้นยอดเขาก็ยังไม่สาย”

“อ้อ?”

ชายหนุ่มประหลาดใจเล็กน้อย

เขายังไม่ทันบอกว่าความลึกลับบนภูเขาลูกนี้ นางกลับมองออกเสียแล้ว

ไม่เลว

จึงซักถามต่อ “ตามความเห็นของพระชายา จะใช้วิธีใดถึงจะปีนไปถึงยอดเขาได้สำเร็จ โดยเกิดการบาดเจ็บล้มตายน้อยที่สุด?”

ฉู่เชียนหลีลูบคาง ตกอยู่ในความคิด

ยอดเขานี้สูงชัน ทั้งสี่ด้านล้วนเป็นหน้าผา น่ากลัวว่าจะมีทางขึ้นเขาเพียงสายเดียว ทั้งยังอันตรายมาก ทั้งยังอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่มีคนคอยขัดขวางการขึ้นเขาอีกด้วย ปัจจัยเสี่ยงเพิ่มพูน

ถ้าอยากจะให้มีการบาดเจ็บล้มตายน้อยที่สุด...

หลังจากพึมพำเสียงต่ำเล็กน้อย จู่ ๆ ก็เกิดความคิดสวนทาง

“ในเมื่อมีคนคอยขัดขวาง เหตุใดขึงไม่ให้เขาเป็นฝ่ายลงมา ยกเลิกการป้องกันก่อนล่ะ?”

นางชี้ไปที่ยอดเขา “เพียงแค่ใช้วิธีการบีบบังคับให้พวกเขาลงมา พวกเขาก็จะพ่ายแพ้ นอกเสียจากว่าภูเขาลูกนี้จะมีทางออกเส้นที่สอง หรือว่าจะกระโดดหน้าผาไปเสียเลย”

แต่ไม่มีผู้ใดที่ไม่กลัวตาย เพื่อมีชีวิตรอด เป็นไปได้สูงที่คนพวกนี้จะยอมลงมาอย่างว่าง่าย วางอาวุธยอมจำนน

เมื่อชายหนุ่มได้ยินดังนั้น ความสนใจในดวงตาก็มีมากขึ้น

“จะบีบบังคับอย่างไร?”

ฉู่เชียนหลีอ้าปาก กำลังจะพูดออกมาก็หยุดชะงักไป เหล่มองชายหนุ่มแวบหนึ่ง ‘จะใช้แรงงานฟรีอีกแล้วละสิ?’

หลังจากได้ประสบกับเรื่องของรองแม่ทัพเจียงและเจ้าดำน้อย นางได้บทเรียนแล้ว

ครั้งนี้ จะโง่เขลาแบบนั้นอีกไม่ได้

“คือว่า...” นางกะพริบตา ลูกตาสีดำขลับทั้งสองข้างเปล่งประกายแวววาว “ถ้าข้าเสนอวิธีการ ไม่ทราบว่าท่านอ๋องจะให้อะไรข้าเป็นรางวัล?”

ชายหนุ่มมองไปทางนาง “เจ้าอยากได้อะไร?”