ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 44

บทที่ 44 อันตราย

ถึงแม้ว่าสิ่งที่อวี้ฮ่าวหรานทำต่อคู่กรณีมันจะดูรุนแรงไปสักหน่อย แต่บรรดาผู้คนที่มองอยู่รอบ ๆ นั้นไม่มีใครรู้สึกสงสารครอบครัวจอมไร้เหตุผลเลยสักนิด

“เหอะ! สมควรแล้ว อยากทำตัวงี่เง่ากันดีนัก ต้องโดนสั่งสอนซะบ้าง!”

“ครอบครัวเวรนี่ไม่น่ามีลูกเลยจริง ๆ พวกภัยสังคมเอ๊ย!”

“ทำตัวแบบนี้มาก ๆ อายุไม่ยืนหรอก!”

“…”

เมื่อจัดการกับพ่อแม่ลูกที่สุดแสนจะน่ารำคาญเรียบร้อย อวี้ฮ่าวหรานก็พาหลี่หรงและถวนถวนไปขึ้นรถกลับบ้านทันที เพราะถึงให้อยู่ต่อพวกเขาก็หมดอารมณ์จะเล่นสนุกต่อแล้ว

“พ่อจ๋า หลังจากนี้พ่อพาหนูกับแม่หรงออกมาเที่ยวกันแบบนี้บ่อย ๆ ได้ไหม?”

ถวนถวนเอ่ยขึ้นขณะนั่งซบไหล่หลี่หรงอยู่ในรถที่เบาะหลัง บางครั้งเธอก็มักจะเรียกหลี่หรงว่า ‘แม่หรง’ เพราะที่ผ่านมาหลี่หรงเลี้ยงดูเธอมาโดยตลอดตั้งแต่ที่เธอไม่มีทั้งพ่อและแม่

“แน่นอน พ่อจะพาลูกกับแม่หรงของลูกออกมาเที่ยวบ่อย ๆ แน่นอน” อวี้ฮ่าวหรานเอ่ยขึ้นพร้อมกับหัวเราะ

“เย้ เย้ พ่อแม่ครอบครัวสุขสันต์ ถวนถวนมีความสุขจังเล้ย!”

เมื่อได้ยินถวนถวนพูดแบบนี้หลี่หรงก็หน้าแดงด้วยความเขินอาย ความคิดของเธอเริ่มยุ่งเหยิงอีกครั้ง

พี่เขยนะพี่เขย! ฉันเป็นน้องภรรยา พี่พูดแบบนี้เดี๋ยวคนอื่นเขาเข้าใจผิดหมดหรอก!

อย่างไรก็ตาม หลี่หรงไม่ได้บ่นออกมาดัง ๆ เพราะในใจของเธอก็รู้สึกพึงพอใจกับคำพูดนี้ของถวนถวนเหมือนกัน

ในเวลาไม่นานถวนถวนก็ผล็อยหลับไปเนื่องจากความเหนื่อยที่เล่นมาทั้งวัน ส่วนหลี่หรงก็เผลอหลับไปเช่นกันที่เบาะหลัง

อวี้ฮ่าวหรานมองกระจกมองหลังไปที่หลี่หรงและถวนถวนด้วยสีหน้าเป็นสุข เขารู้สึกว่ามันคุ้มจริง ๆ ที่กลับโลกนี้มา ถึงแม้ว่าเขาจะต้องแลกด้วยการเสียพลังเกือบทั้งหมดไปก็ตาม

แต่แล้วในขณะที่เขาขับรถลงจากทางด่วนและผ่านไซต์งานก่อสร้างร้าง จู่ ๆ อวี้ฮ่าวหรานก็สัมผัสได้ถึงอันตรายร้ายแรงที่กำลังใกล้เข้ามา!

มาแล้ว!

อวี้ฮ่าวหรานหักพวงมาลัยเบี่ยงรถหลบอย่างรวดเร็วทันที ซึ่งในเวลาเดียวกันกระสุนปืนก็พุ่งผ่านกระจกรถไปโดยไม่โดนใครในรถ

ปืนไรเฟิลซุ่มยิง!

แถมคนที่ยิงยังมีฝีมือฉกาจอีกต่างหาก!

อวี้ฮ่าวหรานประเมินความสามารถของฝั่งตรงข้ามได้ทันที เพราะถ้าหากเมื่อครู่เขาเบี่ยงรถหลบไม่ทันป่านนี้กระสุนคงโดนหัวเขาไปแล้ว

ถึงแม้ว่าเขาจะมีร่างเทวะ แต่มันก็ยังไม่ได้ฟื้นฟูสมบูรณ์เหมือนเมื่อก่อน หากเป็นกระสุนเจาะเกราะลูกใหญ่ ๆ มันก็ยังสามารถทำให้เขาบาดเจ็บได้ถึงแม้จะไม่ตายก็ตาม

จากการหักรถหลบเมื่อครู่มันจึงทำให้รถเสียการควบคุมและพุ่งชนเข้าไปที่เสาไฟที่อยู่ข้างถนนจนหน้ารถพังยับ

โชคยังดีที่อวี้ฮ่าวหรานมีร่างกายที่เหนือมนุษย์ ดังนั้นเขาจึงไม่บาดเจ็บอะไรเลย แต่สิ่งที่เขาเป็นกังวลก็คือสองคนที่นั่งอยู่เบาะหลัง

หลังจากที่อวี้ฮ่าวหรานลงจากรถไปเปิดประตูหลัง เขาก็เห็นว่าตอนนี้หลี่หรงและลูกสาวของเขากำลังหมดสติ!

“ใครส่งแกมา!” อวี้ฮ่าวหรานเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา

“ปัง ปัง ปัง!!”

มือปืนไม่ตอบกลับอะไรทั้งนั้น เขาชักปืนสั้นขึ้นมาและรัวยิงใส่หัวของอวี้ฮ่าวหรานทันที

แต่โชคร้ายที่อวี้ฮ่าวหรานหลบมันได้อย่างน่าอัศจรรย์ และพุ่งเข้ามาถึงตัวเขาในเสี้ยววินาที และแย่งปืนจากเขาไปภายในพริบตาและโยนทิ้ง

“น..นี่ แกหลบได้ยังไง มันเป็นไปไม่ได้!!”

ตอนนี้มือปืนรู้สึกตกตะลึงที่สุดในชีวิตตั้งแต่เขาเกิดมา ตอนแรกเขาก็ทึ่งมากอยู่แล้วที่ฝั่งตรงข้ามหลบกระสุนของเขาได้สองครั้งจากการซุ่มยิงในระยะไกล แต่ตอนนี้ในระยะประชิดฝั่งตรงข้ามก็ยังหลบกระสุนปืนสั้นของเขาได้อีก 3 นัด

นี่มันไม่ใช่ความสามารถของมนุษย์แล้ว!

อย่างไรก็ตาม ด้วยความเป็นมืออาชีพเขาก็ได้สติอย่างรวดเร็ว เขารีบชักมีดสั้นที่เหน็บอยู่ที่เอวและแทงอวี้ฮ่าวหรานที่อยู่ในระยะประชิดทันที เขาไม่ยอมให้ตัวเองถูกจับได้แน่นอน วันนี้เขาต้องสู้ตาย

ต่อให้ฝั่งตรงข้ามจะดูเหนือมนุษย์แค่ไหนแต่ระยะประชิดแค่นี้ฝั่งตรงข้ามก็ไม่ควรจะหลบมีดของเขาได้จริงไหม?

น่าเสียดายที่ความเป็นจริงมันช่างโหดร้าย ก่อนที่ปลายมีดจะถึงตัว อวี้ฮ่าวหรานก็กำใบมีดเอาไว้ได้ทันและหักมันทิ้งออกจากด้ามจับ และแทงเข่าใส่หน้าท้องมือปืนไปเต็ม ๆ จนร่างของมือปืนลอยขึ้นสูงเกือบเมตรและร่วงลงกระแทกพื้นอย่างแรง

“แข็งแกร่งอะไรขนาดนี้!”

นี่คือสิ่งที่มือปืนคิดในใจ

ถึงแม้ว่าจะอยู่ฝั่งตรงข้ามกันแต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะชมความเหนือมนุษย์ของอวี้ฮ่าวหราน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]