ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 194

เมื่อได้รับข้อมูลที่มีประโยชน์แล้ว อวี้ฮ่าวหรานก็ไม่สนใจคนเหล่านี้อีกต่อไป เขาเดินจากไปในทันที

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขาจากไป ผู้คนที่เผชิญกับพลังของอวี้ฮ่าวหราน ก็รู้สึกราวกับมีคนยกภูเขาออกจากอกของพวกเขา พวกเขาต่างถอนหายใจด้วยความโล่งอกและวิจารณ์กันอย่างอื้ออึง

“พระเจ้า! หัวหน้าแผนก ผู้ชายคนนั้นน่ากลัวมาก ๆ เลย นี่พวกเราไปล่วงเกินคนที่พวกเราไม่อาจล่วงเกินได้เข้ารึเปล่า?”

“อืม เมื่อครู่ฉันเองก็กลัวจนเหงื่อออกเต้มหลังเช่นกัน”

“…”

ทางด้านของอวี้ฮ่าวหราน เมื่อเขาออกจากสำนักข่าวเทียนเย่แล้ว ในระหว่างที่เขาอยู่บนรถเขาก็มีความคิดดี ๆ วิธีหนึ่งในการหาตัวหว่านเฮิง

ในเมื่ออีกฝ่ายกำลังไล่ตามฟ่านซีเหยียนอยู่ ถ้างั้นมันคงไม่ยากหากเขาจะใช้ฟ่านซีเหยียนเป็นตัวล่อให้อีกฝ่ายปรากฏตัวออกมาจริงไหม?

รอบที่แล้วเขาไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างสักเท่าไหร่เขาจึงไม่ทันได้สังเกตเห็นอีกฝ่าย คราวนี้ถ้าเขาพยายามสำรวจหาดี ๆ เขาคงเจออีกฝ่ายได้ไม่ยาก!

เมื่อคิดได้เช่นนี้ อวี้ฮ่าวหรานโทรหาฟ่านซีเหยียนทันที

“หา? นี่คุณจะให้ฉันออกไปกินข้าวกับคุณอีกแล้วงั้นเหรอ?”

ฟ่านซีเหยียนถามกลับด้วยน้ำเสียงตกตะลึง

“ต…แต่ หว่านเฮิงจะต้องถ่ายรูปพวกเราอีกแน่นอนและถ้าเราถูกถ่ายอีกรอบพวกเราคง…”

“ไม่ต้องกังวล เหตุผลที่ผมให้คุณออกมาคราวนี้เป็นเพราะผมต้องการล่อให้หว่านเฮิงปรากฏตัวเพื่อที่ผมจะได้จับตัวมัน!”

อวี้ฮ่าวหรานเอ่ยขึ้นแทรกเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่าย…

“ง…งั้นเหรอ? ถ้างั้นฉันขอคุยกับผู้จัดการส่วนตัวของฉันก่อนก็แล้วกัน เธอน่าจะเห็นด้วย”

หลังจากพูดจบ ฟ่านซีเหยียนก็วางสายไปอย่างฉับพลันแล้วจากนั้นอีก 2 นาทีถัดมาเธอก็โทรหาอวี้ฮ่าวหรานใหม่

แน่นอนว่าคำตอบของเธอคือ ตกลง หลังจากนั้นพวกเขาทั้งคู่ก็นัดหมายกันที่ภัตตาคารจินหัวเหมือนเดิม

อวี้ฮ่าวหรานดูเวลาและเมื่อเขาเห็นว่ามันใกล้จะได้เวลานัดหมายซึ่งเป็นเวลาเดิมกับคราวที่แล้ว เขาก็ขับรถไปที่ภัตตาคารจินหัวทันที

ครึ่งชั่วโมงถัดมา…

อวี้ฮ่าวหรานนั่งอยู่ในร้านเรียบร้อยแต่สายตาของเขาเหลือบมองไปที่ด้านนอกร้านแทบจะตลอดเวลา

หลังจากนั้นอีกพักใหญ่ ฟ่านซีเหยียนก็ตามมาถึง แต่ในทันทีที่เธอลงจากรถ อวี้ฮ่าวหรานสังเกตเห็นรถอีกคันที่ขับตามหลังเธอมาไกล ๆ หยุดลงทันทีเช่นกัน

รถอีกคันที่หยุดลงอยู่ห่างไปไกลมากซึ่งถ้าเป็นคนธรรมดาคงไม่มีทางสังเกตเห็นแน่นอน…

ถัดมาหลังจากที่รถต้องสงสัยหยุดลง แค่เวลาผ่านไปชั่วครู่กระจกข้างของรถก็ค่อย ๆ ลดลงและคนที่อยู่ในรถก็หยิบกล้องที่มีเลนซ์ขนาดใหญ่ขึ้นมาเล็งไปที่ฟ่านซีเหยียน!

เมื่อฟ่านซีเหยียนเดินเข้ามาในร้านอาหาร อวี้ฮ่าวหรานลุกขึ้นและเอ่ยกับเธอทันที…

“คุณเข้าไปนั่งรอด้นในห้องส่วนเบอร์ 3 ก่อน ผมจองเอาไว้ให้แล้ว ผมขอออกไปจับหนูสักครู่หนึ่ง!”

“ออกไปจับหนู?” ฟ่านซีเหยียนทวนคำด้วยสีหน้างุนงง

“เอาเป็นว่าคุณเข้าไปนั่งรออยู่ด้านในอย่าไปไหน ผมจะออกไปแก้ปัญหาให้เรา!”

หลังจากพูดจบ อวี้ฮ่าวหรานเดินเข้าไปยังหลังร้านทันทีเพื่อออกประตูหลัง

เมื่อออกไปนอกร้านผ่านประตูหลัง อวี้ฮ่าวหรานเดินลัดเลาะซอยที่ขนาบข้างไปกับถนนเพื่อเข้าใกล้รถต้องสงสัยให้มากที่สุด

หลังจากเดินไปได้สักพักเขาก็มาหยุดอยู่ฝั่งตรงข้ามถนนที่รถต้องสงสัยจอดอยู่พอดีซึ่งอวี้ฮ่าวหรานก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าคนภายในรถกำลังถ่ายภาพของฟ่านซีเหยียนอย่างเมามันส์