ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ นิยาย บท 79

เขายิ่งพูดยิ่งรีบร้อน ยิ่งกำมือทั้งสองข้างของนางเอาไว้แน่น ไม่ว่าอย่างไรก็ตามฉู่เชียนหลีจะออกแรงขนาดไหนก็สะบัดเขาไม่หลุด

“ปล่อยข้า!”

“เสียวฉู่ ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังโมโหเรื่องที่ข้ากับคุณหนูรองฉู่คบหากัน แต่เจ้าวางใจ ในใจของข้ามีเพียงเจ้าเท่านั้น แม้ว่าบนใบหน้าของเจ้าจะมีปาน ข้าก็ไม่เคยใส่ใจมาก่อน หัวใจของข้าที่มีต่อเจ้า หรือว่าเจ้ายังไม่เข้าใจ?”

“ปล่อยมือ!”

“เสียวฉู่ อย่าเก็บความรู้สึกภายในใจของตนเองเลย ให้ข้ากอดเจ้าหน่อยเถิด!”

ออกแรงกอดแน่น

ฉู่เชียนหลีมุดหัวเข้าไปในอ้อมอกของชายหนุ่ม ทั่วทั้งหน้ามุดเข้าไปในทรวงอกของเขา แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมแรงของชายหนุ่มถึงได้มากมายขนาดนี้ รัดนางเอาไว้แน่น อึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก

นางพยายามต่อสู้ ดิ้นรน

ยิ่งพยายาม ชายหนุ่มยิ่งกอดแน่น

อารมณ์ที่ลึกซึ้งระหว่างทั้งสองคนกำลังหลั่งไหล ไม่มีใครเห็นเงาร่างสีดำที่ยืนอยู่บริเวณไม่ไกลจากตรอก ฉากนี้สะท้อนอยู่นัยน์ตาดำขลับที่ยากจะหยั่งถึงตั้งนานแล้ว...

หันหลังกลับ แล้วเดินจากไป

ในที่สุด!

ฉู่เชียนหลีกระทืบเท้าของเขาทีหนึ่งถึงได้ดิ้นหลุดออกจากอ้อมกอดของเขาได้ ถอยหลังออกไปไกล เอ่ยเสียงเย็นชา

“คุณชายหาน‘ฉู่เชียนหลี’สมัยก่อนมีมิตรภาพกับเจ้าอยู่จริง เป็นคู่รักตั้งแต่เด็กข้อนี้เป็นเรื่องจริง แต่คนสามารถเปลี่ยนไปได้”

“ตอนที่เจ้าเลือกที่จะคบหากับฉู่ซวง อดีตของท่านกับ‘ฉู่เชียนหลี’มลายหายไปหมดสิ้นแล้ว ไม่สามารถเป็นไปได้อีกแล้ว”

มือข้างหนึ่งอยากได้ฉู่ซวง อยากได้ยศถาบรรดาศักดิ์ มือหนึ่งก็อยากจะคว้านางเอาไว้แน่น ใต้หล้านี้มีเรื่องดีแบบนี้ที่ไหนกัน?

จะโลภมากเกินไปหน่อยไหม?

“ทุกคนเป็นผู้ใหญ่แล้ว ในเมื่อตัดสินใจเลือกแล้ว ก็ควรจะรับผิดชอบต่อทางเลือกของตน”

นางขีดเส้นแบ่งอย่างชัดเจนกับเขาด้วยความเย็นชา

“เจ้าเลือกฉู่ซวง และข้าเลือกอ๋องเฉินแล้ว พวกเราได้อยู่กันคนละโลกแล้ว นับตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไปถ้าหากเจอหน้ากันอีก ขอให้คุณชายหานโปรดเรียกข้าว่า‘พระชายาอ๋องเฉิน’”

หานมู่ซีสายตาปวดร้าว ก้าวไปข้างหน้าด้วยสีหน้ายากที่จะเชื่อ