ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 120

"ก็คนของตระกูลเจียงด้วย เธอเป็นพี่สาวต่างแม่ของฉัน ถือว่าเป็นลูกสาวของแม่เลี้ยงฉัน"

คุณนายเสิ่นเงยหน้าขึ้นมองเธอ "ที่คุณมาที่นี่พบลูกสาวของฉัน คุณอยากจะทำอะไรกันแน่?"

"ฉันสามารถให้ลูกสาวของคุณถูกให้อภัยได้ แต่ข้อแม้คือลูกสาวของคุณเต็มใจที่จะกลับเนื้อกลับใจ จากกระแสข่าวนี้ คาดว่าคงไม่ถูกปกปิดในระยะหนึ่ง ทุกคนคงคิดว่าลูกสาวของคุณยอมปล่อยให้ตัวเองตกอับ แต่ฉันเชื่อว่าคุณก็อยากให้ทุกคนเข้าใจว่าลูกสาวของคุณถูกใส่ร้ายป้ายสีสินะใช่ไหม"

เห็นได้ชัดว่าคุณนายเสิ่นถูกโน้มน้าวได้สำเร็จแล้ว

ใช่สิ ตอนนี้ลูกสาวของเธอกำลังอยู่ในสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้ หากสถานการณ์นี้ไม่จบสักที แล้วลูกสาวของเธอจะมีหน้าไปพบใครได้บ้าง?

แทนที่จะปล่อยให้ทุกคนคิดว่าลูกสาวเธอมีพฤติกรรมไม่ดีและผิดศีลธรรม เธอควรบอกให้ทุกคนรู้ว่าลูกสาวของเธอถูกใส่ร้ายป้ายสี ความเห็นอกเห็นใจที่มาจากคนที่มีความรู้สึกเดียวกันนั้น อย่างน้อยมันสามารถช่วยกู้คืนความบริสุทธิ์ของลูกสาวเธอกลับมาได้

ระหว่างการถูกใส่ร้ายและการยอมปล่อยให้ตัวเองตกอับมันต่างกันอย่างมาก

แม้ว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นแล้วและไม่สามารถลบล้างได้ แต่ตราบใดที่ลูกสาวของเธอถูกใส่ร้ายและเป็นบริสุทธิ์ ยังดีกว่าถูกวิพากษ์วิจารณ์และนินทาไปตลอดชีวิต

ในเวลานี้ มีการอัปเดตเฟซบุ๊กบนโทรศัพท์ของเจียงเซิงเด้งขึ้น เธอคลิกที่มันและพบว่าเจียงเวยได้โยนเรื่องทั้งหมดไปยังเสิ่นหมิงจูตามที่คาดไว้จริงๆ

แม้ว่าสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานนี้ยังไม่ส่งผลกระทบต่อเจียงเวย แต่เจียงเวยก็รีบออกหน้า เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะเรื่องที่ตระกูลเจียงโดนตระกูลเสิ่นเล่นงาน

"คุณนายเสิ่น คุณลองอ่านดูสิ"

เธอยื่นโทรศัพท์ให้คุณนายเสิ่น

หลังจากที่คุณนายเสิ่นเห็นข้อมูลที่เจียงเวยโพสต์ ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปด้วยความโกรธ "ผู้หญิงคนนี้ยังมีหน้ามาใส่ร้ายลูกสาวของฉันอีก!"