ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 231

บทที่ 231 การประมูลที่ดุเดือด

“อันที่จริงนายไม่จำเป็นต้องมาด้วยตัวเองก็ได้ แค่ให้คนของนายแจ้งกับที่นี่ว่าฉันจะมาก็พอ”

อวี้ฮ่าวหรานยิ้มและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นกันเอง

“โธ่น้องอวี้…ไม่ต้องเกรงใจกันหรอก นายช่วยแก๊งพยัคฆ์เวหาเอาไว้มาก ฉันจำเป็นต้องตอบแทนนายบ้าง และนี่ก็เป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น”

หวังเหยียนตอบกลับทันทีในระหว่างที่เดิน

“เป็นเพราะนาย แก๊งพยัคฆ์เวหาถึงสามารถขยายขนาดเพิ่มขึ้นได้อีกแถมอิทธิพลของพวกเราก็เพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว ถ้าไม่มีนายพวกเราคงไม่สามารถมาอยู่จุดนี้ได้”

หลังจากได้ยินเช่นนี้ อวี้ฮ่าวหรานก็ไม่พูดอะไรต่อ จากนั้นทั้งสองคนก็พากันเดินไปที่ห้อง VIP หมายเลข 4 ซึ่งดูเหมือนว่าบ้านประมูลจะเก็บห้องนี้ไว้ให้สำหรับพวกเขาโดยเฉพาะ

สิ่งนี้น่าจะเป็นเพราะการจัดการของแก๊งพยัคฆ์เวหา

แต่แล้วก่อนที่พวกเขาจะเดินเข้าไปในห้อง VIP หมายเลข 4 อวี้ฮ่าวหรานก็สังเกตเห็นว่าห้อง VIP หมายเลข 5 ที่อยู่ข้าง ๆ มีชายอ้วนคนหนึ่งกำลังเดินเข้าไปเช่นกัน

สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของเขาก็คือชายอ้วนคนนี้พาบอดีการ์ดมาด้วยมากกว่ายี่สิบคน และทุกคนต่างดูเป็นมืออาชีพทั้งนั้น

“คน ๆ นั้นคือใครกัน?”

เมื่อเห็นเช่นนี้ อวี้ฮ่าวหรานจึงเอ่ยถามหวังเหยียน

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นคนที่มาบ้านประมูลพาบอดีการ์ดมาด้วยมากขนาดนี้

“คน ๆ นั้นคือเจ้าของบริษัทจื่อจิน ซึ่งเป็นบริษัทอสังหาริมทรัพย์ เขามีชื่อว่ากัวหย่งซิน”

หวังเหยียนอธิบายพร้อมกับเหลือบมองด้วยความสงสัย

“ทำไมเหรอน้องอวี้? เขาเคยล่วงเกินนายงั้นเหรอ?”

“เปล่า ๆ พวกเราเข้าไปกันเถอะ”

อวี้ฮ่าวหรานส่ายหัวก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้อง VIP หมายเลข 4 ด้วยสีหน้าปกติ

หลังจากนั้นไม่นานการประมูลก็เริ่มขึ้น

แค่เพียงของชิ้นแรกที่นำออกมาประมูล อวี้ฮ่าวหรานก็รู้ได้ว่าการประมูลวันนี้น่าจะมีแต่ของดีมากกว่าปกติ ของชิ้นแรกคือแจกันเคลือบดินขาวหรือที่เรียกในภาษาปัจจุบันว่าพอร์ซเลน (porcelain) ซึ่งเป็นวัตถุโบราณที่อยู่ในสมัยราชวงศ์ถัง

“นี่คือแจกันที่ถูกผลิตขึ้นในสมัยราชวงศ์ถัง…มูลค่าของมันนั้นมหาศาล ทางเราขอเปิดการประมูลที่ราคา 5 ล้าน!”

ผู้ดำเนินการประมูลอธิบายเกี่ยวกับรายละเอียดของแจกันก่อนที่จะเปิดราคาประมูลทันที และนั่นทำให้บรรดาแขกที่เข้าร่วมการประมูลต่างตื่นเต้นกันยกใหญ่ และยิ่งไปกว่านั้นมีบางคนเอ่ยเสนอราคาอย่างรวดเร็ว

“5.5 ล้านจากแขกหมายเลข 22!”

“6 ล้านจากแขกหมายเลข 27!”

“…”

หลังจากนั้นแค่เพียงเวลาไม่ถึง 3 นาที ราคาก็ถูกดันขึ้นไปที่ 10 ล้าน!

“แขกผู้มีเกียรติจากห้อง VIP หมายเลข 5 ประมูลที่ราคา 10 ล้าน! มีแขกท่านใดจะให้มากกว่าไหม?”

ท้ายที่สุดแจกันใบแรกที่ถูกนำออกมาประมูลก็ถูกขายออกไปด้วยราคา 10 ล้าน และจากนั้นต่อมา วัตถุโบราณชิ้นอื่น ๆ ก็ถูกนำออกมาประมูลอย่างรวดเร็ว ซึ่งหลาย ๆ ชิ้นก็ถูกประมูลไปด้วยราคามากกว่า 10 ล้านเช่นกัน ซึ่งเห็นได้อย่างชัดเจนว่าการประมูลครั้งนี้มีแต่ของที่ล้ำค่ามากกว่าตอนที่อวี้ฮ่าวหรานมารอบที่แล้ว…

อย่างไรก็ตาม อวี้ฮ่าวหรานยังไม่ได้เอ่ยประมูลของใด ๆ สักชิ้นเพราะชายหนุ่มเห็นว่าไม่มีของชิ้นใดเลยที่มีพลังวิญญาณแฝงอยู่

ทางด้านของหวังเหยียน เมื่อเห็นเช่นนี้เขาก็บังเกิดความสงสัยขึ้นอีกแล้ว วันนี้ดูอวี้ฮ่าวหรานประมูลของน้อยชิ้นมากอย่างน่าแปลก

“น้องอวี้ วัตถุโบราณที่ถูกนำขึ้นมาประมูลในวันนี้ไม่ถูกใจนายงั้นเหรอ? ถ้างั้นเอาแบบนี้ไหม นายลองบอกมาดูว่านายชอบวัตถุโบราณแบบไหนฉันจะได้ให้คนไปตามหามาให้นาย”

เมื่อคิดถึงความแข็งแกร่งของชายหนุ่มคนนี้ หวังเหยียนจึงกลัวว่าอีกฝ่ายจะโทษว่าแก๊งของเขาดูแลไม่ดีพามางานประมูลที่มีแต่ของไม่เตะตา

แต่ในทางกลับกัน อวี้ฮ่าวหรานไม่ได้สนใจหวังเหยียนสักเท่าไหร่ เขาเอาแต่จับจ้องไปที่วัตถุโบราณที่ถูกนำขึ้นมาประมูลเรื่อย ๆ เพื่อดูว่ามีชิ้นไหนบ้างที่มีพลังวิญญาณแฝง

เมื่อเวลาผ่านไปอีกสักพัก จี้หยกที่มาจากสมัยราชวงศ์ชิงก็ถูกนำขึ้นมาประมูล ถึงแม้ว่ามันจะเก่าแก่สู้ของชิ้นอื่น ๆ ก่อนหน้านี้ไม่ได้แต่เนื้อของหยกกลับมีคุณภาพที่ไร้ที่ติ

เมื่อเห็นเช่นนี้ การประมูลอันดุเดือดจึงเริ่มขึ้นอีกครั้ง และสิ่งที่ทำให้อวี้ฮ่าวหรานประหลาดใจอีกรอบก็คือกัวหย่งซินที่อยู่ในห้อง VIP หมายเลข 5 ชนะการประมูลของชิ้นนี้ไปอีกแล้วด้วยราคา 17 ล้าน ซึ่งมันทำให้แขกคนอื่นต่างพูดไม่ออก