ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 196

วันถัดมา…

กระแสข่าวที่โหมกระหน่ำยิ่งทำให้ยอดขายและราคาหุ้นของบริษัทไป๋เชาดิ่งลงเหว ถึงแม้ว่ามันจะไม่นักหนาเท่ากับที่บริษัทชิวเฮิงเผชิญเพราะไม่มีหลักฐานที่เป็นข้อเท็จจริง แต่ผลกระทบนี้ก็นับได้ว่าไม่น้อยเลย

ในออฟฟิศของหวังเจา

“ท่านประธาน ตอนนี้ข่าวในอินเตอร์เน็ตกำลังร้อนแรง มันส่งผลให้ยอดขายของเราตอนนี้ตกลงไปแล้วมากกว่า 30% พวกเราคงต้องหาทางทำอะไรสักอย่างแล้ว”

“เอาหนังสือพิมพ์มาให้ฉันดูซิ!”

ยิ่งฟังรายงานมากเท่าไหร่ สีหน้าของหวังเจาก็ยิ่งมืดหม่นลง เขาไม่นึกเลยว่าตัวเองจะตื่นมาพร้อมกับข่าวร้ายขนาดนี้

“ท่านประธานนี่คือหนังสือพิมพ์ของเช้านี้ครับท่าน…”

คนของหวังเจาส่งหนังสือพิมพ์ให้กับเขา

หวังเจาหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาซึ่งเขาไม่ต้องเสียเวลาเปิดไปอ่านหน้าอื่นเลย ที่หน้าแรกมีชื่อบริษัทของเขาตัวใหญ่พิมพ์อยู่อย่างชัดเจน

‘ข่าวด่วน! ฉาววงการเวชภัณฑ์ บริษัทไป๋เชาผู้อยู่เบื้องหลังแผนร้ายบ่อนทำลายสองบริษัทยักษ์ใหญ่ร่วมวงการ!’

ถัดมาหลังจากที่เขาอ่านเนื้อหาด้านในไปได้แค่ครึ่งเดียว หวังเจาก็เขวี้ยงหนังสือพิมพ์ลงไปที่พื้นอย่างโกรธจัด

“บัดซบ!! ไอ้ข่าวนี่มันเขียนขึ้นมากล่าวหาฉันลอย ๆ ชัด ๆ มันไม่ได้เป็นแบบที่มันเขียนสักหน่อย! ไอ้พวกนักข่าวมันกล้าดียังไงถึงเขียนข่าวให้ร้ายบริษัทฉันแบบนี้!!”

“ทำไม! บอกฉันหน่อยสิว่าทำไมบทความที่ไม่มีหลักฐานใด ๆ มารองรับถึงได้รับความสนใจมากขนาดนี้? ใครกันที่มันอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้!?”

หวังเจาตั้งคำถามกับคนของเขาอย่างเดือดดาล แค่อ่านก็รู้แล้วว่าคนเขียนบทความนี้พุ่งเป้าโจมตีมาที่ไป๋เชาโดยตรงทั้ง ๆ ที่ไม่มีหลักฐานอะไร แต่มันกลับโด่งดังอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่าการที่ข่าวมันแพร่กระจายได้อย่างรวดเร็วแบบนี้มันต้องมีคนอยู่เบื้องหลัง!

“เอ่อ…ท่านประธาน จากการที่ผมให้คนไปตรวจสอบเบื้องต้น ผมพบว่าหนึ่งในผู้ที่อยู่เบื้องหลังที่ผลักดันให้ข่าวนี้มันโด่งดังมากขึ้นไปอีกคือบริษัทฉีถง…”

“ไอ้เวรเอ๊ย!”

หวังเจาตะโกนขึ้นอีกครั้ง เขายิ่งโมโหมากขึ้นเมื่อได้ยินเรื่องนี้

เป็นมันอีกแล้วงั้นเหรอ! นี่ฉันประมาทไอ้ผอมนั่นมากไปหน่อยใช่ไหม!?

อีกด้านหนึ่ง

แทบจะในทันทีที่ อวี้ฮ่าวหรานเดินทางไปถึงบริษัทของเขาเอง เฉิงกัวอัน ก็โทรเข้ามาหาเขา

“ฮ่าวหราน นายได้อ่านข่าววันนี้แล้วรึยัง? ผลลัพธ์ของมันยอดเยี่ยมมากจริง ๆ ฮ่า ๆๆ! แผนของเราได้ผลเกินคาดมาก!”

เฉิงกัวอันพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเบิกบานสุดขีด เขาสะใจเป็นอย่างมากที่ได้แก้แค้นถึงขนาดนี้

อย่างไรก็ตามอวี้ฮ่าวหรานก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง

“แน่นอนว่ามันต้องได้ผล แต่นี่มันยังไม่เพียงพอ เราต้องเอาคืนหวังเจา ให้มากกว่านี้”

หลังจากได้ยินประโยคนี้ เฉิงกัวอันก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

“ดี! ดีเลย! เราต้องเอาคืนให้มากกว่าเดิม ก่อนหน้านี้ฉันทรมานมามาก เราต้องเอาคืนให้สาสม ฮ่าวหราน ฉันขอขอบคุณนายอีกครั้งจริง ๆ ที่ช่วยเหลือฉันมากขนาดนี้!”

เมื่อได้ยินคำขอบคุณอย่างจริงใจของเฉิงกัวอันอวี้ฮ่าวหรานยิ้มอย่างพึงพอใจ

อันที่จริงความดีความชอบนี้ต้องยกให้กับความสามารถในการปั้นข่าวของหว่านเฮิงด้วยเช่นกัน ถ้าไม่ได้อีกฝ่ายบทความที่ออกมาคงไม่แนบเนียนพอที่จะชักจูงความเชื่อของผู้คนได้ขนาดนี้