ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 181

เมื่อเห็นว่าที่ด้านนอกเต็มไปด้วยนักข่าว

สีหน้าของอวี้ฮ่าวหรานเปลี่ยนเป็นลำบากใจ ดูเหมือนว่าปัญหานี้มันจะใหญ่กว่าที่เขาคิดและนี่จะต้องเป็นฝีมือของหวังเจาแน่นอน…

“คุณไม่จำเป็นต้องออกไปข้างนอก ทางที่ดีคุณควรรีบกลับขึ้นไปข้างบนไม่เช่นนั้นนักข่าวพวกนี้เล่นงานคุณอ่วมแน่”

อวี้ฮ่าวหรานเอ่ยขึ้นพร้อมกับโบกมือให้เฉิงกัวอันกลับขึ้นไป…

สถานการณ์ในปัจจุบันนี้ ต่อให้เฉิงกัวอันจะให้สัมภาษณ์หรือไม่ มันก็ไม่ส่งผลดีต่อภาพลักษณ์ของบริษัทชิวเฮิงขึ้นมาเลย

“เอาแบบนั้นก็ได้ ฉันไม่คิดเลยว่าข่าวมันแพร่ไปไวขนาดนี้”

เฉิงกัวอันตอบกลับด้วยสีหน้าหม่นหมอง ถึงแม้ว่าเขาจะเคยผ่านอะไรมามาก แต่บริษัทชิวเฮิงเป็นผลงานครึ่งค่อนชีวิตของเขา หากมันถูกทำลายไปเขาคงทำใจรับได้ยาก…

อย่างไรก็ตาม ในความเป็นจริงสิ่งต่าง ๆ มันดิ่งลงเหวเร็วกว่าที่เขาคิดเยอะ

แค่เพียงเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงหลังจากอวี้ฮ่าวหรานจากไป ทุกสำนักข่าวต่างประโคมข่าวกันอย่างร้อนแรงถึงกรณีที่บริษัทชิวเฮิงผลิตยาไม่ได้มาตรฐานจนทำให้ผู้ใช้เกิดปัญหา

สิ่งนี้ทำให้หุ้นของบริษัทชิวเฮิงดิ่งลงเหวในทันที!

อีกด้านหนึ่ง อวี้ฮ่าวหรานได้ขับรถไปถึงบริษัทชี่ถงเรียบร้อยแล้วแต่ในเวลาเดียวกัน รถยี่ห้อ Bentley สุดหรูสีดำก็ขับสวนออกไปจากบริษัทพอดี

“ใครกันมาบริษัทของเราในเวลานี้ ฉันไม่คุ้นกับรถเบ๊นซ์ป้ายทะเบียนนั้นมาก่อนเลย?” ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่เบาะหลังของรถ Bentley เอ่ยถามขึ้นด้วยสีหน้าสงสัย

“ผมไม่ทราบเช่นกันครับคุณฉี ผมเองก็ไม่เคยเห็นรถคนนี้ขับเข้ามาที่บริษัทของเราเช่นกัน” คนขับรถตอบกลับด้วยท่าทางสุภาพ

แน่นอนว่าคนที่นั่งอยู่ที่เบาะหลังไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก ฉีถง ประธานบริษัทฉีถงที่อวี้ฮ่าวหรานต้องการจะพบตัว!

อวี้ฮ่าวหรานที่ไม่รู้ว่าตัวเองได้คลาดกับคนที่อยากเจอตัวไปแล้ว เขาขับรถตรงไปที่ประตูทางเข้าบริษัทแต่ถูกหยุดโดยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของบริษัทอย่างรวดเร็ว

“คุณเป็นใคร? คุณมีบัตรผ่านรึเปล่า?”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเอ่ยถามขึ้นด้วยสีหน้าดุดัน และเมื่อเขาเห็นว่ารถของอวี้ฮ่าวหรานมีแต่รอยขีดข่วนเต็มไปหมด เขาก็ยิ่งรู้สึกสงสัยในตัวชายหนุ่มที่ต้องการจะเข้าไปในบริษัทของเขา

ในทางกลับกัน เมื่อเห็นเช่นนี้ อวี้ฮ่าวหรานก็รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยที่ตัวเองถูกหยุดโดยพวกมดแมลงอีกแล้ว

ทำไมเดี๋ยวนี้ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ถูกหยุดโดยพวกต่ำต้อยพวกนี้เสมอ?

และยิ่งไปกว่านั้น หากเขาทำตามกฎระเบียบของบริษัทฉีถง กว่าที่เขาจะได้เจอกับตัวของฉีถง ป่านนั้นบริษัทของเฉิงกัวอันคงเละป่นปี้ไปแล้วแน่นอน!

เมื่อคิดได้เช่นนี้ อวี้ฮ่าวหรานจึงวางแผนที่จะดึงดูดความสนใจโดยการเล่นใหญ่สักหน่อย!

“เอี๊ยดดดด โครม!!”

อวี้ฮ่าวหรานกระทืบคันเร่งรถจนมิดและพุ่งชนประตูทางเข้าบริษัทฉีถงอย่างจังจนประตูพังและล้มลง

เมื่อประตูพัง อวี้ฮ่าวหรานก็ขับรถเข้าไปด้านในลานหน้าบริษัททันทีและเปิดประตูลงจากรถก่อนที่จะเดินมุ่งหน้าเข้าไปที่ตัวตึกสำนักงาน

“บ้าเอ๊ยแกเป็นใครกันวะ??!!”

“แกบ้ารึเปล่าที่มาทำลายประตูบริษัทเราแบบนี้!?”

“นี่แกไม่เห็นพวกเราอยู่ในสายตาเลยรึไง!”

หลังจากอึ้งกับเหตุการณ์อยู่พักหนึ่ง บรรดาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่างก็รีบกรูกันเข้ามาหาอวี้ฮ่าวหรานพร้อมกับตะโกนขึ้นด้วยสีหน้าเดือดดาล

อย่างไรก็ตาม อวี้ฮ่าวหรานไม่ได้ตอบกลับอะไร เขามองไปที่พวกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยด้วยแววตาเย็นชาแล้วจากนั้นเขาถีบเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนที่กำลังจะเข้ามาล็อคตัวเขาอย่างรุนแรง

“พลั่ก!!”

ด้วยความรุนแรงของลูกถีบ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้นตัวลอยกระเด็นไปไกลมากกว่า 7 เมตร!

ถัดมา…ภาพแห่งความรุนแรงก็ปรากฏขึ้นกลางลานหน้าบริษัทฉีถง

อวี้ฮ่าวหรานกระโจนเข้าใส่กลุ่มเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอย่างไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาทั้งเตะทั้งต่อยจนภายในพริบตาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสิบกว่าคนก็ลงไปนอนร้องโอดโอยอยู่ที่พื้น…