หลังจากตัดสัมพันธ์กับโจวหลิงเสร็จ เฉิงชิวอวี้หันมากุมมืออวี้ฮ่าวหรานเอาไว้แน่น…
“คุณไม่ต้องสนใจคนแบบนี้หรอกเสียเวลาเปล่าๆ!”
เธอไม่ต้องการที่จะพูดถึงโจวหลิงอีกต่อไป
“อืม…”
อวี้ฮ่าวหรานเหลือบมองไปที่หญิงสาวซึ่งยังนั่งร้องไห้อยู่ที่พื้นชั่วครู่หนึ่งก่อนจะถอนสายตาออกไปไม่สนใจอีกแล้ว
แต่แล้วหลังจากที่เขากำลังจะพาเฉิงชิวอวี้เดินออกไปจากโกดัง จู่ ๆ เฉิงชิวอวี้กลับกอดเขาแน่นพร้อมกับจูบที่แก้มของเขาหนึ่งครั้งและเอ่ยขึ้นด้วยสายตาหวานเยิ้ม
“ฮ่าวหราน ขอบคุณนะ หากไม่ได้นายช่วยเอาไว้ป่านนี้ฉันคงต้องแย่แล้วแน่ๆ!”
“อะแฮ่ม นี่…คุณกอดแน่นเกินไปรึเปล่าปล่อยผมก่อนดีไหม?”
อวี้ฮ่าวหรานกระแอมเบา ๆ ถึงแม้ว่าเขาจะมีร่างกายที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเหล็กกล้าแต่สัมผัสอันเนียนนุ่มของร่างกายเฉิงชิวอวี้ มันทำให้เขารู้สึกตื่นตัวจนกระอักกระอ่วน
“เอ๊ะ? โอ๊ะ…ขอโทษที…”
เฉิงชิวอวี้คลายกอดอวี้ฮ่าวหรานด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ เมื่อครู่เธอลืมตัวไปสักหน่อยจึงเผลอกระทำไปโดยไม่ยั้งคิด
อย่างไรก็ตามก่อนที่พวกเขาจะทันได้เดินออกจากโกดังจู่ ๆ กลุ่มคนจำนวนมากราว 30 คนก็วิ่งกรูกันเข้ามาจากด้านนอกอย่างกระทันหัน!
คนที่วิ่งนำเข้ามาคือชายร่างใหญ่ที่มีหน้าตาดุดันน่ากลัว!
หวงปินที่นอนคุดคู้อยู่ที่พื้นเมื่อเห็นภาพนี้ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความหวังทันที…
หัวหน้าแก็งค์พยัคฆ์เวหาของเขามาช่วยเขาด้วยตัวเอง!
และยิ่งไปกว่านั้นหัวหน้าสาขาทุกคนก็มาช่วยเขาด้วยอีกต่างหาก!
ฮ่า ๆๆ ไอ้หน้าอ่อนนี่ตายแน่!
“หัวหน้า! ไม่นึกเลยว่าท่านจะมาช่วยผมแบบนี้! ขอบคุณจริงๆ!”
หวงปินรีบยันตัวลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเลพร้อมกับเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้น
“ไอ้สารเลวคนนั้นมันทำให้ผมกับพี่น้องของผมบาดเจ็บแม้กระทั่งผมบอกมันไปแล้วว่าเราคือแก็งค์พยัคฆ์เวหามันก็ไม่สนใจ หัวหน้าช่วยฆ่า…”
“หุบปาก!!!”
ก่อนที่หวงปินจะทันได้พูดจบประโยค โจวเฟยหู่ตวาดเสียงดังลั่นด้วยสีหน้าเดือดดาลสุดขีดทันทีก่อนที่เขาจะรีบเดินเข้ามาหาอวี้ฮ่าวหราน และก้มหัวแสดงท่าทางขออภัย
“น้องอวี้ คนของฉันทำให้นายกับคนของนายบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า? ฉันต้องขออภัยด้วยจริง ๆ กับความโง่เขลาของลูกน้องของฉัน”
น้ำเสียงของโจวเฟยหู่นั้นนอบน้อมและจริงใจเป็นอย่างมากซึ่งมันแสดงให้เห็นว่าเขาหวาดเกรงอวี้ฮ่าวหรานอย่างแท้จริง…
หวงปินเมื่อเห็นเช่นนี้เขาอ้าปากค้างเพราะความตกตะลึง…
ทำไมหัวหน้าแก็งค์ของเขาถึงก้มหัวขอโทษไอ้หนุ่มนั่นแบบนั้น?
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!
อย่างไรก็ตามขณะนี้ไม่มีใครสนใจอาการตกตะลึงของเขาเลยสักคนเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]