ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 237

บทที่ 237 คำขอของหลี่อิงไห่

หลังจากอวี้ฮ่าวหรานนั่งลง พวกสมาชิกระดับอาวุโสของตระกูลหลี่ก็เริ่มกระซิบกระซาบกันเอง

“หึหึ ดูสิ ผู้นำตระกูลยิ้มจนหน้าบานเลยกับลูกเขยที่แสนจะวิเศษคนนี้ อันที่จริงฉันไม่อยากจะอวดเลยนะว่าตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเห็นเด็กคนนี้ ฉันก็รู้ได้เลยว่าในอนาคตเขาจะต้องเป็นคนที่ประสบความสำเร็จแน่นอน!”

“โธ่ ไม่เอาน่า คิดว่าฉันตาบอดหูหนวกหรือไง ก่อนหน้านี้นายยังตะโกนไล่เขาอยู่เลย!”

“เฮ้ ๆ นายเข้าใจผิดแล้ว! ในตอนนั้นที่ฉันทำแบบนั้นเป็นเพราะว่าฉันถูกกดดันจากพวกตระกูลอู๋ต่างหาก!”

“…”

มีการกระซิบกระซาบกันอย่างมากมาย ซึ่งทุกคำพูดล้วนเป็นไปในแง่บวกต่ออวี้ฮ่าวหราน

เมื่อเห็นเช่นนี้ หลี่ชงซานก็ยิ่งยิ้มกว้างมากกว่าเดิม

หลังจากผ่านไปได้อีกพักใหญ่ หลี่จิงเทียนและญาติพี่น้องอีกหลายคนก็เดินตามกันเข้ามา

“ชงซาน นายมีลูกเขยที่ยอดเยี่ยมเหลือเกิน ฉันขอโทษด้วยจริง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ฉันมองนายผิดไป สายตาของฉันนี่มันแย่จริง ๆ”

หลี่อิงไห่ถือโอกาสขอโทษทันทีเมื่อพบหน้าหลี่ชงซาน

“เหมาะสมแล้วที่ชงซานถูกเลือกให้เป็นผู้นำตระกูล ไม่มีใครในพวกเราที่มีสายตาที่เฉียบแหลมได้เหมือนชงซานเลย”

หลังจากที่หลี่อิงไห่พูดจบ คนอื่น ๆ ก็เริ่มชมเชยหลี่ชงซานตาม ๆ กัน

หลี่ชงซานเมื่อเห็นเช่นนี้เขายิ่งรู้สึกดีใจมากกว่าเดิมไปอีก เขาแทบอยากจะกระโดดและตะโกนกู่ร้องออกมาดัง ๆ ด้วยความเบิกบาน!

“ฮ่า ๆ ไม่จำเป็นต้องขอโทษอะไรให้มากมายหรอก ไม่จำเป็นเลยแม้แต่น้อย! พวกเรามันคนกันเองทั้งนั้น อย่าคิดอะไรมากเลย!”

เขาหัวเราะพร้อมกับแสร้งทำเป็นใจกว้าง แต่ภายในใจของเขานั้นรู้สึกภาคภูมิใจสุดฤทธิ์

เมื่อในอดีตทุกคนต่างดูถูกเขาที่เขาล้มเหลวเรื่องลูก บางคนหัวเราะเยาะลับหลังเขาและถึงขนาดที่จะปลดเขาออกจากตำแหน่งผู้นำตระกูลด้วยซ้ำ

แต่ตอนนี้ด้วยลูกเขยที่แสนวิเศษซึ่งสามารถพัฒนาเครือฮ่าวหรานให้ยิ่งใหญ่เป็นบริษัทอันดับต้น ๆ ในเมืองฮ่วยอันได้ ทุกคนต่างก็พากันเอาอกเอาใจเขา แสดงท่าทีเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ

ทุก ๆ คนต่างชมว่าเขาฉลาดหลักแหลม มีวิสัยทัศน์ มีความสามารถเหมาะจะเป็นผู้นำและไม่โต้แย้งอะไรกับเขาเลยไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดก็ตาม

นี่คือสิ่งที่เขาใฝ่ฝันมาตลอด!

ในขณะเดียวกัน อวี้ฮ่าวหรานก็เริ่มหมดความอดทนกับคำชมที่จอมปลอมพวกนี้ ชายหนุ่มหันไปถามหลี่ชงซานด้วยสีหน้าสงสัย

“ว่าแต่พ่อตามีเรื่องอะไรจะคุยกับผมงั้นเหรอ?”

“ฮ่าวหราน ลูกมีแผนจะพัฒนาบริษัทต่อไปยังไงงั้นเหรอนับจากนี้?”

หลี่ชงซานถามกลับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

อย่างไรก็ตามอวี้ฮ่าวหรานขมวดคิ้วทันทีเมื่อได้ยินคำถามนี้

แผนพัฒนา?

เขาไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ ๆ อีกฝ่ายถึงถามคำถามนี้กับเขา

ในขณะเดียวกัน หลี่อิงไห่ก็เอ่ยขึ้นแทรก

“คือว่า…หลานอวี้ สาเหตุที่ชงซานถามคำถามนี้ขึ้นมาเป็นเพราะช่วงนี้บริษัทของลุงกำลังอยู่ในช่วงขาลง ผลกำไรของไตรมาสที่ผ่านมาลดลงไปเกินครึ่ง มันยากมากจริง ๆ ที่จะฟื้นตัว ดังนั้นลุงจึงอยากจะขอให้หลานอวี้ช่วยเหลือสักหน่อย”

หลี่อิงไห่เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าที่อับอาย