ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 123
สรุปบท บทที่ 123 ทรงพลัง!: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]
สรุปตอน บทที่ 123 ทรงพลัง! – จากเรื่อง ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] โดย Internet
ตอน บทที่ 123 ทรงพลัง! ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“จุดประสงค์ของการมาเยือนของฉันครั้งนี้มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น ฉันอยากรู้ว่าพวกนายมองเห็นพลังวิญญาณที่สถิตอยู่ในวัตถุโบราณได้ยังไง ฉันไม่คิดว่าด้วยความแข็งแกร่งของพวกนายในตอนนี้จะสามารถมองเห็นได้อย่างทะลุปรุโปร่ง”
หลังจากที่มองสำรวจฝั่งตรงข้ามอยู่ครู่หนึ่ง อวี้ฮ่าวหราน บอกได้ทันทีว่าหยวนหลงคนนี้ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตก่อรากฐานแน่นอน ดังนั้นตามปกติแล้วมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่ฝั่งตรงข้ามจะมองวัตถุโบราณออกว่าอันไหนมีพลังวิญญาณหรืออันไหนไม่มี
หยวนหลงขมวดคิ้วทันทีเมื่อได้ยินประโยคคำถามนี้ เขาไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มที่ดูอายุไม่ถึง 25 คนนี้บอกได้ยังไงว่าเขาแข็งแกร่งขนาดไหน?
“น้องชาย แล้วนายล่ะ? นายเห็นพลังวิญญาณที่อยู่ด้านในวัตถุโบราณได้ยังไง? ถ้านายบอกได้ว่าความแข็งแกร่งของฉันไม่เพียงพอที่จะสัมผัสได้ถึงพลังวิญญาณอะไรนั่น แต่น้องชายเองที่ยังเด็กอยู่แบบนี้… นายเห็นพลังวิญญาณที่แฝงอยู่ในวัตถุโบราณได้ยังไง?”
ในเมื่อตอนนี้มีโอกาสแล้ว หยวนหลงจึงอยากรู้รายละเอียดของอีกฝ่ายด้วย
ในทางกลับกัน อวี้ฮ่าวหรานไม่อยากจะเสียเวลาอธิบายสิ่งที่เขาเข้าใจให้กับฝั่งตรงข้ามฟัง
“ฉันจะถามคำถามนี้เพียงแค่ครั้งเดียว! ฉันไม่อยากจะถามซ้ำอีก! ถ้านายไม่พูด ทุกคนที่อยู่ที่นี่จะต้องตาย!”
คำพูดข่มขู่นี้ทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องโกรธทันที!
ปัง!
“ไอ้เวรเอ๊ย! นี่แกคิดว่าแกเป็นใครกันถึงกล้าพูดจาหยิ่งผยองแบบนี้ในขณะที่แกอยู่ในถิ่นของเรา แกคิดว่าฉันไม่กล้าฆ่าแกรึไง!”
หวางอัน ลูกน้องคนสนิทอีกคนของหยวนหลงตบโต๊ะพร้อมกับตะโกนขึ้นด้วยสีหน้าเดือดดาล
แต่แล้วในทันทีที่เขาพูดจบ อวี้ฮ่าวหรานก็พลันเคลื่อนไหวทันที!
ตูม!
หลังจากเสียงดังสนั่น ร่างของหัวหน้าสาขาหวางอันก็ลอยกระเด็นไป จนกระแทกกับผนังห้องอย่างรุนแรงจนหมดสติไป
เมื่อทุกคนได้สติฟื้นคืน พวกเขาหันกลับไปมองที่อวี้ฮ่าวหราน ด้วยสายตาโง่งมทันที เพราะพวกเขาเห็นว่าอวี้ฮ่าวหรานกลับไปนั่งอยู่ท่าเดิมเรียบร้อย ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย!
“ฉันไม่ชอบให้ใครมาพูดขัดจังหวะ!” อวี้ฮ่าวหรานเอ่ยขึ้นสั้น ๆ ด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้น?”
คนทั้งห้องต่างรู้สึกงุนงงกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิด
เมื่อครู่พวกเขาเห็นเพียงแค่เงาสีดำพุ่งไปหาหวางอันด้วยความเร็วที่แทบจะมองไม่ทัน จากนั้นหวางอันก็กระเด็นไปกระแทกกับกำแพงอย่างรุนแรง
ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะตอบโต้!
อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าพวกเขาจะเห็นไม่ชัดว่าเงาสีดำนั้นคืออะไร แต่พวกเขาก็พอเดาได้ว่ามันคือฝีมือของชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟาตอนนี้แน่นอน
แต่สิ่งนี้เป็นไปได้อย่างไร?
ฝั่งตรงข้ามแข็งแกร่งเกินไป!
ต้องรู้ว่าหวางอันคือผู้เชี่ยวชาญที่มีกำลังภายใน ดังนั้นการที่ชายหนุ่มคนนี้สามารถจู่โจมโดยที่หวางอันไม่ทันโต้ตอบกลับได้ มันย่อมหมายความว่าชายหนุ่มคนนี้แข็งแกร่งกว่าหวางอันหลายเท่าตัว!
“ดี! ดี! น้องชายช่างแข็งแกร่งเหมือนกับที่ลูกน้องของฉันบอกเอาไว้จริง ๆ!”
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น หยวนหลงก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นเขาก็ปรับอารมณ์ของเขาได้อย่างรวดเร็ว
ในใจของเขาตกตะลึงมาก เพราะการโจมตีเมื่อครู่ของอวี้ฮ่าวหรานทำให้เขาได้ประเมินฝั่งตรงข้าม ก่อนจะพบว่าชายหนุ่มคนนี้มีความแข็งแกร่งไม่แพ้เขาอย่างแน่นอน!
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขารู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากเช่นกัน
หากชายหนุ่มที่เก่งกาจผู้นี้เข้าร่วมแก็งค์ของเขา มันจะเกิดประโยชน์มหาศาลในอนาคตอย่างแน่นอน!
ทางด้านของหยวนหลง เขาเองก็รู้สึกไม่พอใจเช่นกัน เขาอุตส่าห์มีน้ำใจบอกข้อมูลต่าง ๆ ให้ขนาดนี้แล้ว แต่เด็กคนนี้กลับยังไม่ยอมอ่อนข้อให้เขาอีกงั้นเหรอ!
“ทำไม? พวกแกคิดว่าจะหยุดฉันได้งั้นเหรอ?”
อวี้ฮ่าวหรานเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา จากนั้นเขาหันกลับมาจ้องไปที่หยวนหลงที่เพิ่งยืนขึ้น!
ชั่วอึดใจถัดมา อวี้ฮ่าวหรานพ่นลมหายด้วยสีหน้าดูถูกก่อนที่จะโคจรพลังวิญญาณของเขาเอง 1 ส่วน จากนั้นจึงระเบิดมันออกไปเป็นคลื่นพลังให้กระจายไปทั่วห้อง!
บรึ้ม!!
ข้าวของกระจัดกระจายระเนระนาดในทันที บรรดาผู้คนที่ปิดทางออกอยู่ต่างก็กระเด็นออกไปเช่นกัน จะมีก็แต่เพียงหยวนหลงที่ยังพอสามารถทรงตัวอยู่ได้ แต่สีหน้าของเขาก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่นัก!
นี่มันพลังบ้าอะไรกัน?
ชายหนุ่มคนนี้มีที่มาที่ไปยังไงกันแน่?
ขณะนี้เขาทั้งกลัวและสงสัยในตัวอวี้ฮ่าวหราน
หลังจากคลื่นพลังวิญญาณของอวี้ฮ่าวหรานที่เพิ่งปลดปล่อยออกมาจางหายไป หยวนหลงก็พอจะได้สติแล้ว เขาเพิ่งเข้าใจได้ว่าตนเองคิดผิดที่คิดว่าความแข็งแกร่งของฝั่งตรงข้ามใกล้เคียงกับเขา จากการประเมินพลังที่อวี้ฮ่าวหรานปล่อยออกมาเมื่อครู่ เขามั่นใจว่าหากสู้กันจริง ๆ ตนเองคงสู้ฝั่งตรงข้ามไม่ได้แน่ ๆ!
จากนั้น เขาก็เริ่มรู้สึกริษยาโจวเฟยหู่เป็นอย่างมาก หากโจวเฟยหู่ได้คนคนนี้ไปอยู่ด้วยจริง ๆ และถ้ามีการปะทะกันขึ้น… ฝั่งของเขาคงเสียหายอย่างใหญ่หลวงแน่นอน!
“หากน้องชายต้องการไป นายสามารถไปได้เลย ฉันให้สัญญาว่าจะไม่มีใครหยุดนายแน่นอน!”
เมื่อเห็นว่าตัวเองสู้ไม่ได้แน่ หยวนหลงจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปล่อยให้ฝั่งตรงข้ามจากไป
นี่อาจเป็นช่วงเวลาที่น่าอับอายที่สุดนับตั้งแต่แก็งค์มังกรครามถูกก่อตั้งขึ้นมา ตัวเขาถูกเพิกเฉยตั้งแต่ต้นจนจบ และลูกน้องของเขาถูกเตะจนกระเด็นกระดอนซึ่งเขาเองก็ทำได้แต่ยิ้มส่งฝั่งตรงข้ามออกไปเท่านั้น
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]